
Teolog – osoba zajmująca się systematycznym, opartym na metodach filozoficznych, historycznych i in., studium twierdzeń religijnych uznawanych za objawione dotyczących Boga oraz Jego relacji do świata, w myśl maksymy (łac.) fides quaerens intellectum - wiara szukająca zrozumienia. Najczęściej związana z chrześcijaństwem.

Amalryk z Bène, Amalryk z Chartres – francuski ksiądz, filozof i teolog opowiadający się za heterodoksyjnym panteizmem. Jego poglądy stały się inspiracją dla herezji amalrycjan, która jednak dość daleko odbiegła od poglądów Amalryka.

Thomas Bartholin – duński anatom, matematyk i teolog. Jest najbardziej znany z odkrycia piersiowego układu limfatycznego u ludzi. Dokonał tego mniej więcej w tym samym czasie co Olof Rudbeck, ale Bartholin opublikował to odkrycie wcześniej. Jean Pecquet jeszcze wcześniej odkrył system limfatyczny u zwierząt.

Antun Bauer – chorwacki duchowny rzymskokatolicki, teolog, filozof, poseł do parlamentu, arcybiskup zagrzebski.

Bruno Bauer – niemiecki teolog, filozof i historyk. Brat Edgara. Był przedstawicielem lewicy heglowskiej, negował autentyczność Ewangelii i historyczność Jezusa.

Ján Levoslav Bella – słowacki ksiądz katolicki i teolog, kompozytor i dyrygent, nauczyciel muzyki. Używał pseudonimów: Janko Pravdomil, Poludničan.

Andreas Birch – duński biblista i paleograf. Birch w latach 1781–1783 wysłany został przez króla Danii, Chrystiana VII, dla zbadania i skolacjonowania rękopisów we Włoszech, Niemczech i innych europejskich krajach. Badał między innymi Kodeks Watykański, którego partie wydał w Kopenhadze (1798-1801), Kodeks Watykański 354 i wiele innych.

Ernst Simon Bloch – niemiecki filozof marksistowski i teolog ateistyczny.

Samuel Clarke – teolog, filozof i matematyk, zajmował bardzo ważne miejsce nie tylko w angielskim, lecz także w europejskim życiu kulturalnym swoich czasów.

Św. Doroteusz z Gazy – chrześcijański mnich, święty, pisarz.

Henry Drummond – szkocki pisarz, teolog i przyrodnik.

Stefan Harding – reformator życia zakonnego, jeden z założycieli zakonu cysterskiego, trzeci opat klasztoru w Cîteaux, święty Kościoła katolickiego.

Martin Hattala – słowacki językoznawca, kodyfikator literackiej słowacczyzny.

Hugo (Hugon) ze św. Wiktora CRSA, – średniowieczny filozof, teolog, kanonik regularny św. Augustyna, autor traktatów mistycznych, w latach 1125–1141 stał na czele szkoły św. Wiktora w Paryżu o orientacji platońsko-augustyńskiej. Nauczyciel Ryszarda od św. Wiktora.

Cornelius Jansen, (Cornelius) Jansenius (Yprensis), pol. Janseniusz – teolog, twórca jansenizmu, biskup Ypres.

Mikko Einar Juva – fiński polityk i duchowny ewangelicki.

Samuel Klein, rum. Samuil Micu – greckokatolicki duchowny, teolog, filolog, historyk i tłumacz; rumuński ideolog narodowy i przedstawiciel tzw. „szkoły siedmiogrodzkiej”.

Ján Radomil Kvačala – słowacki uczony, historyk, filozof i teolog; założycieł komeniologii.

Lanfrank z Bec – średniowieczny filozof i teolog, benedyktyn i arcybiskup Canterbury. Pierwszy opat klasztoru Saint-Étienne w Caen, duchowy doradca Wilhelma Zdobywcy. Założył szkołę klasztorną w Bec w Normandii.

Halina „Zoresława” Łozko – ukraińska wołchwyni, filolożka, etnolożka, teolożka, założycielka i przewodnicząca Zrzeszenia Rodzimowierców Ukrainy. Posiada tytuł doktora nauk w dziedzinie filozofii.
Petru Maior [petru major] – rumuński greckokatolicki duchowny, teolog, historyk, filolog oraz ideolog narodowy; jeden z głównych przedstawicieli rumuńskiego odrodzenia narodowego i tzw. szkoły siedmiogrodzkiej.

Rasmus Malling-Hansen − duński nauczyciel, teolog i wynalazca kulistej maszyny do pisania i suchej kalki.

Uku Masing, urodzony jako Hugo Albert Masing – estoński filozof, tłumacz, teolog i folklorysta.

Natan z Gazy, właśc. Abraham Natan Benjamin ben Elisza Chajim Aszkenazi – rabin, kabalista, teolog sabbatanistyczny, od spotkania z Sabbatajem Cwi w 1665 roku, zyskał w ruchu rolę proroka, propagatora ruchu, stając się głównym czynnikiem rozwoju sabbataizmu.

Antoni Niemancewicz SJ – białoruski duchowny katolicki, jezuita, doktor teologii, egzarcha Białoruskiego Kościoła Greckokatolickiego w latach 1940-1943
Péter Pázmány (ur. 4 października 1570 w Nagyvárad, zm. 19 marca 1637 w Pozsony – węgierski duchowny katolicki, arcybiskup metropolita ostrzyhomski, prymas Węgier i kardynał; kontrreformator, teolog i filozof. Początkowo przebywał w Krakowie, następnie uczył się w Wiedniu i studiował teologię w Rzymie.

Vinko Puljić – bośniacki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup Sarajewa, kardynał.

Hugh Ross – kreacjonista starej Ziemi, astrofizyk i teolog. Doktorat z astronomii uzyskał na uniwersytecie w Toronto. Pracował jako postdoc w California Institute of Technology (Caltech).

Benjamin Schmolck – śląski i ewangelicki teolog, poeta i jeden z najwybitniejszych twórców pieśni kościelnych okresu baroku.

Gheorghe Șincai [george szinkaj] – rumuński historyk, filolog, tłumacz, poeta oraz teolog; przedstawiciel rumuńskiego odrodzenia narodowego i tzw. szkoły siedmiogrodzkiej. Współautor pierwszej gramatyki języka rumuńskiego. Reprezentował pogląd, że język ten wywodzi się z łaciny.

Sveinbjörn Egilsson – islandzki teolog, pedagog, poeta i tłumacz.

Teodor z Tarsu, Teodor z Canterbury – bizantyjski teolog i zakonnik, arcybiskup Canterbury od 668, święty Kościoła katolickiego, anglikańskiego i niektórych Kościołów wschodnich. Obok św. Augustyna „drugi założyciel Kościoła w Anglii”.

Max Thurian – szwajcarski teolog chrześcijański, członek ekumenicznej Wspólnoty Taizé. Pod koniec życia przeszedł na katolicyzm. Mając 66 lat przyjął święcenia kapłańskie.

John Toland – irlandzki filozof, teolog, wolnomyśliciel, panteista, zwolennik wolności słowa i obrońca ofiar prześladowań religijnych.

Konrad Wimpina, właściwie Konrad Koch – niemiecki humanista i teolog rzymskokatolicki. W latach 1479-1485 studiował na Uniwersytecie w Lipsku. W 1506 rektor-założyciel Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą.