W

Claudio Abbado – włoski dyrygent i pianista.

W

Marcello Abbado – włoski kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog; syn Michelangela, starszy brat Claudia, ojciec Roberta.

W

Giovanni Allevi – włoski pianista i kompozytor.

W

Marco Enrico Bossi – włoski kompozytor, pianista, organista i pedagog.

W

Ezio Bosso – włoski pianista, dyrygent i kompozytor muzyki poważnej.

W

Ferruccio Busoni – włoski kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog.

W

Aldo Ciccolini – francusko-włoski pianista i kompozytor.

W

Luigi Dallapiccola – włoski kompozytor awangardowy. Uważany za klasyka modernizmu w muzyce i za pioniera muzyki dodekafonicznej we Włoszech.

W

Ludovico Maria Enrico Einaudi – włoski pianista i kompozytor.

W

Alessandro Esseno – włoski pianista i kompozytor.

W

Guido Alberto Fano – włoski kompozytor, pianista, pedagog i dyrygent.

W

Maurizio Lobina – włoski muzyk, klawiszowiec zespołu Eiffel 65, wcześniej Bloom 06.

W

Giuseppe Martucci – włoski kompozytor, pianista i dyrygent.

W

Fabio Mengozzi – włoski kompozytor i pianista.

W

Romano Mussolini – włoski pianista jazzowy i malarz, syn Benito Mussoliniego.

W

Alberto Nosè – włoski pianista.

W

Maurizio Pollini – włoski pianista i dyrygent, zwycięzca VI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1960).

W

Giovanni Sgambati – włoski kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog.

W

Carlo Zecchi – włoski pianista, dyrygent i pedagog muzyczny.