WAdemar z Chabannes – francuski mnich i dziejopis. Od roku 1010 mnich w klasztorze St-Cybard w Angoulême.
WAnonymus lub Bele Regis Notarius − żyjący na przełomie XII i XIII wieku kronikarz i notariusz króla Węgier, prawdopodobnie Béli III, autor Gesta Hungarorum. W literaturze polskiej określany jako „Anonim Węgierski”.
WDalimil – anonimowy czeski kronikarz z XIV wieku, autor wierszowanej relacji historycznej, nazywanej Kronika Dalimila. Jak wskazuje Józef Magnuszewski, nieznany bliżej historyk został nazwany Dalimilem mylnie, kilka wieków po czasach, w których żył i tworzył.
WEinhard – frankijski biograf i kronikarz piszący w języku łacińskim.
WGall Anonim lub Anonim, tak zwany Gall – anonimowy autor Kroniki polskiej. Mimo cudzoziemskiego pochodzenia uważany za pierwszego polskiego kronikarza. Określenie Gall Anonim wynika z tradycji literackiej sięgającej XVI wieku oraz niepisanej umowy nowożytnych badaczy. Część współczesnych uczonych jest zdania, że bardziej poprawny jest termin Anonim, tak zwany Gall.
WGeoffrey z Monmouth, inaczej Godfryd z Monmouth, Geoffrey of Monmouth – walijski duchowny i kronikarz piszący po łacinie, twórca dzieła Historia Regum Britanniae.
WBernard Gui, łac. Bernardus Guidonis – dominikanin, historyk Kościoła, inkwizytor i biskup, autor podręcznika inkwizycji Practica Inquisitionis Haereticae Pravitatis.
WHelmold – historyk saski z XII wieku, proboszcz z Bozowa w Wagrii.
WHerman z Reichenau lub Herman Kaleka, zwany również Hermanem Chromym, Hermanem Kulawym, Hermannusem Contractusem lub Herimannusem Augiensisem – benedyktyński mnich związany z klasztorem Reichenau, astronom, matematyk, kompozytor, kronikarz i poeta, błogosławiony Kościoła katolickiego.
WMaurus Magnentius Rabanus, Hraban Maur, Rabanus, Raban Maur lub Hrabanus Maurus – kronikarz i uczony czasów karolińskich, mnich benedyktyński, teolog, autor encyklopedii De rerum naturis, poeta łaciński, autor hymnów brewiarzowych sławiących Ducha Świętego. Zasłużył się także w wielu innych dziedzinach, m.in. pisał traktaty o Biblii, wychowaniu i gramatyce. Obok Alkuina był najbardziej wpływowym pisarzem i nauczycielem czasów karolińskich, uznawany przez bollandystów jako błogosławiony.
WIbrahim ibn Jakub al-Isra’ili at-Turtuszi, również Abraham ben Jakob Izraelita z Tortosy, dawn. Abraham Jakubowic – Żyd sefardyjski z Tortosy w kalifacie kordobańskim, podróżnik, autor opisu zachodniej i środkowej Europy w X wieku.
WJerzy Mnich również Jerzy Hamartolos (Grzesznik), Jerzy Monachos – mnich bizantyński, autor Zwięzłej kroniki.
WJean Sire de Joinville – dziedziczny seneszal Szampanii, autor pierwszego żywota Ludwika Świętego króla Francji znanego jako L'historie de Saint-Louis.
WKosmas z Pragi – kanonik praski, uważany za pierwszego czeskiego kronikarza, autor spisanej po łacinie kroniki Chronica Boëmorum opisującej dzieje czeskie od czasów bajecznych aż do roku 1125. Kronika ta znana jest w polskiej literaturze historiograficznej jako Kronika Czechów.
WOlivier de la Marche – był burgundzkim kronikarzem, poetą i dyplomatą.
WMarcin Gall – imię, które nadał anonimowemu autorowi Kroniki polskiej jej pierwszy wydawca Gotfryd Lengnich w 1749 roku. Obecnie nieużywane. Do połowy XX wieku wielokrotnie wydawano, tłumaczono, omawiano i cytowano Kronikę nazywając jej autora tym właśnie imieniem – zanim powszechnie zaczęto stosować określenie Gall Anonim.
WMarcin z Opawy, Marcin Polak herbu Boduła, arcybiskup gnieźnieński (nominat) w 1278, kronikarz, dominikanin.
WMnich z Lido, urodzony w XI wieku, zmarły po 1108 roku – anonimowy autor Historii o translacji św. Mikołaja Wielkiego, napisanej po łacinie kroniki wydarzeń, które doprowadziły do sprowadzenia podczas pierwszej krucjaty relikwii św. Mikołaja do Wenecji. Część badaczy utożsamia go z Gallem Anonimem, autorem Kroniki polskiej.
WMojżesz z Chorenu, mnich i uczony ormiański, autor monumentalnej "Historii Armenii" - pierwszej obszernej kroniki Armenii opisującej pochodzenie Ormian i powstanie państwa.
WNestor także Nestor Kronikarz, Nestor z Kijowa – kronikarz, mnich pieczerskiego monasteru.
WNotker Balbulus (Jąkała) – benedyktyn (OSB) i kronikarz z czasów Karola Wielkiego, kompozytor, poeta i teoretyk muzyki, błogosławiony Kościoła katolickiego.
WPaweł Diakon – mnich benedyktyński z klasztoru na Monte Cassino, poeta, kronikarz, autor m.in. Historii Longobardów.
WPiotr z Dusburga – żyjący na przełomie XIII i XIV wieku kronikarz niemiecki, kapłan zakonu krzyżackiego, autor kroniki Chronicon terrae Prussiae (1326), obejmujących dzieje zakonu od jego założenia do czasów współczesnych autorowi.
WPulkava z Radenína, Přibík, łac. Przibico de Radenin dicti Pulkavae - czeski duchowny, pisarz i kronikarz.
WRicher z St. Remi – frankijski zakonnik i kronikarz.
WSaxo Grammaticus, Saxo Gramatyk – duński średniowieczny historyk i kronikarz. Saxo był również sekretarzem biskupa Absalona.
WSebeos – ormiański historyk, kronikarz i patriarcha Armenii, żyjący w VII wieku.
WSuger – francuski kronikarz i historyk, opat i prawdopodobnie autor projektu bazyliki Saint-Denis.
WTeofilakt Symokatta, gr. Θεοφύλακτος Σιμοκάττης albo Simokattes – bizantyński historyk i pisarz z Egiptu.
WSzymon Grunau – średniowieczny kronikarz, dominikanin kontraty pruskiej związany z klasztorami w Elblągu i Gdańsku, autor Kroniki Pruskiej.
WThietmar z Merseburga – biskup merseburski, kronikarz, autor Kroniki, ważnego źródła historii Niemiec i Polski.
WJános Thuróczi – XV–wieczny węgierski kronikarz, syn Pétera Turócziego z Szentmihály, protonotariusz Królestwa Węgier. W 1470 r. wziął udział w konwencie komitatu Turóc, gdzie pełnił funkcję świeckiego sekretarza. Wybitny prawoznawca, mówca i historyk swoich czasów.
WGiovanni Villani, polityk i kronikarz florencki.
WOrderic Vitalis – angielski kronikarz, który spisał dzieje Normandii i Anglii w XI i XII wieku.
WWidukind z Korbei – kronikarz saski, mnich z klasztoru benedyktyńskiego w Nowej Korbei, który przyjął imię na cześć bohaterskiego przywódcy Sasów.
WWigand z Marburga – średniowieczny kronikarz niemiecki opisujący dzieje Zakonu krzyżackiego w okresie walk Litwinami.
WWilhelm z Jumièges, właściwie Guillaume de Jumièges, był współuczestnikiem wydarzeń roku 1066, a także autorem jednego z pierwszych opisów inwazji Normanów na Anglię.
WWilhelm z Tyru – arcybiskup Tyru od 1175 roku, kronikarz średniowieczny, autor dzieła, w którym opisywał dzieje I krucjaty oraz Królestwa Jerozolimy do roku 1184.
WWincenty Kadłubek, mistrz Wincenty Kadłubek lub mistrz Wincenty zwany Kadłubkiem – autor Kroniki dziejów Polski, uważany za jedną z najważniejszych postaci w dziejach literatury i historiografii polskiej; niekiedy określany mianem „ojca kultury polskiej”; biskup krakowski.