52 Członkowie Blues Hall of Fame

Luther Allison – amerykański gitarzysta bluesowy.

Chuck Berry, właśc. Charles Edward Anderson Berry – amerykański piosenkarz, autor tekstów piosenek i muzyk, który wykonywał szeroko pojętą muzykę pop, rocka, R&B oraz rock and rolla.

Big Mama Thornton – amerykańska wokalistka i kompozytorka bluesowa. Znana z hitu Hound Dog, który nagrał Elvis Presley, oraz Ball and Chain, który nagrała między innymi również Janis Joplin. Thornton zmarła w wieku 57 lat z powodu ataku serca.

Bobby "Blue" Bland, właśc. Robert Calvin Bland – amerykański piosenkarz bluesowy.

Roy James Brown – amerykański wokalista, pianista i kompozytor bluesowy i rhythmandbluesowy, jeden z najbardziej znanych shouterów bluesowych wykonujących jump bluesa.

Ruth Brown, właśc. Ruth Alston Weston – amerykańska, czarnoskóra śpiewaczka bluesowa i jazzowa, początkowo związana z gatunkiem rhythm and blues.

Ray Charles, właśc. Ray Charles Robinson – amerykański wokalista, muzyk i pianista, uważany za artystę, który ukształtował rhythm and blues. Charles wprowadził pełne uczuć brzmienie do muzyki country oraz popularnej, a o jego interpretacji „America the Beautiful” Ed Bradley z programu 60 Minutes powiedział: „to ostateczna wersja, amerykański hymn – klasyk, taki, jakim jest mężczyzna, który go wykonał”. Jimi Hendrix tworzył pod wpływem jego twórczości.

Albert Collins – amerykański wokalista i gitarzysta bluesowy. Nazywany "The Iceman" oraz "Master of the Telecaster". Rozpoczął karierę pod koniec lat 60., nagrał ponad 20 albumów. Wymieniany jako inspiracja wielu muzyków późniejszych pokoleń, między innymi Jimiego Hendriksa i Steviego Raya Vaughana.

James Henry Cotton – amerykański muzyk, wokalista i autor tekstów. Lider zespołu James Cotton Blues Band znanym później jako James Cotton Trio. Związany z regionalnym gatunkiem bluesa – bluesem Delty. Wirtuoz gry na harmonijce ustnej. Współpracował z takimi sławami jak Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Sonny Boy Williamson, Janis Joplin, Led Zeppelin i z wieloma innymi.

Robert Cray — wokalista i gitarzysta, w 1974 roku stworzył grupę The Robert Cray Band. Towarzyszył w nagraniach m.in. Albertowi Collinsowi, Ericowi Claptonowi, Tinie Turner, B.B. Kingowi, Chuckowi Berry'emu.

Ellas Otha Bates McDaniel, znany jako Bo Diddley – afroamerykański muzyk, śpiewak, skrzypek i gitarzysta związany z takimi gatunkami jak elektryczny blues, rock and roll i rhythm and blues. Bo Diddley ma na swoim koncie zaledwie kilka przebojów, jednakże jego wkład w rozwój rock and rolla jest nie do przecenienia. Jego brzmienie wywarło wpływ na wielu brytyjskich gitarzystów. Był tym, który zdefiniował rolę sekcji rytmicznej. Od niego wywodzi się większość schematów rytmicznych używanych w rocku do dziś, jednym z nich jest tzw. rytm Bo Diddleya. Używał produkowanych na zamówienie gitar, o prostokątnym pudle rezonansowym, zwanych cigar box. Wywarł znaczący wpływ na twórczość Jimiego Hendriksa.

Willie Dixon właśc. William James Dixon – amerykański basista, wokalista, autor teksów i producent. Bluesman. Producent Chess Records i Checker Records. Współpracował z takimi muzykami jak Chuck Berry, Muddy Waters, Howlin' Wolf, Otis Rush, Bo Diddley, Little Walter, Sonny Boy Williamson, Koko Taylor, Little Milton, Led Zeppelin, Eddie Boyd, Jimmy Witherspoon, Lowell Fulson, Willie Mabon, Memphis Slim, Johnny Winter.

Fats Domino, właśc. Antoine Dominique Domino Jr. – amerykański piosenkarz, kompozytor i pianista związany z gatunkiem rhythm and blues, a ściślej z jego ortodoksyjną nowoorleańską odmianą. Odznaczony National Medal of Arts.

Ahmet Ertegün – Amerykanin tureckiego pochodzenia, założyciel wytwórni Atlantic Records, jeden z twórców sukcesów Led Zeppelin oraz ABBY.

John Adam Estes znany jako Sleepy John Estes lub Sleepy John – niewidomy amerykański muzyk bluesowy, wokalista i gitarzysta.

Lowell Fulson, również Lowell Fullsom lub Lowell Fulsom – amerykański gitarzysta bluesowy.

George "Buddy" Guy – sześciokrotny laureat nagrody Grammy, amerykański gitarzysta i wokalista bluesowy i rockowy. Przedstawiciel bluesa chicagowskiego. Historia jego sukcesu rozpoczęła się w małym miasteczku Lettsworth w Luizjanie. George "Buddy" Guy był jednym z kilkorga dzieci Sama i Sabel Guyów. Na gitarze nauczył się grać samodzielnie. Wybrał bluesa, muzykę, w której ideą jest improwizacja.

Billie Holiday, właściwie Elinore Harris – amerykańska śpiewaczka jazzowa; przedstawicielka „miejskiej”, swingowej odmiany wokalistyki jazzowej. Przez Lestera Younga, lojalnego przyjaciela i partnera muzycznego, nazywana także Lady Day. Utwory, do których napisała teksty – m.in. God Bless the Child, Don’t Explain i Lady Sings the Blues – stały się jazzowymi klasykami.

John Lee Hooker – amerykański muzyk bluesowy.

Lightnin' Hopkins – amerykański muzyk, wokalista i gitarzysta country bluesowy.

Son House, właściwie Eddie James House Jr. – wpływowy amerykański muzyk bluesowy z Delty w Mississippi, samouk. Wychowany w religijnej rodzinie postanowił zostać duchownym Kościoła Baptystów, pozostał jednak w stanie świeckim wybierając karierę muzyka. Rozpoczął ją w 1930 roku grając na wiejskich zabawach i potańcówkach wraz z Charleyem Pattonem i Williem Brownem. Zauważony przez wytwórnię Paramount w 1930 zarejestrował dla niej kilka utworów. Wycofał się ze sceny muzycznej w 1943 roku by powrócić na nią 21 lat później.

„Mississippi” John Hurt, właśc. John Smith Hurt – amerykański gitarzysta i pieśniarz bluesowy i folkowy.

J.B. Hutto – amerykański wokalista i gitarzysta bluesowy, przedstawiciel chicagowskiego bluesa. Członek Blues Hall of Fame. Znany z umiejętności gry slide.

Etta James – amerykańska wokalistka pochodzenia włosko-afroamerykańskiego, przedstawicielka bluesa, wczesnego rhythm and bluesa i soulu. Wykonywała także utwory gospelowe, z pogranicza rock and rolla i jazzu.

„Blind” Lemon Jefferson – amerykański niewidomy muzyk bluesowy, wokalista i gitarzysta związany z Teksasem. Jeden z najpopularniejszych gitarzystów i wokalistów bluesowych lat 20. XX wieku. Znany także jako Deacon L.J. Bates i Elder J.C. Brown.

Lonnie Johnson, właściwie Alonzo Johnson – gitarzysta amerykański, bluesman o szerokiej gamie repertuarowej od bluesa poprzez jazz do ballad.

Louis Thomas Jordan – amerykański muzyk jazzowy i bluesowy oraz r'n'b, według magazynu Rolling Stone 59. największy artysta wszech czasów. W 1987 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.

Riley Ben King znany jako B.B. King – amerykański gitarzysta i wokalista bluesowy. Został obdarzony nieformalnym tytułem: King of Blues – król bluesa. Muzyka Kinga zaliczana jest do stylów Memphis Blues, Modern Electric Blues i Soul Blues.

Albert King, właśc. Albert Nelson – amerykański gitarzysta i wokalista bluesowy. Jeden z „trzech królów bluesa”. Z powodu swej wagi nazywany „The Velvet Bulldozer”.

Leadbelly lub Lead Belly, właśc. Hudson („Huddie”) William Ledbetter – amerykański muzyk folkowy i bluesowy, znany z czystego i mocnego głosu, wirtuozerii gry na gitarze dwunastostrunowej i bogatego repertuaru standardów folkowych. W 1988 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.

John Avery Lomax – pionier muzykologii i folklorystyki w USA.

Jimmy McCracklin – amerykański muzyk bluesowy, pianista, wokalista i kompozytor. Zadebiutował w roku 1945, wydając ponad 30 albumów, z których cztery uzyskały status złotej płyty.

Blind Willie McTell, właśc. William Samuel McTear – amerykański muzyk bluesowy, niewidomy wokalista, gitarzysta i autor tekstów. W latach 1927–1956 nagrał 149 piosenek z gatunku country blues, blues piedmoncki, blues Delty oraz ragtime. W jego utworach widocznie były również wpływy muzyki gospel. W swej grze na gitarze używał techniki fingerstyle oraz slide.

Memphis Minnie – amerykańska blueswoman, wokalistka i gitarzystka, reprezentująca country blues.

Robert Palmer, właśc. Alan Palmer – brytyjski piosenkarz softrockowy, najczęściej wiązany ze stylem biały soul.

Professor Longhair, właśc. Henry Roeland "Roy" Byrd – amerykański wokalista i pianista bluesowy, jeden z czołowych przedstawicieli bluesa nowoorleańskiego.

Ma Rainey – amerykańska wokalistka bluesowa związana z bluesem klasycznym.

Otis Rush – amerykański muzyk bluesowy, wokalista i gitarzysta. Jako jeden z niewielu leworęcznych gitarzystów gra na „zwyczajnej” gitarze odwróconej do góry nogami. Rush jest bardzo wpływowym gitarzystą, do inspiracji jego stylem przyznawali się: Jimi Hendrix, Eric Clapton, Mike Bloomfield, Peter Green i Stevie Ray Vaughan.

Bessie Smith – amerykańska piosenkarka. Była najbardziej znaną i najpopularniejszą wykonawczynią bluesa lat 20. i 30. XX wieku.

Hubert Sumlin – amerykański wokalista i gitarzysta bluesowy, najlepiej znany z gry w zespole Howlin' Wolfa, w 2003 sklasyfikowany na 65. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone. Do wzorowania się na nim przyznały się takie sławy jak Eric Clapton, Keith Richards, Stevie Ray Vaughan, Jimmy Page i Jimi Hendrix.

Sonny Terry – amerykański wokalista i harmonijkarz bluesowy związany z bluesem wiejskim z rejonu Piedmontu.

Sister Rosetta Tharpe – amerykańska piosenkarka, kompozytorka i gitarzystka. Była pionierką muzyki popularnej XX wieku i wykonywała będące podstawą rock and rolla kompozycje gospel, zdobywając dużą popularność w latach 30. i 40. Tharpe była pierwszą gwiazdą gospelu i pierwszą, którą zauważyli fani bluesa i wczesnego rock and rolla. Została później okrzyknięta "siostrą soula" i "matką chrzestną rock and rolla". Zainspirowała takich artystów rock and rollowych jak: Little Richard, Johnny Cash, Chuck Berry, Elvis Presley i Jerry Lee Lewis..

Big Joe Turner, właśc. Joseph Vernon Turner, Jr. – amerykański bluesman związany z takimi stylami jak jump i screaming blues, charakteryzującymi się energią i krzykliwym śpiewem. Oba style zapoczątkowały gatunki rock and roll i rytm and blues. Big Joe Turner był także pionierem obu gatunków.

Ike Turner, właśc. Izear Luster Turner, Jr. – amerykański muzyk, producent i poszukiwacz talentów, znany głównie ze współpracy ze swoją żoną Tiną Turner. Uhonorowany wprowadzeniem do Rock and Roll Hall of Fame w 1991, a w 2001 wprowadzony do St. Louis Walk of Fame. W 2003 został sklasyfikowany na 61. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

Stevie Ray Vaughan, właśc. Stephen Ray Vaughan – amerykański gitarzysta bluesrockowy. W 2003 pojawił się na 7. miejscu listy magazynu Rolling Stone 100 największych gitarzystów wszech czasów. Wpływ na jego styl gry na gitarze wywarł Jimi Hendrix.

T-Bone Walker, właśc. Aaron Thibeaux Walker – amerykański gitarzysta i wokalista bluesowy; wprowadził do bluesa gitarę elektryczną. Przedstawiciel bluesa teksańskiego.

Dinah Washington, właśc. Ruth Lee Jones – amerykańska wokalistka jazzowa.

McKinley Morganfield znany jako Muddy Waters – amerykański bluesman, przedstawiciel bluesa chicagowskiego i bluesa Delty.

Junior Wells, właśc. Amos Blakemore – amerykański muzyk bluesowy, wokalista i harmonijkarz.

Robert Pete Williams – amerykański muzyk bluesowy, związany z Luizjaną i jej regionalnym stylem bluesa.

Johnny Winter, właśc. John Dawson Winter III – amerykański wokalista, gitarzysta i kompozytor. Reprezentant nurtów takich jak rock’n’roll, blues, rhythm’n’blues. Swoją karierę zaczynał grając z bratem Edgarem w lokalnych teksańskich klubach. Aktywność Johnny’ego przypada głównie na lata 70., w których blues przestawał mieć powoli znaczenie wśród konsumentów młodego pokolenia. Wielokrotnie próbowano wykreować postać Wintera jako „supergwiazdę”.

Howlin’ Wolf, właśc. Chester Arthur Burnett – amerykański bluesman związany z bluesem chicagowskim.