Aleksandryt – minerał, kamień szlachetny, rzadka, przezroczysta odmiana chryzoberylu. W zależności od oświetlenia zmienia barwę: w świetle dziennym jest zielony, w sztucznym oświetleniu – czerwony. Nazwany na cześć cara Aleksandra II w 1842. Został odkryty przypadkowo, w dolinie rzeki Tokowaja, w pobliżu Jekaterynburga na Uralu, podczas poszukiwania szmaragdów.
Armalkolit – minerał o składzie chemicznym (Mg,Fe2+)Ti2O5. Został odkryty w skałach księżycowych przywiezionych na Ziemię w misji Apollo 11. Jego nazwa pochodzi od pierwszych liter nazwisk trzech astronautów, biorących udział w tej misji: Armstronga, Aldrina i Collinsa.
Bemit – minerał z gromady wodorotlenków. Główny składnik boksytów. Należy do minerałów rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.
Betafit – promieniotwórczy minerał metamiktyczny.
Bindheimit – minerał należący do grupy stibikonitu (tlenków); znany jest od 1832 roku. Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego chemika Johanna Jacoba Bindheima (1750-1825).
Blenda uranowa (smółka uranowa, blenda smolista, nasturan) – smoliście czarna, skrytokrystaliczna lub kolomorficzna mająca postać twardych, naciekowych skupień o smolistym połysku, odmiana uraninitu; bogata ruda uranu (60-80% UO2).
Brucyt – rzadki minerał z gromady wodorotlenków Mg(OH)2.
Chromit – minerał z grupy tlenków, zaliczany do grupy spineli chromowych.
Chryzoberyl – rzadki minerał z gromady tlenków. Nazwa minerału wywodzi się od greckich słów chrysos – złoto oraz beryllos – beryl.
Cymofan – odmiana chryzoberylu wykazująca efekt kociego oka. Nazwa pochodzi od greckich słów kyma = fala i fainio = pokazuję.
Cynkit – minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Diaspor – rzadki minerał z gromady wodorotlenków. Jego nazwa nawiązuje do zachowania tego minerału podczas ogrzewania. Ogrzany do wysokich temperatur przechodzi w korund.
Euksenit – minerał z gromady tlenków. Nazwa pochodzi z języka greckiego i znaczy "przyjazny dla obcych", gdyż w jego strukturze może występować zamiennie wiele różnych pierwiastków chemicznych.
Fergusonit (ang. fergusonite) – minerał z gromady tlenków, tlenek itru i niobu o wzorze chemicznym YNbO4. Należy do minerałów rzadkich. Jest izostrukturalny z formanitem, z którym tworzy kryształy mieszane. Nazwa pochodzi od nazwiska szkockiego fizyka, polityka i kolekcjonera minerałów Roberta Fergusona.
Gahnit, spinel cynkowy – minerał z gromady tlenków, należy do grupy spineli. Tlenek cynku i glinu o wzorze chemicznym ZnAl2O4. Należy do minerałów rzadkich.
Gibbsyt (hydrargilit) Al(OH)3 – minerał, odmiana polimorficzna wodorotlenku glinu o zawartości 65,4% Al2O3, może zawierać domieszki SiO2, Fe2O3, MgO i inne. Występuje w skupieniach zbitych, blaszkowatych lub o budowie promienistej; czasem w postaci naskorupień i form naciekowych. Nazwa pochodzi o nazwiska amerykańskiego mineraloga George Gibbs (1776–1833).
Goethyt (getyt) – pospolity i szeroko rozpowszechniony minerał. Jego nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego poety J.W. Goethego.
Groutyt – minerał grupy hydroksytlenków.
Gummit – rodzaj minerału zbudowanego z mieszaniny wodorotlenków uranu.
Hausmanit – minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich. Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego mineraloga Johanna Friedricha Ludwiga Hausmanna (1782–1859), który rozpoznał ten minerał.
Hematyt – pospolity minerał, tlenek żelaza(III).
Hercynit – minerał z gromady tlenków, należy do grupy spineli. Tlenek żelaza i glinu o wzorze chemicznym FeAl2O4. Należy do minerałów rzadkich.
Ilmenit – minerał zaliczany do gromady tlenków. Nazwa minerału pochodzi od gór Ilmeńskich w pasmie Uralu w Rosji, gdzie występuje.
Kasyteryt – minerał należący do gromady tlenków. Minerał należy do grupy minerałów rzadkich, występujących tylko w niektórych regionach Ziemi.
Kolumbit = columbit – nieaktualna nazwa minerału, który obecnie nosi nazwę ferrocolumbit. Jest to ogólna nazwa mieszanin izomorficznych, wyprowadzona od nazwy pierwiastka columbium = niobium.
Korund − minerał będący tlenkiem glinu Al2O3. Nazwa minerału wywodzi się z sanskrytu (kurivinda znaczy „rubin”).
Kupryt – minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.
Lepidokrokit – minerał z gromady wodorotlenków. Stosunkowo pospolity, lecz słabiej rozpowszechniony od goethytu. Nazwa pochodzi z greckiego od słów gr.lepis i gr.chrochis i nawiązuje do pokroju kryształów tego minerału.
Magnetyt – minerał z gromady tlenków, zaliczany do grupy spineli (żelazowych). Należy do minerałów pospolitych.
Manganit – minerał z grupy tlenowodorotlenków. Należy do minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi. Nazwa pochodzi od składu chemicznego tego minerału.
Martyt – mineralna odmiana hematytu występująca w formie pseudomorfoz po magnetycie. Często jest składnikiem rud żelaza i podlega eksploatacji.
Onyks – minerał, odmiana chalcedonu o równoległym ułożeniu warstw, na przemian białej i czarnej. Nazwa pochodzi z greckiego όνυξ i oznacza pazur : nawiązuje do twardości, wyglądu i ostrych krawędzi tego minerału. Biało-czarny onyks jest często nazywany zwyczajnym, arabskim lub czarnym. Onyks występuje również w kolorze zielonym i białym.
Perowskit – minerał z grupy perowskitów, zbudowany z tytanianu(IV) wapnia, CaTiO3. Został odkryty w roku 1839 przez Gustava Rosego w górach Ural i nazwany na cześć mineraloga rosyjskiego, Lwa Pierowskiego.
Perowskity – grupa minerałów zbudowanych z nieorganicznych związków chemicznych o ogólnym wzorze ABX3, gdzie A – to zwykle kation metalu z grupy litowców lub berylowców (rzadziej któregoś z metali przejściowych), B – to kation o liczbie koordynacyjnej równej 6 (najczęściej tytan, niob, tantal, mangan), zaś X – to zazwyczaj anion tlenkowy O2−, rzadziej halogenkowy lub siarczkowy. Nazwa tej grupy związków pochodzi od reprezentatywnego przedstawiciela grupy, perowskitu (tytanianu(IV) wapnia, CaTiO3).
Peryklaz – minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Piroluzyt – minerał z gromady tlenków. Należy do minerałów pospolitych i często spotykanych.
Pseudobrookit – minerał z grupy tlenków.
Pseudomalachit – minerał bardzo rzadki, podobny do malachitu.
Psylomelan (romanechit) – drobnoziarnista lub skrytokrystaliczna mieszanina tlenków baru i manganu. Dawniej uważana była za odrębny minerał.
Rubin − kamień szlachetny o barwie od różowej do krwistoczerwonej. Jest to rzadki minerał z gromady tlenków (Al2O3), odmiana korundu.
Rutyl – minerał z gromady tlenków. Jest minerałem bardzo pospolitym, szeroko rozpowszechnionym składnikiem wielu skał.
Sassolin – minerał, z gromady wodorotlenków. Należy do minerałów wyjątkowo rzadkich.
Spinel – minerał z gromady tlenków, zaliczany do grupy spineli. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Spinele – grupa minerałów należąca do gromady V, tj. tlenków i wodorotlenków typu M3O4 (M : O = 3 : 4). Ich nazwa pochodzi od greckiego σπίθες (spithes) – iskra, od charakterystycznego blasku przypominającego blask ognia oszlifowanych szlachetnych odmian, a także z łacińskiego spinella – mały cierń, ze względu na często spotykany ostrokrawędzisty kształt tych minerałów. Grupa ta obejmuje tlenki M3O4 krystalizujące w układzie regularnym. W sensie szerszym, nazwa "spinele" stosowana jest także do syntetycznie otrzymanych tlenków o wzorze sumarycznym AB2O4 o odpowiedniej strukturze krystalicznej.
Szafir – bardzo twardy minerał z gromady tlenków – niebieska odmiana korundu. Jest minerałem rzadkim.
Tenoryt (melakonit) – minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Uraninit – minerał promieniotwórczy z gromady tlenków. Należy do minerałów rzadkich. Nazwa pochodzi od składnika uranu. Badania tego minerału doprowadziły Marię Skłodowską-Curie do odkrycia polonu i radu, za co otrzymała w 1911 r. drugą Nagrodę Nobla.
Walentynit – minerał z grupy tlenków.