WAGM-28 Hound Dog – amerykański, naddźwiękowy, skrzydlaty, pocisk rakietowy, produkowany przez firmę North American Aviation a będący na uzbrojeniu bombowców strategicznych B-52.
WAGM-88 HARM — zaliczany do broni precyzyjnego rażenia amerykański naddźwiękowy pocisk rakietowy klasy powietrze-ziemia służący do niszczenia urządzeń radarowych przeciwnika, zwłaszcza systemów obrony przeciwlotniczej, naprowadzając się na źródło emitowanych przez nie sygnałów.
WAIM-4 Falcon – pierwszy amerykański, przeciwlotniczy, kierowany pocisk rakietowy powietrze–powietrze, który wszedł do służby operacyjnej.
WAIM-7 Sparrow – amerykański kierowany pocisk rakietowy klasy powietrze-powietrze średniego zasięgu z półaktywnym, radiolokacyjnym układem naprowadzania. Używany przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych oraz innych państw. Pociski Sparrow były podstawową bronią powietrze-powietrze krajów zachodnich od lat 50. do 90. XX wieku. Obecnie pociski te wciąż pozostają w uzbrojeniu, chociaż są stopniowo zastępowane przez nowocześniejsze AIM-120 AMRAAM.
WAIM-9 Sidewinder – amerykański kierowany pocisk rakietowy powietrze–powietrze przenoszony przez samoloty myśliwskie i śmigłowce. AIM-9 Sidewinder jest pociskiem naprowadzanym termicznie i do tego również nawiązuje jego nazwa, oznaczająca grzechotnika, który lokalizuje swoją ofiarę na podstawie wydzielanego przez nią ciepła. Sidewinder był pierwszym efektywnym rozwiązaniem pocisku klasy powietrze-powietrze, wielokrotnie kopiowanym i modyfikowanym, który wciąż pozostaje w użyciu i będzie wykorzystywany w najbliższej przyszłości.
WAIM-9X Sidewinder – amerykański rakietowy pocisk krótkiego zasięgu klasy powietrze-powietrze, stanowiący najnowszą generacją pocisków AIM-9 Sidewinder. Pocisk zapewnia możliwość operacji zarówno dziennych jak i nocnych, odpalenia bez namierzenia celu, zwiększony zasięg wykrywania i automatycznego namierzania celów, oraz wysoką odporność na środki przeciwdziałania przeciwnika. Dzięki wyposażeniu AIM-9X w dysze o zmiennym wektorze ciągu i odpowiedni do tego celu korpus, pocisk charakteryzuje się bardzo dużą zwrotnością, umożliwiając między innymi odpalenie go do celu znajdującego się pod kątem 180°. AIM-9X Sidewinder posiada architekturę cyfrową oraz zapalnik kontaktowy, naprowadzany zaś na cel jest za pomocą nowej generacji czujnika podczerwieni, umożliwiającego samodzielne namierzenie celu i wielokrotne podchodzenie do ataku, w tym wykonywanie ataków pozorowanych. Pierwszego odpalenia pocisku w powietrzu do latającego celu dokonano 25 maja 1999 roku. Nosicielem był samolot F/A-18C z dywizjonu VX-9 a zniszczonym celem bezzałogowy QF-4.
WBell X-9 Shrike – wyprodukowany przez Bell Aircraft Corporation amerykański prototypowy pocisk rakietowy klasy powietrze-ziemia napędzany silnikiem na paliwo płynne. Platforma testowa dla pocisku z głowicą nuklearną GAM-63 Rascal.
WBGM-109 Tomahawk – amerykański taktyczny pocisk manewrujący, w wersji BGM wycofany z użytku. Obecnie, na wyposażeniu amerykańskich sił zbrojnych znajduje się wyłącznie morska wersja tego pocisku UGM-109/RGM-109 Tomahawk SLCM.
WBGM-109G Ground Launched Cruise Missile (GLCM) – amerykański pocisk manewrujący klasy ziemia-ziemia, oparty na Tomahawk, systemowo zintegrowany z mobilną lądową wyrzutnią typu TEL na podwoziu samochodowym.
WGAM-63 Rascal – amerykański, naddźwiękowy pocisk rakietowy, klasy powietrze-ziemia, uzbrojony w głowicę atomową, przenoszony przez bombowce B-47 Stratojet.
WJB-2 Loon – amerykański odrzutowy samolot-pocisk, będący wierną kopią niemieckiego pocisku V-1.
WRIM-7 Sea Sparrow – pocisk rakietowy klasy woda-powietrze służący do zwalczania wrogich rakiet oraz samolotów. Rakiety typu Sea Sparrow posiadają 4 lotki sterujące w połowie kadłuba oraz 4 lotki ogonowe umieszczone z tyłu, tuż w pobliżu dyszy silnika rakietowego. RIM-7 mogą działać w każdych warunkach pogodowych. Rakiety Sea Sparrow zostały wprowadzone do użytku w 1976. System ten jest aktualnie zastępowany systemem najnowszej generacji Evolved Sea Sparrow
WRIM-116 RAM, SeaRAM – rakietowy system bliskiego zasięgu przeznaczony do zwalczania pocisków przeciwokrętowych i samolotów. Został opracowany na początku lat osiemdziesiątych XX wieku przez amerykańską firmę General Dynamics i niemiecką RAM GmbH. Obecnie produkowany przez Raytheona.
WRIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile (ESSM) – pocisk rakietowy krótkiego zasięgu pociskiem rakietowym służący obronie bezpośredniej nawodnych jednostek pływających. System zapewnia obronę przeciwko rakietowym pociskom przeciwokrętowym, w tym zwłaszcza pociskom manewrującym, a także wzmacnia system obrony przeciwlotniczej okrętu. Pocisk klasy woda-powietrze.
WRUM-139 Vertical Launch ASROC – pochodna przeciwpodwodnej rakietotorpedy RUR-5 ASROC, wyposażoną w nową jednostkę napędową na paliwo stałe z wektorowanym ciągiem, umożliwiającą też odpalenie pocisku z pionowej wyrzutni okrętowej Mk 41 VLS. Człon torpedowy RUM-139 VL stanowi torpeda Mark 46 MOD 5 oraz Mark 50 z głowicami konwencjonalnymi. Pociski ASROC tego typu znajdują się m.in. na wyposażeniu okrętów typu Arleigh Burke oraz Ticonderoga.
WRUR-5 ASROC – amerykańska rakietotorpeda przeznaczona do zwalczania okrętów podwodnych, produkowana przez koncern Honeywell. Rakietotorpedy te występowały w dwóch konfiguracjach: jądrowej oraz jako nosiciele konwencjonalnych torped MK-44 i MK-46. Do roku 2000 prawie wszystkie pociski tego typu w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych zostały wymienione na nowszej generacji rakietotorpedy RUM-139 VL-ASROC.
WNorth American SM-64 Navaho – amerykański strategiczny samolot-pocisk napędzany silnikami strumieniowymi, opracowywany w latach 50., nie wszedł do użytku.
WUUM-44A Submarine Rocket (SUBROC) – amerykański pocisk rakietowy przeznaczony do zwalczania zanurzonych okrętów podwodnych. Pociski SUBROC mogły być wystrzeliwane z wyrzutni torpedowych własnych okrętów podwodnych, uzbrojone były w głowicę jądrową W55 o mocy 1-5 kT.
WUUM-125 Sea Lance amerykański pocisk rakietowy skonstruowany do zwalczania zanurzonych okrętów podwodnych przeciwnika, po wystrzeleniu z pozostających w zanurzeniu okrętów podwodnych. W podstawowej wersji – UUM-125A, Sea Lance wyposażony miała zostać w głowicę termojądrową W89 o mocy 200 kiloton, w późniejszej zaś wersji UUM-125B – w lekką torpedę Mark 50 ALWT.
WZuni Folding-Fin Aircraft Rocket – pocisk lotniczy o składanych stabilizatorach – niekierowany pocisk rakietowy klasy powietrze-ziemia, kalibru 127 mm, używany przez siły zbrojne USA; następca pocisku HVAR. Może być wyposażony w różnorodne głowice, w tym zawierające metalizowane paski do zakłócania pracy radarów. Pocisk Zuni najczęściej odpala się z wyrzutni LAU-10. Obecna wersja, MK 71, ma kaliber 130 mm. Uwaga: nie ma stałego oznaczenia dla pocisku Zuni, numery wersji zazwyczaj oznaczają wersję silnika.