Afgani (Afghani) – jednostka monetarna Afganistanu. 1 afgani (Af) = 100 pul (p).

Amero – waluta hipotetycznej unii monetarnej Ameryki Północnej – Kanady, Meksyku i Stanów Zjednoczonych. Koncepcja jest wzorowana na wspólnej walucie Unii Europejskiej – euro. Pomimo że oficjalnie żadne ze wspominanych państw nie potwierdziło chęci wprowadzenia tej waluty, według teorii spiskowej ich rządy już nad nią pracują.

Apsar – jednostka monetarna Abchazji. Obecnie emitowane są jedynie monety pamiątkowe, faktyczną jednostką monetarną jest rubel rosyjski. Formalny kurs apsara – 1 apsar = 10 rubli rosyjskich.

Ariary – jednostka monetarna Madagaskaru o kodzie walutowym MGA według ISO 4217. 1 ariary = 5 iraimbilanja.

Asygnata – rodzaj instrumentu finansowego używanego historycznie jako pieniądz papierowy na przełomie XVIII. i XIX. wieku, m.in. we Francji (1789-1796), Włoszech (1798-1799) i Rosji (1769-1817).

Ban (banu) – dawna drobna moneta turecka. Obecnie zdawkowa moneta rumuńska i mołdawska, równa 1/100 leja.

Cedi – jednostka monetarna Ghany od 1965 r. 1 cedi = 100 pesewa. W obiegu znajdują się:monety o nominałach 1, 5, 10, 20, 50 pesewa i 1 cedi banknoty o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50 cedi

Cordoba oro – waluta Nikaragui od 1912 roku. 1 cordoba oro = 100 centavos.

Dalasi – jednostka monetarna Gambii. Dzieli się na 100 bututów.

Dirham marokański – jednostka monetarna Maroka od 1960 r., a także Sahary Zachodniej.

Đồng (VND) – waluta Wietnamu. Symbolem jest ₫.

Dram – jednostka monetarna używana w Armenii i Górskim Karabachu, 1 dram = 100 lumów.

Florin arubański – oficjalna waluta Aruby wprowadzona w 1986 roku w miejsce guldena antylskiego. 1 florin dzieli się na 100 centów. W obiegu znajdują się:monety o nominałach 5, 10, 25 i 50 centów oraz 1, 2½ i 5 florinów. banknoty o nominałach 10, 25, 50, 100 i 500 florinów.

Forint – oficjalna waluta Węgier. Kod walutowy ISO 4217: HUF.

Funt australijski – waluta Australii w latach 1910–1966. W wyniku decymalizacji został zastąpiony dolarem australijskim. Jeden funt australijski dzielił się na 20 szylingów, a jeden szyling na 12 pensów.

Gourde – waluta Haiti. 1 gourde = 100 centymów.

Halerz :moneta srebrna, bita od początku XIII wieku w Niemczech, potem w środkowej Europie, zanikł w XIX w., Na Śląsku pojawił się w latach 40. XIV wieku, zastępując kwartniki zdawkowa jednostka monetarna Austro-Węgier, Czechosłowacji, Protektoratu Czech i Moraw, Słowacji, Liechtenstein W Polsce za panowaniem Augusta II Mocnego obecnie Czechy.
Halidźi lub Halidżi - proponowana nazwa waluty Rady Współpracy Zatoki Perskiej. Nowa waluta zostanie wprowadzona prawdopodobnie pomiędzy 2013 a 2020 r. zastępując rial saudyjski, dinar kuwejcki, rial Kataru, dinar Bahrajnu. Nad przystąpieniem do unii zastanawiają się Zjednoczone Emiraty Arabskie i Oman. Początkowo debiut halidźi planowano na 2010 r.

Hrywna – oficjalna waluta Ukrainy. Kod walutowy ISO 4217: UAH, symbol: ₴ – w standardzie Unicode: U+20B4, skrót ukraiński: грн. 1 hrywna jest równa 100 kopiejkom.
Jen – jednostka walutowa Japonii, kod walutowy według ISO 4217: JPY. Trzecia co do wielkości waluta handlowa na rynku walutowym.

Karbowaniec – jednostka pieniężna Ukrainy w latach 1918–1920, 1942–1944, 1992–1996.

Krzyż katangijski, znany także pod nazwą handa – miedziany odlew w kształcie litery X, używany jako forma waluty na terenie obecnej Demokratycznej Republiki Konga w XIX i początku XX wieku. Były wykonane w różnych rozmiarach, najbardziej typowe miały długość około 20 cm i wagę 1 kg. Swą nazwę zawdzięcza bogatej w złoża miedzi prowincji Katanga położonej w południowo-wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. W czasach kiedy był używany, za krzyż katangijski można było kupić 10 kg mąki, pięć lub sześć kur, albo sześć siekier, a zakup pistoletu był możliwy za dziesięć odlewów.

Kuna – waluta Chorwacji. Obowiązywała w Niezależnym Państwie Chorwackim w czasie II wojny światowej (1941−1945). Została ponownie wprowadzona w 1994 roku jako waluta Republiki Chorwackiej. Dzieli się na 100 lip.

Lari – jednostka walutowa Gruzji dzieląca się na 100 tetri. Banknoty lari produkowane są przez Polską Wytwórnię Papierów Wartościowych.

Lek – jednostka monetarna Albanii. 1 lek = 100 qindarek, choć w obiegu praktycznie nie występują monety o nominale niższym niż 5 leków.
Lilangeni – jednostka monetarna Eswatini. 1 lilangeni = 100 centów. W obiegu znajdują się:monety o nominałach : 1, 2, 5, 10, 20, 50 centów 1, 2, 5 emalangeni. banknoty o nominałach : 10, 20, 50, 100, 200 emalangeni
Lira turecka – jednostka monetarna Turcji i uznawanego jedynie przez Turcję Cypru Północnego.

Loti – jednostka monetarna Lesotho. 1 loti = 100 lisente.

Monetae cudendae ratio – traktat z dziedziny polityki pieniężnej, napisany na zlecenie Zygmunta Starego i przedstawiony przez Mikołaja Kopernika przed prowincjonalnym sejmem pruskim w 1522 roku.

Naira (NGN) – jednostka monetarna Nigerii.

Nakfa – jednostka monetarna używana w Erytrei, dzieli się na 100 centów.

Ngultrum – oficjalna waluta Bhutanu, wprowadzona w 1974, sztywno związana z rupią indyjską w stosunku 1:1, która także jest legalnym środkiem płatniczym w Bhutanie. Ngultrum jest akceptowany w tych stanach Indii, które graniczą z Bhutanem, lecz nie jest akceptowany w pozostałej części Indii.
Nowy izraelski szekel – oficjalna jednostka walutowa Izraela od 1985 roku. Używana jako legalny środek płatniczy w Autonomii Palestyńskiej.

Pa'anga – jednostka monetarna Tonga od 1967 r. 1 pa'anga = 100 seniti.

Od XVIII wieku walutą Wielkiej Brytanii jest funt szterling, który od 15 lutego 1971 jest równy 100 pensom (pence).

Rand – oficjalna waluta Republiki Południowej Afryki, wprowadzona w 1961 roku, po referendum, gdy RPA została niepodległą republiką. Zastąpił jako prawny środek płatniczy funta południowoafrykańskiego w stosunku 2 randy = 1 funt.

Riel – jednostka walutowa Kambodży. 1 riel = 100 senów.

Rupia Niemieckiej Afryki Wschodniej – waluta używana na terenie Niemieckiej Afryki Wschodniej w latach 1905-1919.

Ryō – dawna złota jednostka walutowa Japonii z czasów przed okresem Meiji, później zastąpiona przez jen.
Scudo San Marino – jednostka monetarna San Marino, używana do celów kolekcjonerskich od 1974 roku, niewymieniona w standardzie ISO 4217.

Som – waluta Kirgistanu. Kod walutowy ISO 4217: KGS. Została wprowadzona 10 maja 1993 zastępując ruble w stosunku 1 som = 200 rubli. 1 som dzieli się na 100 tyin.

Somoni – podstawowa jednostka monetarna w Tadżykistanie, dzieli się na 100 diramów. Nazwana na cześć tadżyckiego bohatera narodowego Ismaila I Samanidy.

Stelo to nazwa międzynarodowej waluty, używanej dawniej przez esperantystów. Powstała w roku 1942 i była używana w ruchu esperanckim przez kilkadziesiąt lat. W 1959, z okazji setnej rocznicy urodzin Ludwika Zamenhofa, postanowiono wydać Stelo w wersji metalowej. Rok później Holenderska Mennica Państwowa wypuściła pierwsze monety o nominałach:1 Stelo, wykonane z brązu, 5 Steloj, wykonane z mosiądzu, 10 Steloj, wykonane z miedzioniklu. W roku 1965 wypuszczono srebrne monety o wartości 25 Steloj

Sucre – waluta Ekwadoru w latach 1872-2000.

Sum – jednostka płatnicza Uzbekistanu. Została wprowadzona do obiegu 1 lipca 1994. Słowo „sum” znaczy w języku uzbeckim „czysty”.

Taka – jednostka walutowa Bangladeszu. Nazwa waluty pochodzi od sanskryckiego słowa tanka, które od starożytności oznacza srebrną monetę. Taka zastąpiła pakistańską rupię w 1972 po uzyskaniu niepodległości przez Bangladesz. 1 taka = 100 paisa.

Tenge – wprowadzona 15 listopada 1993 waluta narodowa Kazachstanu.

Tetri – zdawkowa jednostka monetarna Gruzji, 1/100 lari.

Tugrik – waluta używana w Mongolii. Jeden tugrik równa się 100 möngöm. Istnieją monety o wartości jednego tugrika, a poza tym banknoty o wartości 1, 5, 10, 20, 50, 100, 500, 1000, 5000, 10000, 20000 tugrików. W obiegu funkcjonują banknoty od 10 tugrików wzwyż. Międzynarodowy symbol tugrika to MNT. Nazwa pochodzi od słowa dughurik oznaczającego koło.

Won południowokoreański – jednostka walutowa Korei Południowej. Won południowokoreański dzieli się na 100 dzonów (czonów). Symbolem wona jest „₩”.

Won północnokoreański – jednostka walutowa Korei Północnej. Won północnokoreański dzieli się na 100 czon, zwanych także junami. Symbolem wona jest „₩”.