WTheodor Benfey – niemiecki filolog. Zajmował się analizą języków klasycznych, komparatystyką lingwistyczną oraz indologią.
WAdalbert Bezzenberger – niemiecki językoznawca, indolog, bałtysta, archeolog oraz etnograf. Wykładowca na uniwersytetach w Królewcu i Getyndze.
WAugust Johann Gottfried Bielenstein, łot. Augusts Bilenšteins – językoznawca, folklorysta, etnolog, archeolog, pastor i teolog, pochodzący z rodziny łotewskich Niemców.
WOtto von Böhtlingk – niemiecki językoznawca, leksykograf, indolog, pochodzenia holenderskiego.
WFranz Bopp – niemiecki językoznawca. Wykładał na uniwersytecie w Berlinie, prowadził specjalnie dla niego stworzoną katedrę sanskrytu. Był jednym z twórców językoznawstwa historyczno-porównawczego. Badał strukturę gramatyczną języków indoeuropejskich.
WFriedrich Karl Brugmann – niemiecki językoznawca, indoeuropeista, jeden z założycieli szkoły młodogramatyków. Od 1882 roku profesor Uniwersytetu w Lipsku.
WWilhelm Paul Corssen – niemiecki filolog, językoznawca, historyk starożytności i etruskolog.
WOtto Dempwolff – niemiecki językoznawca i antropolog, specjalista w zakresie języków austronezyjskich.
WAdolf Dirr – niemiecki językoznawca i etnolog badający języki kaukaskie.
WKonrad Duden – niemiecki filolog, językoznawca i nauczyciel gimnazjalny.
WErnst Wilhelm Förstemann – niemiecki historyk, językoznawca, bibliotekarz, archeolog.
WDafydd Gibbon – brytyjski emerytowany profesor językoznawstwa angielskiego i ogólnego na Uniwersytecie w Bielefeld w Niemczech, specjalizujący się w językoznawstwie komputerowym i fonetyce stosowanej. Autor ponad 180 publikacji, redaktor wielu książek i promotor 21 doktoratów.
WJost Gippert – niemiecki lingwista, kaukazolog, autor oraz profesor lingwistyki porównawczej w Instytucie Lingwistyki Stosowanej na Uniwersytecie J.W. Goethego we Frankfurcie nad Menem.
WHermann Günther Grassmann – niemiecki polihistor, znany w swoich czasach jako językoznawca, obecnie ceniony jako matematyk. Był także fizykiem, humanistą, pedagogiem i wydawcą.
WJacob Ludwig Karl Grimm – niemiecki filolog, członek Akademii Nauk w Berlinie, brat Wilhelma Karla Grimma.
WAlfred Hillebrandt – niemiecki językoznawca, indolog.
WFryderyk Wilhelm Christian Karol Ferdynand von Humboldt – niemiecki filozof, językoznawca, polityk, przedstawiciel neohumanizmu, brat Alexandra.
WJohann Ludwig Krapf – niemiecki misjonarz o pietystycznych poglądach, odkrywca, etnolog i lingwista badający Afrykę Wschodnią.
WEmil Krebs – niemiecki poliglota, syn mistrza stolarskiego. Wiarygodne źródła podają, że opanował ponad 68 języków w stopniu biegłym.
WAdalbert Kuhn – niemiecki językoznawca, indoeuropeista, współtwórca mitologii porównawczej.
WKarl Lachmann – niemiecki filolog i krytyk.
WAugust Leskien – niemiecki językoznawca, profesor języków słowiańskich na uniwersytecie w Lipsku, jeden z twórców szkoły młodogramatycznej. Badacz języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, autor opisu gramatycznego tego języka. Dokonał podziału rzeczowników staro-cerkiewno-słowiańskich na deklinacje na podstawie kryterium morfologicznego − pierwotnego przyrostka tematycznego oraz czasowników na koniugacje na podstawie dawnego praindoeuropejskiego zakończenia tematu.
WLouis Loewe – niemiecki językoznawca, orientalista i tłumacz.
WJosef Markwart – niemiecki filolog-orientalista, historyk i etnolog, zasłużony głównie dla turkologii, iranistyki i dziejów Bliskiego Wschodu.
WHieronymus Megiser, po słoweńsku i w wersji spolszczonej Hieronim Megiser — niemiecki uczony uniwersalistyczny, głównie językoznawca i historyk, autor m.in. wielojęzycznego słownika opracowanego w roku 1603, w którym jako jeden z pierwszych umieścił język słoweński na równi z niemieckim, łaciną czy włoskim.
WCarl Friedrich Michael Meinhof – niemiecki językoznawca, nauczyciel, wykładowca akademicki i pastor ewangelicki.
WMoses (Mojżesz) Mendelssohn – filozof żydowski i niemiecki, pisarz, tłumacz, krytyk literacki, pierwszy propagator zrównania praw Żydów z ludnością nieżydowską w krajach niemieckich, przyjaciel Gottholda Ephraima Lessinga.
WWolfgang Mieder - germanista, paremiolog, profesor na Uniwersytecie w Vermont (USA), który specjalizuje się w badaniu przysłów, ich występowaniu w literaturze, prasie, polityce oraz reklamie. Jest wydawcą Proverbium: Yearbook of International Proverb Scholarship, gdzie pojawiają się najnowsze wyniki badań nad przysłowiami.
WKarl Teodor Sapper – niemiecki podróżnik, archeolog, geograf, etnograf, lingwista.
WAugust Wilhelm von Schlegel – niemiecki pisarz, językoznawca, filolog, tłumacz i uczony, brat Friedricha Schlegela.
WKarl Wilhelm Friedrich von Schlegel – niemiecki poeta, krytyk literacki, językoznawca i filozof. Jeden z twórców współczesnego językoznawstwa. Interesował się też literaturoznawstwem. Brat Augusta Wilhelma Schlegela. Razem z Novalisem, Augustem Wilhelmem Schlegelem, Friedrichem Wilhelmem Josephem Schellingiem uchodzi za najwybitniejszego przedstawiciela romantyzmu jenajskiego. Jest uznawany za twórcę pojęcia ironii romantycznej. Pisał teksty o tematyce społeczno obyczajowej lub historycznej.
WAugust Schleicher – niemiecki językoznawca. Jego najważniejszym dziełem było Kompendium gramatyki języka praindoeuropejskiego, próbował zrekonstruować ten wymarły język. Uważał języki fleksyjne, do których należy język praindoeuropejski, za najlepiej rozwinięte formy językowe.
WJohannes Schmidt – niemiecki językoznawca, uczeń Augusta Schleichera.
WAnatol Stefanowitsch – niemiecki językoznawca, anglista.
WJürgen Udolph – niemiecki językoznawca (onomasta) i slawista o międzynarodowym uznaniu, emerytowany profesor Uniwersytetu w Lipsku, członek Międzynarodowej Komisji Onomastyki Słowiańskiej afiliowanej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów.
WMax Julius Friedrich Vasmer ; ur. 28 lutego 1886 w Petersburgu, zm. 30 listopada 1962 w Berlinie Zachodnim) – niemiecki językoznawca. Zajmował się etymologią języków indoeuropejskich, ugrofińskich i tureckich, a także historią Słowian, Bałtów oraz ludów irańskich i ugrofińskich. Był pierwszym mężem polskiej etnograf Cezarii Baudouin de Courtenay, córki Jana Niecisława Baudouin de Courtenay.
WGeorg Wenker – niemiecki językoznawca i dialektolog. Jeden z założycieli geografii językowej, autor pracy Sprachatlas des Deutschen Reichs.
WFerdinand Johann Wiedemann – estońsko-niemiecki językoznawca, ugrofinista. Zajmował się przede wszystkim językiem estońskim.
WHeike Wiese – niemiecka językoznawczyni, germanistka.
WJohann Kaspar Zeuss – niemiecki uczony, językoznawca. Zajmował się gramatyką porównawczą języków celtyckich i jest uważany za twórcę nowoczesnej celtologii.