
System klasyfikacji Royal Navy odnosił się do dawnych żaglowych okrętów wojennych, od momentu rozwoju taktyki liniowej dotyczył on przede wszystkim okrętów liniowych. Obejmował okręty, które grupowane były według jednolitych rang, mające podobne parametry. Stosowany był od początku XVII wieku do połowy XIX wieku, czyli do końca „epoki żagla”.

HMS Birkenhead – brytyjski okręt, który został zwodowany w 1845 roku. Budowany jako fregata pancerna pod nazwą HMS „Vulcan”, wszedł do służby z imieniem nadanym na część miasta Birkenhead, jako okręt transportowy. Zasłynął postawą załogi i pasażerów, którzy w 1852 roku, w czasie gdy okręt tonął po wejściu na skały, zachowali dyscyplinę i pozwolili ewakuować się w pierwszej kolejności dzieciom i kobietom. Katastrofa okrętu była najważniejszą inspiracją zwyczajowego powiedzenia mówiącego o konieczności ewakuacji z tonącej jednostki w pierwszej kolejności dzieci i kobiet.

HMS Black Prince – brytyjska fregata pancerna typu Warrior, która weszła do służby w 1862 roku. Wraz z bliźniaczym HMS "Warrior" był przez krótki czas największym, najszybszym, najsilniej uzbrojonym i najciężej opancerzonym okrętem swojej epoki. Były to pierwsze żelazne pancerniki.

HMS Discovery – jeden z dwóch okrętów biorących udział w trzeciej wyprawie badawczej dowodzonej przez kapitana Jamesa Cooka, odbywającej się w latach 1776-1780.

HMB Endeavour – XVIII-wieczny bark, zbudowany jako węglowiec, następnie w służbie Royal Navy. Na jego pokładzie James Cook odbył swoją pierwszą wyprawę dookoła świata (1768–1771), docierając do Nowej Zelandii i Australii.

HMS Erebus – brytyjski okręt, który został zwodowany w 1826 roku. Zbudowany jako moździerzowiec, uczestniczył w wyprawach badawczych do Antarktyki i Arktyki. Zaginął w trakcie poszukiwań Przejścia Północno-Zachodniego w 1845 roku, jego wrak odnaleziono dopiero w 2014 roku.

Galeon Golden Hind był okrętem flagowym Francisa Drake'a podczas jego podróży dookoła świata. Spośród pięciu okrętów biorących udział w wyprawie był największy i jako jedyny powrócił cało do Anglii. Wodowano go w roku 1576 w porcie w Plymouth.

HMS Invincible – brytyjski okręt pancerny typu Audacious, który wszedł do służby w 1870 roku.

Michael, zwany również "Great Michael", był karaką wchodzącą w skład Królewskiej Szkockiej Marynarki wojennej. Budowę rozpoczęto w roku 1507 z rozkazu króla Jakuba IV w nowej stoczni Newhaven, gdyż dotychczasowa stocznia w Leith była za mała. Okręt budowany był pod kierunkiem szkutnika Jacques'a Terella oraz kapitana Andrew Wood of Largo.

HMS Monarch – wczesny pancernik wieżowy należący do Royal Navy, w służbie od 1869 do końca XIX wieku. Był to pierwszy pełnomorski okręt uzbrojony w działa umieszczone w wieżach, a także pierwszy brytyjski okręt uzbrojony w działa kalibru 305 mm.

HMS Royal Sovereign – brytyjski pancernik obrony wybrzeża z okresu XIX wieku. Początkowo planowany jako trójpokładowy żaglowy okręt liniowy, w czasie budowy został wyposażony w napęd parowy i śrubę napędową, a po kolejnej przebudowie wszedł do służby w 1864 jako pierwszy wieżowy okręt pancerny w Royal Navy.

HMS Warrior – pierwszy brytyjski okręt pancerny zbudowany w odpowiedzi na francuski "Gloire". "Warrior" był największym, najszybszym, najsilniej uzbrojonym i najciężej opancerzonym okrętem w chwili powstania.