
Demiurg – w filozofii i religiach starożytnych istota boska stwarzająca świat materialny.

Epikureizm – kierunek filozoficzny zapoczątkowany w starożytności przez Epikura, w ok. 306 r. p.n.e. kontynuowany także w czasach nowożytnych. Podobnie jak w większości kierunków filozoficznych hellenizmu dla epikurejczyków najważniejszą dziedziną filozofii była etyka – uważali oni, że podstawowym zagadnieniem filozoficznym jest szczęście, które upatrywali w przyjemności.

Alegoria jaskini, także: jaskinia Platona, jaskinia platońska – metaforyczne przedstawienie ludzi w ziemskim świecie oraz wpływu idei na ten świat.

Ksantypa – żona Sokratesa.

Metoda sokratyczna – przypisywany Sokratesowi sposób prowadzenia dialogu, a zarazem docierania do prawdy. Metoda sokratyczna została utrwalona we wczesnych dialogach Platona, między innymi Lachesie, Charmidesie, Gorgiaszu.

Miłość platoniczna – miłość wzniosła, wyidealizowana, wolna od seksu i zmysłowości, przyjacielska, bezinteresowna, lojalna i wierna. Stanowi motyw w literaturze i sztuce od czasów renesansu.

Tetraktys – figura triangularna ułożona z dziesięciu punktów rozmieszczonych w strukturze piramidy o boku 4 punktów, opisywana w tekstach Pitagorystów lub nawet Pitagorejczyków. Według Porfiriusza miałaby mieć znaczenie kultowe i być stosowana w czasie przysięgi Pitagorejczyków: