WAugusto Pinochet, właśc. Augusto José Ramón Pinochet Ugarte – chilijski dyktator i generał, przywódca junty wojskowej w Chile od 1973. W latach 1974 do 1990 pełnił urząd prezydenta. Doszedł do władzy w wyniku wojskowego puczu, odsuwając od władzy Salvadora Allende i zawieszając konstytucję. Po przegranym plebiscycie w 1988, nie kandydował w wynikających z tego plebiscytu wyborach, przekazał w 1990 pokojowo władzę zwycięzcy wolnych wyborów prezydenckich z 1989.
WChilijski cud – zwrot ukuty przez Miltona Friedmana w 1982 r. jako opis liberalnych reform gospodarczych przeprowadzonych w Chile pod dyktaturą Augusto Pinocheta. W tym czasie Friedman oświadczył, że chilijski eksperyment „był porównywalny z cudem gospodarczym powojennych Niemiec”. Ocena efektów tych reform pozostaje jednak niejednoznaczna.
WGustavo Leigh Guzmán - generał armii chilijskiej.
WFernando Matthei − chilijski generał sił powietrznych, dowódca sił powietrznych w latach 1978−1991, minister zdrowia i członek junty Augusto Pinocheta.
WCesar Mendoza Duran, chilijski jeździec i generał.
WJosé Toribio Merino Castro - chilijski admirał.
WEstadio Nacional de Chile to stadion narodowy położony w mieście Santiago, stolicy Chile. Jest on największym stadionem w tym kraju. Jego pojemność wynosi 63 649 miejsc. Stadion jest częścią sportowego kompleksu, na który składa się również boisko do bejsbola, boisko tenisowe, basen i nowoczesna sala gimnastyczna. W 2000 roku był areną lekkoatletycznych mistrzostw świata juniorów.
WOperacja Kondor – kampania przeprowadzona w latach 70. XX wieku w krajach Ameryki Południowej, której celem było gromadzenie informacji dotyczących opozycji politycznej oraz zabijanie niektórych jej członków. Według określenia rządów państw biorących udział w operacji była ona operacją antyterrorystyczną. Operacja została przeprowadzona wspólnie przez wywiad oraz służby specjalne Argentyny, Boliwii, Brazylii, Chile, Paragwaju i Urugwaju. Kraje te były głównymi uczestnikami operacji przeprowadzonej w połowie lat 70. XX wieku. Inne kraje - Kolumbia, Peru i Wenezuela – współpracowały na mniejszą skalę dostarczając informacji. Stany Zjednoczone udostępniły „instalacje komunikacyjne” w Kanale Panamskim. Według historyka Kennetha R. Maxwella dyplomata Henry Kissinger oraz prezydent USA Richard Nixon, mieli wpływ na przebieg tej kampanii.