
Blenda – element służący do odbicia światła w celu uzyskania odpowiedniego oświetlenia fotografowanego obiektu.

Kron (ang. Crown) – szkło optyczne o dużej zawartości tlenku potasu (K2O), charakteryzujące się dużą przejrzystością, stosowane do wyrobu soczewek i innych elementów optycznych. Ma niski współczynnik załamania światła (ok. 1,45–1,6; dla czystego szkła: 1,50–1,54) i niską dyspersję (liczba Abbego ok. 60). Razem ze szkłem flintowym stosowane jest do korekcji aberracji chromatycznej w układach optycznych np. achromatach.

Cztery Trzecie, 4/3 – format przetwornika obrazu w aparatach cyfrowych, a zarazem proporcje fotografii cyfrowej, stworzony przez Olympusa i Kodaka. Nazwa odnosi się do wyrażonej w calach średnicy koła światła rzucanego przez obiektyw. Zdjęcia z aparatów formatu 4/3 mają standardowo proporcje boków również 4:3.
Epidiaskop − urządzenie projekcyjne służące do wyświetlania obrazów statycznych (nieruchomych) na ścianie lub typowym białym ekranie projekcyjnym, będące połączeniem episkopu i diaskopu, czyli umożliwiające prezentację w powiększeniu materiałów oświetlonych światłem odbitym lub przechodzącym.
Episkop – urządzenie umożliwiające rzutowanie (wyświetlanie) na ekran projekcyjny lub np. ścianę pomieszczenia obrazu powstającego poprzez odbicie od oświetlonego materiału do prezentacji, co umożliwia przedstawienie go w powiększeniu np. stron papierowych wydawnictw lub specjalnie w tym celu wykonanych plansz.

Filtr obiektywu fotograficznego, filtr fotograficzny – płaska nasadka na obiektyw zmieniająca wygląd fotografowanego obrazu, nakładana najczęściej na przód obiektywu, a jeśli jest to niemożliwe – na jego tył.

Filtr polaryzacyjny to płytka lub folia wykonana z przezroczystego materiału posiadającego zdolność polaryzacji światła. Przepuszcza tylko światło o określonej polaryzacji. Obecnie nazwa polaroid jest znakiem towarowym firmy Polaroid Corporation.

Kijek do selfie – rodzaj ręcznego statywu, monopodu, pomagającego w wykonywaniu zdjęć typu selfie. Jest to długi pręt, zwykle teleskopowy, którego jeden koniec trzyma się w ręce, a na drugim umieszcza się smartfon. Kijki często wyposażone są w dodatkowe opcje, takie jak Bluetooth.

Komora bezcieniowa to rodzaj komory w formie małego namiotu lub pudełka używanej w fotografii, pozwalającej na fotografowanie małych przedmiotów bez zbędnych cieni. Oprócz specjalnego tła cała komora jest obleczona materiałem z tworzywa sztucznego rozpraszającym światło, a eliminację cieni dokonuje się przez oświetlenie przedmiotu w komorze dodatkowym światłem bocznym i zwykle tylnym.

Kondensor – układ optyczny służący do równomiernego oświetlenia np. przedmiotu w mikroskopie, diapozytywów w przeglądarce slajdów, rzutniku przeźroczy, grafoskopie albo powiększalniku.

Konwerter szerokokątny – element optyczny, najczęściej nakręcany na obiektyw standardowy w celu poszerzenia jego kąta widzenia.

Kopiorama – urządzenie do kopiowania stykowego, czyli naświetlania materiału światłoczułego poprzez kliszę leżącą bezpośrednio na tym materiale. Obraz jest kopiowany w skali 1:1. Aby kopiowanie było faktycznie stykowe niezbędnym warunkiem jest, aby klisza była naświetlona w ten sposób, żeby strona zawierająca obraz dotykała warstwy światłoczułej – w przeciwnym przypadku obraz byłby lekko rozmyty. Np. z tego powodu przy naświetlaniu blach offsetowych wymagane są klisze naświetlone lewoczytelnie – "w lustrze".

Koreks - element wyposażenia ciemni fotograficznej, światłoszczelne naczynie służące do ręcznego wywoływania filmów fotograficznych - najczęściej filmów małoobrazkowych i błon zwojowych. Pierwszy koreks wyprodukowany został w 1930 przez firmę Leitz.

Lampa ksenonowa – rodzaj lampy wyładowczej wykorzystywanej jako źródło światła w elektronicznych lampach błyskowych i stroboskopach; nazywany niekiedy błędnie żarnikiem lub palnikiem.

Latarnia czarnoksięska, latarnia magiczna – prosty aparat projekcyjny rzutujący obraz ze szklanych przeźroczy, wyposażony w soczewkę i źródło światła.

Maskownica – przyrząd służący do unieruchomienia papieru fotograficznego naświetlanego powiększalnikiem, pozwalający uzyskać płaską powierzchnię papieru, a także białe marginesy. Stanowi element wyposażenia ciemni fotograficznej.

Mieszek – urządzenie oddalające obiektyw od powierzchni filmu; wykorzystywany niegdyś w mieszkowych aparatach fotograficznych.

Micro Cztery Trzecie, Micro 4/3 – otwarty system przeznaczony do aparatów bezlusterkowych, bazujący na systemie Cztery Trzecie przeznaczonego do lustrzanek. System określa wymiar matrycy, taki sam jak w przypadku matrycy Cztery Trzecie, ale posiada inne mocowanie, ze względu na inną odległość od matrycy. System powstał w 2008 roku dzięki współpracy firm Panasonic oraz Olympus, początkowo nie spotkał się z przychylnymi opiniami, ale z biegiem czasu uzyskał liczne grono zwolenników. Dołączali nowi producenci jak Sigma, Tamron, Leica, Samyang oraz Sharp.

Minilab – urządzenie stosowane w fotografii kolorowej, zarówno cyfrowej, jak i tradycyjnej, do wywoływania filmu i wykonywania odbitek. Choć minilaby są całkiem dużymi urządzeniami, ich nazwa ma podłoże historyczne. Minilaby mogą być tradycyjne lub cyfrowe.

Monochromator – przyrząd optyczny rozszczepiający światło w celu otrzymania jedynie niewielkiego fragmentu z jego widma. Monochromatory mogą służyć do określania współczynnika pochłaniania światła przez filtry oraz do badań, w których używane jest światło monochromatyczne - np. w fotoluminescencji.

Monopod – najprostszy rodzaj statywu fotograficznego, składający się tylko z jednej nogi.

Motor drive – doczepny silnik elektryczny stosowany zwykle w profesjonalnych tradycyjnych aparatach fotograficznych typu SLR, umożliwiający fotografowanie z dużą szybkością . Pierwszym aparatem, wyposażonym w "motor drive" był Canon F-1 "High Speed Motor Drive camera", zaprezentowany pierwszy raz w 1972 r. na Zimowej Olimpiadzie w Sapporo (Japonia).

Namiot bezcieniowy – namiot z rurek i półprzeźroczystej tkaniny, na ogół w neutralnym kolorze, umożliwiający uzyskiwanie zdjęć przedmiotów pozbawionych cienia wynikającego z oświetlenia.

Osłona obiektywu – osłona wystająca przed zewnętrzną część obiektywu otaczająca jego otwór, a przez to zasłaniająca soczewki obiektywu przed niepożądanym bezpośrednim oświetleniem przez silne źródła światła, najczęściej skoncentrowanego, pochodzącego z takich źródeł, jak słońce, lampy, refleksy światła w wodzie itp.

Pierścienie pośrednie – tuleje używane w makrofotografii. Ich zadaniem jest zwiększenie odległości obiektywu od materiału światłoczułego lub matrycy. Dzięki ich zastosowaniu zmniejsza się minimalna odległość fotografowania, przez co rośnie skala odwzorowania, czyli powiększenie fotografowanego obiektu. Ceną za to jest malejąca światłosiła, dlatego obiekt fotografowany w ten sposób wymaga odpowiedniego doświetlenia.

Pierścień odwrotnego mocowania – to pierścień umożliwiający fotografowanie z bardzo dużymi powiększeniami. Metoda ta w fotografii polega na zwiększeniu skali odwzorowania poprzez zastosowanie odwróconego obiektywu, który daje bardzo duże, wręcz mikroskopowe powiększenie.

Polaryzator – urządzenie optyczne przepuszczające światło o określonej polaryzacji liniowej.

Powiększalnik – przyrząd optyczny służący do rzutowania obrazu na materiał światłoczuły w celu otrzymania odbitki. Najczęściej służy do rzutowania obrazów w powiększonej skali, aczkolwiek może służyć również do rzutowania obrazów pomniejszonych oraz jako samo źródło światła do naświetlania stykowego (1:1).

Ringlight – rodzaj lampy wykorzystywanej w fotografii profesjonalnej. Ze względu na swoją specyfikację używany głównie w studiach fotograficznych. Ring light zwany jest w niektórych przypadkach również lampą pierścieniową. Twórcą efektu „pierścieniowego światła” był Clifford Coffin, amerykański fotograf. Pierwowzorem lampy była używana przez niego okrągła lampa dentystyczna.

Rzutnik przeźroczy, diaskop lub krótko rzutnik – urządzenie projekcyjne służące do wyświetlania przeźroczy (diapozytywów) na ścianie lub odpowiednim ekranie projekcyjnym. Rzutnik umożliwia prezentację w powiększeniu przezroczy oświetlonych światłem przechodzącym. Wykorzystując rzutnik tworzono całe diaporamy.

Soczewka – proste urządzenie optyczne składające się z jednego lub kilku sklejonych razem bloków przezroczystego materiału.

Softbox – jeden z modyfikatorów oświetlenia stosowany w fotografii i filmowaniu. Używany głównie do studyjnych lamp oświetleniowych. W zależności od kształtu i wielkości pozwala na zmianę charakteru oświetlenia planu przez zmniejszenie lub eliminację cieni.

Stabilizator obrazu – układ zmniejszający prawdopodobieństwo poruszeniu zdjęcia wynikającego z drżenia aparatu fotograficznego przy długich czasach naświetlania, drgania obrazu nagrywanego kamerą albo oglądanego przez lornetkę. Pozwala w niektórych sytuacjach zrezygnować ze statywu lub wysokiej czułości filmu/matrycy.

Statyw fotograficzny – stały stabilizator służący do mocowania aparatu fotograficznego bądź kamery filmowej lub telewizyjnej.

Suszarka fotograficzna – przyrząd służący do suszenia papierów fotograficznych o podłożu kartonowym w krótkim czasie.

Telekonwerter – zespół soczewek mocowany pomiędzy aparatem fotograficznym a obiektywem lub na obiektywie, w celu powiększenia centralnej części obrazu podawanego przez obiektyw fotograficzny. Zestawienie telekonwertera i obiektywu podstawowego ma działanie podobne do obiektywu długoogniskowego, od którego często jest tańsze i lżejsze, ale wprowadza dodatkowe aberracje optyczne, a czasem także winietowanie.

Tubus – obudowa urządzeń optycznych lub ich części składowych, wykonana w kształcie tulei, służąca do współosiowego osadzania elementów optycznych – soczewek lub układów optycznych.

Wężyk spustowy – urządzenie do zdalnego uruchamiania migawki aparatu fotograficznego, mechaniczne (tradycyjne) bądź elektroniczne.
Zegar ciemniowy – element wyposażenia ciemni fotograficznej służący do precyzyjnej regulacji czasu działania lampy w powiększalniku.