WWalter Andrae – niemiecki archeolog, architekt, wykładowca i muzeolog. Badacz starożytnego Bliskiego Wschodu; prowadził prace wykopaliskowe na terenie Mezopotamii, m.in. na takich stanowiskach, jak Babilon i Aszur.
WAdalbert Bezzenberger – niemiecki językoznawca, indolog, bałtysta, archeolog oraz etnograf. Wykładowca na uniwersytetach w Królewcu i Getyndze.
WHeinrich Karl Brugsch - niemiecki egiptolog, profesor uniwersytetu w Getyndze.
WHeinrich Brunn – niemiecki archeolog i profesor akademicki.
WJohann Gustav Gottlieb Büsching – niemiecki historyk literatury i sztuki, historyk, archeolog i etnograf, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, właściciel zamku Grodno, założyciel pierwszego publicznie dostępnego muzeum we Wrocławiu.
WErnst Curtius – niemiecki archeolog i historyk.
WDörpfeld Wilhelm – archeolog niemiecki, znawca architektury starożytnej Grecji.
WRobert Dorr – niemiecki historyk, matematyk i prekursor archeologii w Elblągu.
WGeorg Moritz Ebers – niemiecki egiptolog i powieściopisarz.
WBruno (Alfred) Ehrlich – niemiecki archeolog, historyk i kierownik Muzeum Miejskiego działający w Elblągu, przewodniczący Elbląskiego Towarzystwa Starożytności.
WErnst Wilhelm Förstemann – niemiecki historyk, językoznawca, bibliotekarz, archeolog.
WCarl Johann Fredrich – niemiecki archeolog, historyk sztuki, filolog klasyczny, nauczyciel, autor licznych prac na temat starej zabudowy Szczecina.
WLeo Wiktor Frobenius – niemiecki etnolog, archeolog i afrykanista. Jedna z ważniejszych postaci w niemieckiej etnografii oraz jeden z czołowych ekspertów w dziedzinie sztuki prehistorycznej, zwolennik dyfuzjonizmu. Przedstawiciel szkoły kulturowo-historycznej. Wprowadził pojęcie kręgu kulturowego (Kulturkreise). Jako jeden z pierwszych, prowadził systematyczne badania Afryki. Wyróżnił sześć głównych kultur afrykańskich, wskazując ich związki historyczne z kulturami basenu Morza Śródziemnego, zachodniej Azji, Indii i Melanezji.
WAdolf Furtwängler – niemiecki archeolog, profesor uniwersytecki, historyk sztuki i dyrektor muzeum; ojciec dyrygenta i kompozytora Wilhelma Furtwänglera, dziadek archeologa Andreasa Furtwänglera.
WFranz Botho Graef − niemiecki archeolog i historyk sztuki, syn malarza Gustava Graefa i brat malarki Sabine Lepsius. Wykładowca na uniwersytecie w Jenie w latach 1904-1917.
WGeorg Friedrich Grotefend – niemiecki epigrafik i lingwista.
WCarl Humann – niemiecki inżynier i archeolog-samouk.
WFerdinand Keller – archeolog, przewodniczący Towarzystwa Antykwarycznego w Zurychu.
WRobert Johann Koldewey – niemiecki architekt i archeolog, sławę przyniosły mu prowadzone przez niego wykopaliska w Babilonie, których celem było przebadanie całości miasta.
WGustaf Kossinna – niemiecki lingwista, profesor archeologii na Friedrich-Wilhelms-Universität w Berlinie oraz twórca „metody etnicznej”. Zajmował się głównie problematyką pochodzenia i rozprzestrzeniania się Germanów. Był on zgermanizowanym Mazurem.
WKarl Richard Lepsius – niemiecki egiptolog i filolog, profesor uniwersytetu w Berlinie, dyrektor Muzeum Egipskiego i Biblioteki Królewskiej w Berlinie. Uważany za twórcę systematyki dziejów starożytnego Egiptu.
WKarl Otfried Müller – niemiecki filolog klasyczny i archeolog, w badaniach historii i kultury antycznej uwzględniał wiele aspektów – od religii i mitologii, przez archeologię i filologię, po filozofię i prawo – przez co uważany był za jednego z najważniejszych badaczy starożytności w I poł. XIX w. na terenie Niemiec.
WHermann Parzinger, – niemiecki archeolog i prehistoryk.
WFriedrich August Otto Puchstein – pruski archeolog klasyczny, wykładowca i historyk architektury.
WMaria Reiche, właśc. Victoria Maria Reiche-Grosse Newmann – niemiecka matematyczka oraz archeolog, znana z badań rysunków z Nazca. Do Peru przyjechała jako guwernantka w 1932. Zafascynowana rysunkami na równinie Nazca poświęciła się badaniu i walce o ochronę tych znaków. W 1992 przyjęła obywatelstwo peruwiańskie.
WCarl Robert – niemiecki filolog klasyczny i archeolog, (1850—1922), profesor w Halle, napisał: „Bild und Lied” (1881), „Archäologische Märchen” (1886), „Studien zur Ilias” (1901), „Pausanias als Schriftsteller” (1909), „Die Masken der neuern attischen Komèdie” (1911), „Oidipus, die Geschichte eines poetischen Stoffes” (1915), „Archäologische Hermeneutik” (1919) i in. Od 1882 współwydawca „Hermesa”.
WJohann Ludwig Heinrich Julius Schliemann – niemiecki archeolog-amator, odkrywca Troi, Myken i Tyrynsu.
WEduard Georg Seler – niemiecki amerykanista i paleontolog.
WLudwig von Sybel – niemiecki archeolog i historyk sztuki; syn historyka i polityka Heinricha von Sybela.
WMax Uhle – niemiecki archeolog, prowadzący wykopaliska archeologiczne w Peru, Chile, Ekwadorze i Boliwii.
WJoseph Wilpert – niemiecki naukowiec pochodzenia polskiego, ksiądz katolicki, badacz archeologii chrześcijańskiej.
WJohann Joachim Winckelmann – niemiecki historyk sztuki i archeolog.
WHugo Winckler – niemiecki archeolog i historyk, odkrywca stolicy państwa hetyckiego (Hattusa) na terenach obecnej Turcji.
WPaul Alan Yule, archeolog i wykładowca akademicki w Heidelbergu.