54 Oblężenia w Europie

Oblężenie Adrianopola – bitwa w czasie I wojny bałkańskiej, stoczona pomiędzy 29 października 1912 roku a 26 marca 1913 roku, pomiędzy osmańską załogą broniącą Adrianopola a atakującymi jednostkami bułgarskimi i serbskimi.

Oblężenie Almeidy – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 25–27 sierpnia 1810 roku w czasie trwania kampanii portugalskiej armii napoleońskiej. Miasteczko Almeida położone jest we wschodniej Portugalii, w pobliżu granicy z Hiszpanią.

Szturm na klasztor Arkadi – epizod powstania kreteńskiego z 1866 roku; obrona prawosławnego warownego klasztoru Moni Arkadiu w pobliżu Retimno, u podnóża gór Psiloritis.

Oblężenie Avaricum, bitwa pod Avaricum, dzisiejszym Bourges - oblężenie i zdobycie oppidum galijskiego plemienia Biturygów przez rzymskiego prokonsula Gajusza Juliusza Cezara w 52 r. p.n.e. podczas powstania Wercyngetoryksa.

Oblężenie Azowa – oblężenie, które miało miejsce w dniach od 9 lipca do 9 października 1695 roku podczas pochodu azowskiego.

Bitwa pod Belgradem – starcie zbrojne wojsk węgierskich dowodzonych przez Jana Hunyadyego z wojskami osmańskimi dowodzonymi przez Mehmeda II.

Upadek Belgradu w 1521 roku nastąpił w wyniku trzeciej tureckiej inwazji na tę wówczas węgierską fortyfikację w trakcie wojen osmańsko-węgierskich mających miejsce w okresie najintensywniejszej ekspansji Imperium osmańskiego na zachód.

Oblężenie Białego Kamienia miało miejsce od 31 maja do 30 września 1602 podczas wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611.

Oblężenie Budy – dwa oblężenia, które miały miejsce w 1684 i 1686 r.

Oblężenie Durazzo – oblężenie, które miało miejsce w latach 1081–1085 w trakcie walk Bizantyjczyków z Normanami.

Oblężenie Dyjamentu miało miejsce w lipcu 1608, podczas wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611.

Oblężenie Famagusty – oblężenie, które miało miejsce w czasie wojny Republiki Weneckiej z Imperium Osmańskim o panowanie na Cyprze i trwało od 18 września 1570 roku do 6 sierpnia 1571. Oblężenie zakończyło się zajęciem miasta przez Turków i rzezią jego obrońców i cywilnych mieszkańców. Od zdobycia Famagusty datuje się początek trwających 307 lat rządów tureckich na wyspie.

Oblężenie Fellina miało miejsce 25 marca – 17 maja 1602 podczas wojny polsko-szwedzkej 1600-1611.

Oblężenie Fortu William – oblężenie, które było częścią powstania jakobitów i trwało od 20 marca do 3 kwietnia 1746 roku.

Pierwsze oblężenie Gibraltaru – udane oblężenie miasta w 1309 roku zakończone odbiciem Gibraltaru przez wojska Królestwa Kastylii. Gibraltar pozostał pod panowaniem chrześcijańskim do 1333 roku, kiedy ponownie został zajęty przez Emirat Grenady.

Drugie oblężenie Gibraltaru – nieudana próba odbicia Gibraltaru przez Maurów w 1316 roku. Decyzję o oblężeniu podjął szwagier pozbawionego tronu emira Grenady Nasra - Ismail. Nowy władca ogłosił dżihad przeciwko chrześcijańskim władcom Półwyspu Iberyjskiego i rozpoczął oblężenie miasta.

Oblężenie Gibraltaru miało miejsce w okresie od września 1704 do kwietnia 1705 w trakcie hiszpańskiej wojny sukcesyjnej.

Oblężenie Gibraltaru w 1727 roku – nieudana próba zdobycia Gibraltaru przez Hiszpanów w 1727 roku, w trakcie trwania wojny angielsko-hiszpańskiej. Zależnie od źródeł, wojska hiszpańskie oblegały Gibraltar w liczbie 12-25 tysięcy żołnierzy. Garnizon brytyjski liczył na początku oblężenia 1500 osób, lecz w trakcie konfliktu zwiększono jego liczebność do 5000 żołnierzy. Po 5 miesiącach nieudanego oblegania miasta, wojska hiszpańskie wycofały się. Otworzyło to drogę do rokowań pokojowych zwieńczonych traktatami z El Pardo w 1728 roku, oraz sewilskim w 1729 roku.

Oblężenie Kandii – oblężenie, które miało miejsce w latach 1648–1669 podczas wojny wenecko-tureckiej 1645–1669, zwanej z powodu długotrwałych operacji oblężniczych wojną kandyjską.

Oblężenie Koldyngi trwało w dniach 23–25 grudnia 1658 podczas wojny duńsko-szwedzkiej toczonej w ramach II wojny północnej (1655–1660).

Oblężenie Kołobrzegu – czteromiesięczne oblężenie twierdzy Kołobrzeg przez wojska napoleońskie, podjęte na początku marca 1807 roku i trwające do 2 lipca 1807 roku.

Oblężenia Kołobrzegu – dwukrotne oblężenia przez wojska rosyjskie w latach 1760–1761 podczas wojny siedmioletniej. Pierwsze przerwane pruską odsieczą, drugie zakończone opanowaniem miasta przez Rosjan.

Blokada Leningradu – okres oblężenia Leningradu w czasie II wojny światowej przez wojska niemieckie, które trwało 2,5 roku od 8 września 1941 do 27 stycznia 1944 roku i pochłonęło około 1,5 miliona ofiar po stronie wojsk radzieckich oraz cywilnych mieszkańców miasta.

Oblężenie Maastricht – oblężenie, które miało miejsce od 13 czerwca do 26 czerwca 1673 podczas wojny Francji z koalicją.

Oblężenie Malty – jedno z najważniejszych wydarzeń związanych z rozwojem terytorialnym Imperium Osmańskiego, trwające od 19 maja do 11 września 1565. Jest uznawane za przełomowy moment w historii tego państwa, w którym zahamowany został jego rozwój terytorialny. Według wielu historyków ustępuje jednak pod tym względem morskiej bitwie pod Lepanto.

Oblężenie Malty, znane też jako Oblężenie Valletty lub Blokada Francuzów – dwuletnie oblężenie i blokada francuskiego garnizonu w Valletcie, największym mieście i głównym porcie na śródziemnomorskiej wyspie Malcie, pomiędzy rokiem 1798 a 1800.

Oblężenie Mantui – działania zbrojne wojsk francuskich podczas kampanii włoskiej w trakcie wojny z I koalicją antyfrancuską, trwające od 4 czerwca 1796 do 2 lutego 1797. Zakończone zdobyciem miasta i twierdzy przez wojska Napoleona Bonaparte.

Oblężenie Naxos – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 499 p.n.e. Miasto oblegały wojska perskie pod dowództwem Megabatesa, wspomagane przez greckich Jonów prowadzonych przez Arystagorasa i wygnanych z Naksos arystokratów. Było to pierwsze starcie, które zapoczątkowało mające trwać pół wieku wojny perskie.

Oblężenie twierdzy Namur – oblężenie, które miało miejsce między 29 maja a 30 czerwca 1692 podczas wojny palatynackiej.

Oblężenie Nicei – oblężenie miasta przez sprzymierzoną armię francusko-osmańską, które miało miejsce w dniach 5 sierpnia – 7 września 1543 w trakcie wojny Franciszka I z Karolem V Habsburgiem (1542–1544) toczonej w ramach wojen włoskich.

Oblężenie Beratu w lipcu 1455 było nieudaną próbą zdobycia przez oddziały Ligi w Lezhy, dowodzone przez Muzakę Thopiego twierdzy w Beracie, bronionej przez 8-tysięczny garnizon osmański.

Oblężenie Malty w roku 1429 było próbą przejęcia Malty, będącej częścią królestwa Sycylii, przez hafsydzkich Saracenów. Najeźdźcy zostali odparci, lecz wielu Maltańczyków zostało zabitych lub wziętych do niewoli.

Oblężenie Mantui – czteromiesięczne oblężenie wojsk polsko-francuskich przez wojska austriackie w Mantui podczas wojny II koalicji antyfrancuskiej. Oblężenie trwało od kwietnia do lipca 1799. Zakończyło się poddaniem twierdzy przez francuskiego generała François-Philippe'a de Foissac-Latoura.

Oblężenie Sarajewa – trwające od 5 kwietnia 1992 do 29 lutego 1996 oblężenie przez siły Republiki Serbskiej oraz Jugosłowiańską Armię Ludową stolicy Bośni i Hercegowiny – Sarajewa. Wydarzenie to uważane jest za najdłuższe i najbardziej krwawe oblężenie w historii Europy po II wojnie światowej.

Oblężenie Szigetváru – oblężenie miasta i twierdzy w węgierskim Szigetvárze, które miało miejsce w roku 1566 w trakcie walk węgiersko-tureckich.

Oblężenie Ostendy – oblężenie, które miało miejsce od 5 lipca 1601 r. do 20 września 1604 r. i było jednym z najważniejszych epizodów wojny osiemdziesięcioletniej (1568–1648).

Oblężenie Paryża – oblężenie miasta przez duńskich wikingów, które miało miejsce w okresie od 25 listopada 885 do października 886. Zakończyło się po zapłaceniu najeźdźcom trybutu przez króla Franków Karola III Otyłego.

Oblężenie Pilzna – oblężenie, które zostało przeprowadzone przez czeskich protestantów dowodzonych przez Ernsta von Mansfelda i było pierwszą większą bitwą wojny trzydziestoletniej. Zwycięstwo protestantów i zdobycie miasta ostatecznie przesądziły o wybuchu buntu w Czechach.

Oblężenie Pirny – pierwsza poważna operacja w toku trzeciej wojny śląskiej, będącej europejską częścią wojny siedmioletniej, przeprowadzona w dniach 1 września – 13 października 1756 roku. Zapoczątkowała rozwinięcie działań wojny siedmioletniej, przebiegającej później już bez udziału Saksonii, ale częstokroć na jej terytorium.

Oblężenie Rawenny – oblężenie, które miało miejsce w latach 491–493 w trakcie walk Ostrogotów pod wodzą Teodoryka Wielkiego z Odoakrem.

Oblężenie Rodos – oblężenie przez Turków, które miało miejsce w dniach 26 czerwca 1522 r. do 1 stycznia 1523 r. i zakończyło się wycofaniem się joannitów z wyspy.

Oblężenie Sewastopola – oblężenie miasta Sewastopol przez wojska niemiecko-rumuńskie, mające miejsce między 30 października 1941 a 4 lipca 1942 roku na froncie wschodnim podczas II wojny światowej. 22 czerwca 1941 roku państwa Osi zaatakowały Związek Radziecki. Oddziały niemiecko-rumuńskie dotarły do Krymu jesienią 1941 roku i zajęły większość półwyspu, z wyjątkiem Sewastopola. Wojska niemiecko-rumuńskie przeprowadziły wiele ataków w październiku i listopadzie 1941 roku, mających na celu zdobycie Sewastopola. Większe uderzenie było planowane na koniec listopada, jednak ciężkie opady deszczu opóźniły atak państw Osi do 17 grudnia 1941 roku. Oddziały Ericha von Mansteina nie były w stanie zająć miasta z powodu zaciętego oporu wojsk radzieckich. W grudniu 1941 roku Rosjanie rozpoczęli operację desantową na Półwyspie Kerczeńskim w celu zniesienia oblężenia i zmuszenia sił niemiecko-rumuńskich do obrony swoich zdobyczy. Operacja uratowała Sewastopol na pewien czas, jednak przyczółki te zostały zlikwidowane w maju 1942 roku.

Oblężenie Sewastopola – oblężenie głównej rosyjskiej bazy morskiej nad Morzem Czarnym podczas wojny krymskiej przez wojska koalicji brytyjsko-francusko-tureckiej. Trwało 349 dni od 17 października 1854 do 11 września 1855 i zakończyło się zdobyciem miasta przez sprzymierzonych.

Oblężenie Staroduba zaczęło się 30 lipca 1535, w czasie piątej wojny litewsko-moskiewskiej, gdy armia koronna pod wodzą hetmana wielkiego koronnego Jana Tarnowskiego podeszła pod twierdzę Starodub, bronioną przez Rosjan pod wodzą Fiodora Oboleńskiego Owczinę-Tielepniewa.

Oblężenie Szkodry – bitwa w czasie I wojny bałkańskiej, stoczona w dniach 28 października 1912 - 23 kwietnia 1913, pomiędzy osmańską załogą broniącą Szkodry a atakującymi jednostkami czarnogórskimi i serbskimi.

Oblężenie Szkodry miało miejsce w czasie wojny Republiki Weneckiej z Imperium Osmańskim o panowanie nad ziemiami albańskimi i trwało od 22 czerwca 1478 roku do stycznia 1479. Oblężenie zakończyło się oddaniem miasta w ręce tureckie, na mocy traktatu w Konstantynopolu.

Oblężenie Temeszwaru trwające od 24 czerwca do 27 lipca 1552 roku oblężenie przez Turków osmańskich. Zamek padł ostatecznie 27.07.1552 roku i na 164 lata trafił pod tureckie panowanie.

Oblężenie Tyrnowa – oblężenie, które miało miejsce w roku 1393.

Oblężenie Viljandi miało miejsce podczas krucjaty liwońskiej w 1211, pozostało nierozstrzygnięte. Po pięciu dniach oblężenia kawalerowie mieczowi odeszli z estońskimi zakładnikami.

Oblężenie Widynia – bitwa w czasie II wojny bałkańskiej, stoczona w dniach 25–31 lipca 1913 roku, pomiędzy armią bułgarską a atakującymi jednostkami serbskimi.

Oblężenie Wiednia w 1529 roku – trwające od 27 września do 14 października 1529 r. oblężenie Wiednia przez armię Turków osmańskich, zakończone jej odstąpieniem od miasta.

Oblężenie Zary – pierwsza bitwa IV wyprawy krzyżowej.

Bitwa żorska – starcie zbrojne, które miało miejsce w kwietniu 1433 roku na Górnym Śląsku, pod murami miasta Żory podczas wojny o sukcesję korony czeskiej.

Oblężenie Żor w 1473 – próba zbrojnego opanowania miasta Żory przez koalicję węgiersko-śląską, która miała miejsce podczas wojny o sukcesję korony czeskiej.