WArmageddon. A Poem in Twelve Books – epos George’a Townsenda (1788-1857), opublikowany w 1815. Utwór przedstawia wizję końca świata. Jest napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym, to znaczy sylabotonicznym dziesięciozgłoskowcem z akcentami ustabilizowanymi na parzystych sylabach wersu. Ten rodzaj wiersza był powszechnie wykorzystywany w największej epice angielskiej, a na wzór Johna Miltona stosowany w szczególności w poematach religijnych.
WBen Hur (Ben Hur, a Tale of the Christ) – powieść historyczna autorstwa amerykańskiego pisarza Lewisa Wallace’a, napisana w 1880 roku. W Polsce została wydana po raz pierwszy w roku 1889.
WChrist Crucified – epos angielskiego duchownego i poety Williama Ellisa Walla, opublikowany w Oksfordzie w 1833. Poemat składa się z dwunastu ksiąg. Jest napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym, typowym dla największej angielskiej epiki.
WChrystus – poemat Jana Kasprowicza, opublikowany w 1890. W utworze tym poeta po raz pierwszy przeszedł od ukazywania walki dobra ze złem na poziomie życia społecznego na poziom metafizyczny. Poemat jest napisany jedenastozgłoskowcem ułożonym w tercyny, czyli strofy trójwersowe rymowane aba bcb cdc...:
WCuneus prophetarum właśc. Cuneus prophetarum de Christo salvatore mundi, et eius evangelica veritate, Italicè, et epirotice contexta, et in duas partes diuisa a Petro Bogdano Macedone, Sacr. Congr. de Prop. Fide alumno, Philosophiae & Sacrae Theologiae Doctore, olim Episcopo Scodrensi & Administratore Antibarensi, nunc vero Archiepiscopo Scuporum as totius regni Serviae Administratore – traktat teologiczny autorstwa albańskiego księdza katolickiego Pjetëra Bogdaniego (1630–1689), pierwsze oryginalne dzieło literackie powstałe w języku albańskim, opublikowane w Padwie w 1685 roku, uznawane za arcydzieło wczesnej literatury albańskiej.
WElijah and Other Poems – tomik wierszy Barbary Miller Macandrew, podpisanej na stronie tytułowej jako B.M., opublikowany w 1885 i wznowiony w 1901 w Londynie nakładem oficyny T. Nelson and Sons. Zbiorek zawiera między innymi poemat epicki Elijah, napisany wierszem białym.Beneath the silent stars I stand alone, And hear the hollow murmur of the stream, The whisper of the palm-trees faintly touched And troubled by this wandering wind that woke When the red sun went down: alone I stand, And see as in a dream these bending skies, And hear the wind go by. And every sound Is sorrowful, and every star is dim; For God has taken from my head this day My Master, as He said.
WExodus: An Epic Poem in Thirteen Books – epos dziewiętnastowiecznego angielskiego poety Charlesa Hoyle'a, opublikowany w Londynie w 1807 przez J. Hatcharda, księgarza Jej Królewskiej Mości. Utwór jest opatrzony dedykacją dla księcia Marlborough: To His grace, George, Duke of Marlborough, K.G. etc. etc. etc. the following poem is most respectfully inscribed by His devoted servant, the author. Składa się z trzynastu ksiąg. Jest napisany wierszem białym. Blank verse, czyli nierymowany pentametr jambiczny, to znaczy sylabotoniczny dziesięciozgłoskowiec, w którym akcenty spoczywają na parzystych sylabach wersu, został wprowadzony do poezji angielskiej w XVI wieku przez Henry'ego Howarda, hrabiego Surrey. Opowiada o wyjściu Izraelitów z Egiptu, plagach zesłanych na Egipcjan przez Boga i przejściu suchą nogą przez Morze Czerwone.
WGideon: Or, The Patriot. An Epic Poem: in Twelve Books – utwór osiemnastowiecznego angielskiego poety i dramaturga Aarona Hilla, mający mieć, jak zaznaczono w podtytule, dwanaście ksiąg. W rzeczywistości w wydaniu z 1749 liczy on trzy księgi. W przeciwieństwie do wielu innych eposów, napisanych wierszem regularnym, nierymowanym, rymowanym parzyście albo ujętym w kunsztowne strofy, jak strofa królewska, oktawa lub strofa spenserowska, poemat Hilla został ułożony wierszem nieregularnym, budującym strofy o zmiennej długości (strofoidy), nazywanym pindarowskim, ponieważ był on naśladowany najprawdopodobniej z poezji greckiego liryka Pindara. Bohaterem utworu jest izraelski wódz Gedeon Jerubbaal.
WHagar – poemat Jana Kasprowicza pochodzący z cyklu Z motywów biblijnych. Utwór oparty jest na motywach biblijnej Księgi Rodzaju. Bohaterką poematu jest Hagar, nałożnica Abrahama i matka Izmaela, wygnana na pustynię na żądanie żony Abrahama, Sary. Poemat jest napisany oryginalną nierównowersową strofą ośmiowersową, rymowaną abcabcca. Wersy są ośmiozgłoskowe i jedenastozgłoskowe, jak też dwuzgłoskowe i trójzgłoskowe.Czemu, samumie, tak wiejesz? Czemu, ty słońce, tak świecisz, Ogniste? Z każdym oddechem w łono żar mi lejesz; Każdym promykiem ogień w wnętrzu niecisz, A oczy moje ćmą zachodzą, mgliste, Choć w okół światło rzęsiste Siejesz.
WHistoryja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim – wielkanocne misterium wydane w Krakowie około roku 1580–1582, podpisane nazwiskiem Mikołaja z Wilkowiecka. Wśród badaczy dominuje pogląd, że był on jedynie redaktorem, który z większego tekstu pasyjno–rezurekcyjnego wyodrębnił sceny od złożenia Chrystusa do grobu po spotkanie z Tomaszem w wieczerniku, uzgadniając fragmenty z zapisem biblijnym oraz dodając komentarze inscenizacyjne. Tekst był powszechnie znany aż do końca XVIII wieku, często wystawiano go, nazywając Dialogiem częstochowskim i zapominając o XVI–wiecznym autorze. W 1631 roku został przerobiony przez Jana Karola Dachnowskiego i jako Historia o Zmartwychwstaniu Pańskim funkcjonował aż do drugiej połowy XIX wieku, wystawiany we wsiach w okolicach Tarnowa. W roku 1961 Kazimierz Dejmek powrócił do dawnego tekstu i wystawiał Historyję... na scenie.
WJózef do Egiptu od braci przedany – epos biblijny Wojciecha Stanisława Chrościńskiego, wydany anonimowo w Krakowie w 1745. Utwór jest oparty na biblijnym przekazie z Księgi Rodzaju o Józefie, który przez własnych braci został sprzedany w niewolę do Egiptu. Poemat składa się z trzynastu ksiąg. Został napisany oktawą, czyli strofą ośmiowersową rymowaną abababcc. Zwrotka ta była na zachodzie Europy, przede wszystkim w krajach romańskich, podstawową formą wielkiej epiki bohaterskiej. Używali jej między innymi Ludovico Ariosto, Torquato Tasso, Alonso de Ercilla y Zúñiga, Luís de Camões, Giambattista Marino, Lucrezia Marinella i Brás Garcia de Mascarenhas. W Polsce oktawą posługiwali się poeci barokowi, w tym Samuel Twardowski i Stanisław Herakliusz Lubomirski.
WJudasz z Kariothu – tragedia młodopolskiego dramaturga Karola Huberta Rostworowskiego z 1913 roku.
WJudith and Holofernes – poemat epicki amerykańskiego poety Thomasa Baileya Aldricha, opublikowany w 1896. Ukazał się nakładem oficyny Houghton, Mifflin and Company. Utwór jest oparty na biblijnej Księdze Judyty. Składa się z trzech ksiąg, Judith in the Tower, The Camp of Asshur i The Flight (Ucieczka). Został napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym, czyli sylabotonicznym dziesięciozgłoskowcem, w którym akcenty padają na parzyste sylaby wersu.Unheralded, like some tornado loosed Out of the brooding hills, it came to pass That Holofernes, the Assyrian, With horse and foot a mighty multitude, Crost the Euphrates, ravaging the land To Esdraelon, and then hawk-like swoopt On Bethulia : there his trenches drew, There his grim engines of destruction set And stormed the place;
WJudyt – poemat Jana Kasprowicza, pochodzący z cyklu Z motywów biblijnych. Utwór jest napisany zasadniczo dziewięciozgłoskowcem ujętym w strofy ośmiowersowe rymowane abbabacc. Tylko ostatni wers w strofie jest trzynastozgłoskowy. Poemat odwołuje się do biblijnej Księgi Judyty. Bohaterką jest Judyta, która uwolniła swój naród od zagrożenia ze strony Asyryjczyków pod wodzą Holofernesa.— »O spiesz się, Abro! rozczesz włosy! Kosztowną nardu zlej je wonią, W błyszczące pukle zwiń nad skronią, Z tyłu w dwie ciężkie zapleć kosy! Nim słońce zgaśnie, zanim zronią Górskie jałowce srebrne rosy, Trzeba nam rzucić bramy miasta: Co męże nie zdołają, wykona niewiasta...
WLament świętokrzyski − średniowieczny plankt, uważany za jedno z największych arcydzieł lirycznych epoki.
WLazarus – poemat amerykańskiej poetki Anny Hempstead Branch, opublikowany w tomie The Heart of the Road and Other Poems, wydanym w 1901. Dziesięciostronicowy utwór ma dramatyczny, dialogowy charakter i stanowi zapis rozmowy, którą tłum ludzi prowadzi z wskrzeszonym przez Jezusa Łazarzem. Ludzie są ciekawi, jak to jest umrzeć. Zadają mu pytania jak: Ay, speak ! What is it like?/Is it terrible to die? Were you afraid? albo Is it cold outside the body?. Poemat został napisany wierszem białym, czyli bezrymowym pentametrem jambicznym.Ay ! When I keep my thoughts all clean and large. Open to sunlight as the roses are. It lies along the margin of the air With a soft shining, though I see it not. I feel it on my lips and so they smile. And in my vision and it has content. And all this common atmosphere of earth Has fragrance in it, wrought into it fair. And motion and most subtle soft delight.
WLe sette giornate del mondo creato – epos renesansowego włoskiego poety Torquata Tassa, opowiadający o stworzeniu świata. Został opublikowany pośmiertnie w 1607. Jest napisany wierszem białym, czyli nierymowanym jedenastozgłoskowcem (endecasillabo). Liczy około dziewięciu tysięcy wersów.
WLilith. The Legend of the First Woman – poemat epicki amerykańskiej poetki Ady Langworthy Collier, będący jej najbardziej znanym dziełem, opublikowany w 1885. Składa się z pięciu ksiąg. Bohaterką jest Lilith, rzekoma pierwsza żona biblijnego Adama.Pure as an angel's dream shone Paradise. Blue mountains hemmed it round; and airy sighs Of rippling waters haunted it. Dim glades, And wayward paths o'erflecked with shimmering shades, And tangled dells, and wilding pleasances, Hung moist with odors strange from scented trees. Sweet sounds overbrimmed the place; and rare perfumes, Faint as far sunshine, fell 'mong verdant glooms. In that fair land, all hues, all leafage green Wrapt flawless days in endless summer-sheen.
WMojżesz – cykl sonetów Jana Kasprowicza należący do dłuższego cyklu Z motywów biblijnych. Utwór jest poświęcony osobie żydowskiego prawodawcy Mojżesza, który wyzwolił swój naród z niewoli egipskiej, przeprowadził go w cudowny sposób przez Morze Czerwone i pustynię i doprowadził do Ziemi Obiecanej. Cykl składa się z ośmiu utworów poprzedzonych mottami z Pięcioksięgu Mojżeszowego. Sonety są pisane jedenastozgłoskowcem. Rymują się abba abba cdc dcd, abba abba cdd ece, abba abba cdd cee, abba abba cdc dee i abba abba cde cde.U stóp cysterny, wsparty o jej kraniec, Kiedy południe żywym ogniem pali, W cieniu kokosów i w powiewie fali Chłodzi swe ciało i swą myśl, wygnaniec.I, zapatrzony w drżących blasków taniec, Co przez liść cisną w słonecznej się dali, Zda się sam płonąć: snać mu głąb krysztali Przeczucie szczęścia, złotych skier kaganiec.Wtem go z marzenia zbudzi rozgwar głośny: Dziewki, pragnące napoić swe trzody, Ciżba pastuchów odgania od wody...I wstanie, gromiąc kłótliwych nie w porę, Napełni żłoby, a za czyn miłosny Bierze w nagrodę uroczą Seforę...
WNimrod – epos amerykańskiej poetki Anny Hempstead Branch, opublikowany w tomiku Rose of The Wind, and Other Poems, wydanym w 1910. Utwór jest oparty na historii biblijnej. Został napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym. Bohaterem dzieła jest wspomniany w Księdze Rodzaju legendarny myśliwy Nimrod (Nemrod), syn Kusza i prawnuk Noego.One time, in Shinar, when the setting sun, With all his thousand javelins, drove the day Before him and the myriad tribes of light Departed sullenly with bleeding feet, Great Nimrod, the strong huntsman of the Lord, Returning hot with bloodshed from the chase, Beheld great Babel, wrathful, beautiful, Burn like a blood-red cloud upon the plain. Then Nimrod, when he saw it, laughed aloud, And turning to his warriors cried, "Behold How those steep battlements defy the cloud With starry dome and precipice of brass. Their sword-like minarets have stabbed the sun.
WPsalmodia polska – cykl poetycki barokowego polskiego poety Wespazjana Kochowskiego, napisany w 1693 i opublikowany w Częstochowie w 1695. Zawiera 36 utworów lirycznych wystylizowanych na biblijne psalmy, ułożonych wersetami. Pełny tytuł, rozbudowany zgodnie z gustem epoki baroku, brzmi: Trybut należyty wdzięczności wszystkiego dobrego dawcy Panu i Bogu, albo Psalmodia polska za dobrodziejstwa Boskie dziękująca.
WRaj odzyskany – poemat autorstwa Johna Miltona opublikowany w 1671, nawiązujący tytułem do jego wcześniejszego poematu epickiego Raj utracony i poruszający podobne tematy teologiczne. Treść poematu skupia się wokół kuszenia Chrystusa przez Szatana. Utwór jest napisany wierszem białym.
WRaj utracony – poemat epicki w 12 księgach autorstwa angielskiego poety i pisarza Johna Miltona, wydany po raz pierwszy w 1667 roku, a następnie w rozszerzonej wersji w roku 1674.
WRebeka – poemat Jana Kasprowicza, pochodzący z cyklu Z motywów biblijnych, podobnie jak utwory o Mojżeszu i Judycie. Utwór jest napisany strofą saficką, czyli zwrotką czterowersową złożoną z trzech wersów jedenastozgłoskowych i jednego pięciozgłoskowego, rymowaną abab. Utwór jest oparty na biblijnej Księdze Rodzaju. Opowiada o tym, jak Eliezer wyprawił się w poszukiwaniu żony dla Izaaka.Lecz nim pożegnam świat i ludzkie sprawy, Nim rzucę gniazdo, gdzie się trud wylęga, Gdzie o kęs miejsca z wrogiem przebój krwawy Życie rozprzęga,Niech uspokoi twoja mnie przysięga, Żem szczęście syna w zacną oddał pieczę, Stokroć pewniejszą, niż stali potęga — Tarcze i miecze...
WRedemption, a Poem – epos religijny amerykańskiego poety katolickiego (konwertyty) Johna Delavau Bryanta. Utwór powstał z inspiracji podróżą do Ziemi Świętej, a w szczególności Jerozolimy w momencie, kiedy autor rozważał zmianę wyznania z ewangelickiego na rzymskokatolickie. Został wydany w 1857. Składa się z dwunasty ksiąg. Jest napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym, to znaczy sylabotonicznym dziesięciozgłoskowcem, w którym akcenty spoczywają na parzystych sylabach wersu. jest oparty na Biblii i tradycji katolickiej. Był porównywany do Raju utraconego Johna Miltona.The Man divine, of Adam's race the chief, Sing heav'nly Muse; tell how round Solyma He walk'd, how knock'd at her imperial gates, And o'er her ruin, long impending, hung, With tear and earnest pleading oft besought, Fain to avert destruction from her head; Nor her's alone, though first to hear his voice, Through cov'nant grace with him, whose faithfulness Was with the promise bless'd, but all who feel Sin's cumulative load, who inly groan, And seek deliv' ranee from her dire enthrall; The first to hear, yet obdurate reject, The only Hope whence safety could depend.
WRozmyślanie przemyskie – polski średniowieczny utwór apokryficzny, datowany na połowę XV wieku, opisujący życie Jezusa, Marii i Józefa. Do dziś zachował się jedynie pochodzący z ok. 1500 roku anonimowy odpis oryginalnych Rozmyślań przemyskich. Liczy on 426 kart, brakuje w nim początku, zakończenia i kilku kart środkowych utworu. Trudno określić dokładnie, ile spośród rozdziałów zaginęło. Nazwa tekstu pochodzi od greckokatolickiej kapituły w Przemyślu, gdzie przechowywana była kopia rękopisu pochodząca z początków XVI w.
WSamson – poemat Jana Kasprowicza z cyklu Z motywów biblijnych. Utwór stanowi literackie opracowanie historii przedstawionej w Księdze Sędziów ze Starego Testamentu. Tytułowym bohaterem jest izraelski wojownik, siłacz Samson, który w pojedynkę zwyciężał Filistynów, uzbrojony jedynie w oślą szczękę. Nadludzka siła herosa brała się z jego nigdy niestrzyżonych włosów. Kiedy nieopatrznie zdradził on swój sekret podstępnej Dalili, w której się zakochał, został pojmany i oślepiony, a następnie zmuszony do niewolniczej pracy. Prześladowcy sadzili, że pokonany, ślepy mocarz jest już dla nich niegroźny. Nie zauważyli jednak, że podczas pobytu w niewoli włosy Samsona odrosły, a wraz z nimi powróciła jego wielka siła. Kiedy bohater poczuł w sobie dawną moc, przewrócił kolumny podtrzymujące strop w świątyni Dagona, gdzie był przetrzymywany i zginął pod gruzami wraz ze swoimi wrogami. Poemat Kasprowicza jest napisany przy użyciu strofy dziewięciowersowej, rymowanej abbabccca, układanej zasadniczo dziewięciozgłoskowcem. Tylko dwa wersy w każdej zwrotce różnią się od innych pod względem długości, czwarty ośmiozgłoskowy i ostatni, pięciozgłoskowyA gdzież ów ślepiec? Hej, na chwilę Niechaj przestanie kręcić żarna; Niech kaźń porzuci, co go, czarna, Więzi w podwójnej mogile; Niechaj drużyna ta ofiarna, Co święci uczty czar dziękczynny, Skosztuje pieśni miodopłynnéj: Pieśń nieci w sercu żywot inny, Skrę w każdej żyle!...
WSamson walczący – tragedia, nazywana też poematem dramatycznym, angielskiego poety Johna Miltona, opublikowana w 1671. Grecki tytuł utworu znaczy dosłownie Samson atleta albo Samson zapaśnik. Dramat jest oparty na Biblii, a konkretnie na Księdze Sędziów i opowiada historię Samsona, największego izraelskiego mocarza, podstępnie pojmanego i oślepionego przez Filistynów. Bohater jest przedstawiony w ostatnich chwilach życia. Pokonuje rozpacz i jeszcze raz zbierając wszystkie siły obala kolumny podtrzymujące strop w świątyni Dagona, ginąc pod jej gruzami wraz ze swoimi prześladowcami.
WSen Booza – poemat Wiktora Hugo z tomu Legenda wieków. Jest oparty na historii biblijnej z Księgi Rut. Utwór jest napisany aleksandrynem, czyli dwunastozgłoskowcem. Strofy są czterowersowe, rymowane abba.
WSzata – powieść historyczna autorstwa amerykańskiego pisarza Lloyda Cassela Douglasa, wydana w 1942, której fabuła osadzona jest w realiach Palestyny I wieku.
WThe Fall of Saul, a Sacred Epic Poem – poemat dziewiętnastowiecznego angielskiego poety Johna Gunninga Seymera, opublikowany w Londynie nakładem oficyny Stewart and Murray w 1839. Utwór mieści się w nurcie poezji religijnej opartej na Biblii, a konkretnie na Starym Testamencie. Opowiada historię pierwszego tragicznego króla Izraela, Saula. Został napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym, to znaczy dziesięciozgłoskowcem sylabotonicznym, w którym akcenty padają na parzyste sylaby wersu. Ten rodzaj wiersza od XVI wieku jest typowy dla poezji angielskiej, a zwłaszcza dla największej epiki bohaterskiej. Używali go między innymi John Milton, John Keats, Edwin Atherstone, Alfred Tennyson i Robert Browning.
WThe Gospel Tragedy – poemat epicki amerykańskiego poety Thomasa Brockwaya, opublikowany w 1795. Utwór, pozostający pod wyraźnym wpływem epiki religijnej Johna Miltona jest napisany wierszem białym.
WThe Millenium: an Epic Poem – epos religijny dziewiętnastowiecznego brytyjskiego (australijskiego) poety Edwarda Francisa Hughesa (1814-1879), opublikowany nakładem autora w Melbourne w 1873. Utwór, wykazujący wyraźną zależność od Boskiej komedii Dantego i Raju utraconego Johna Miltona opowiada o końcu świata, paruzji i zwycięstwie Chrystusa nad Antychrystem. Utwór, podobnie jak Raj utracony, jest napisany wierszem białym. Wiersz biały, nazywany w piśmiennictwie anglosaskim blank verse to nierymowany pentametr jambiczny, czyli sylabotoniczny dziesięciozgłoskowiec, w którym akcentowane są sylaby parzyste wersu.
WThe Royal Minstrel; or, The Witcheries of Endor, an Epic Poem – utwór romantycznego angielskiego poety Johna Fitzgeralda Pennie'ego, opublikowany w Dorchester w 1817, nakładem firmy G. Clarka. Poemat zalicza się do biblijnego nurtu literatury brytyjskiej. Opowiada historie z czasów panowania króla Saula. Tytułowy królewski minstrel to młody Dawid, pasterz, a w przyszłości następca Saula na tronie Izraela i autor Psalmów. Podtytuł eposu odwołuje się do epizodu, kiedy Saul udał się do czarownicy, żeby poprosić ją o wywołanie widma proroka Samuela. Poemat składa się z jedenastu ksiąg. Wykazuje duży wpływ Johna Miltona, o czym pisał Raymond Dexter Havens. Został napisany, podobnie jak Raj utracony Miltona wierszem białym. Wiersz biały, czyli nierymowany pentametr jambiczny za sprawą Miltona od siedemnastego wieku był podstawowym metrum największej angielskiej epiki.
WTrial of Christ in Seven Stages – poemat epicki amerykańskiego poety Johna Brayshawa Kaye’a, opublikowany w 1909. Jest drugą po poemacie Vashti: a Poem in Seven Books epicką próbą autora. Podobnie jak tamten epos, utwór jest oparty na przekazie Biblii, ale nie Starego Testamentu, tylko Ewangelii. Opowiada o męce i śmierci Jezusa Chrystusa. Utwór został napisany wierszem białym, czyli nierymowanym pentametrem jambicznym, to znaczy sylabotonicznym dziesięciozgłoskowcem, w którym akcenty padają na parzyste sylaby wersu. Ten rodzaj wiersza w literaturze angielskiej począwszy od XVI wieku jest podstawowym wzorcem metrycznym dramatu i największej epiki. Występował on między innymi w dramaturgii Thomasa Kyda, Christophera Marlowe’a i Williama Szekspira, jak również w epice Johna Miltona, Williama Wordswortha, Edwina Atherstone’a, Johna Keatsa, Alfreda Tennysona i Roberta Browninga.Have I done mortal wrong? My heart is troubled And my soul haunted by a thousand doubts. But a short year agone, across the Lake Straight from Capernaum on the other side, Near to Bethsaida-Julias, on the grass, After a term of teaching and much toil, Healing and pointing out the Heavenly Way, Time passed in pinioned flight till evening shades Stretched lengthening eastward, and the night was near, When Christ, discerning the great multitude, More than five thousand eager followers, All absent from their homes, and much an hungred, Ordered provision to be spread for them, Fitly, and there, along the greening slopes;
WWhere The Pelican Builds and Other Poems – tomik wierszy australijskiej poetki Mary Hannay Foott (1846–1918), opublikowany w Brisbane w 1885. Zawiera między innymi tytułowy wiersz Where the Pelican Builds i oparte na historiach biblijnych utwory David's Lament for Jonathan, At the Fords of Jordan i The Magi to the Star.
WZ motywów biblijnych – cykl poematów Jana Kasprowicza, oparty na historiach z różnych ksiąg Biblii. Cykl składa się z siedmiu części: Niebo i ziemia, Hagar, Rebeka, Mojżesz, Samson, Judyt i Baltazar. Cykl pochodzi z wczesnej fazy twórczości poety, podobnie jak cykl sonetów Z chałupy.
WZmartwychwstały – wiersz Kazimierz Przerwy-Tetmajera opublikowany w trzecim tomie jego Poezji. Utwór opisuje chwilę, w której zmartwychwstały Jezus opuszcza grób. Poemat został napisany przy użyciu strofy pięciowersowej rymowanej abaab, układanej jambicznym dziewięciozgłoskowcem. Na ciemnem niebie gwiazdy zbladły, A skraj się wschodu już zabiela, On jeszcze siedział w sen zapadły — — I na zroszoną ziemię padły Dwie gorzkie łzy Odkupiciela.