
Jacob Arcadelt, też Arcadelt, Arcadente, Archadet, Archadelt, Harcadelt, Harchadelt; Jacobus, Giaches, Jacques, Jachet – franko-flamandzki kompozytor okresu renesansu, przedstawiciel szkoły franko-flamandzkiej.

Jacobus Barbireau – franko-flamandzki kompozytor okresu renesansu.

Gilles Binchois, również Gilles de Binche, Gilles de Bins – franko–flamandzki kompozytor okresu renesansu.

Adrianus Petit Coclico – flamandzki kompozytor, śpiewak i teoretyk muzyki okresu renesansu.

Guillaume Costeley – francuski kompozytor i organista.

Thomas Crecquillon – franko-flamandzki kompozytor.

Guillaume Dufay, także Guillaume Du Fay – franko-flamandzki kompozytor okresu średniowiecza i renesansu.

Vicente Gómez Martínez-Espinel – hiszpański poeta i muzyk. Studiował na uniwersytecie w Salamance. Był wirtuozem gry na gitarze, do której dodał piątą strunę. W poezji nadał nową formę tradycyjnym decimas, które nazywano odtąd espinelas od nazwiska twórcy. Espinel był także tłumaczem – przełożył na język hiszpański Epistola ad Pisones Horacego.

Jacobus Gallus, także Jacob Handl-Gallus – renesansowy kompozytor pochodzenia słoweńskiego, autor muzyki sakralnej.

Claude Goudimel – kompozytor francuski, tworzący chansons, motety łacińskie, msze. Jego najbardziej istotnym dziełem jest cykl psalmów czterogłosowych, który stał się oficjalnym psałterzem kalwińskim.

Francisco Guerrero – hiszpański kompozytor.

Heinrich Isaac, znany jako Arrigo il Tedesco, także Ysaac, Ysaak, Henricus, Arrigo d'Ugo – flamandzki kompozytor epoki renesansu. Znany z ogromnego wpływu na rozwój muzyki w Niemczech.

Pierre de la Rue – kompozytor franko-flamandzki.

Orlando di Lasso – franko-flamandzki kompozytor późnego renesansu.

Luca Marenzio – włoski kompozytor i śpiewak, uważany za przedstawiciela manieryzmu w muzyce.

Philippe de Monte, także Filippo di Monte, Philippus de Monte – franko-flamandzki kompozytor.

Cristóbal de Morales – hiszpański kompozytor epoki renesansu.

Jacob Obrecht – flamandzki kompozytor okresu renesansu

Johannes Ockeghem – franko-flamandzki kompozytor epoki renesansu, przedstawiciel szkoły franko-flamandzkiej.

Josquin dés Prés – kompozytor i śpiewak flamandzki, dyrygent chórów kościelnych w Mediolanie, Rzymie, Ferrarze i Modenie.

Cypriano de Rore – kompozytor franko-flamandzki działający głównie we Włoszech.

Ludwig Senfl, także Sennfl, Senffel, Senfftl, Sennfl, Sennfli, Senfelius, Senphlius – szwajcarski kompozytor, śpiewak i kopista z okresu renesansu, działający na terenie Niemiec.

Johannes Tinctoris – franko-flamandzki kompozytor, kapelmistrz i teoretyk muzyki epoki renesansu.

Jean Titelouze, także Jehan Titelouze – francuski kompozytor, poeta i organista przełomu renesansu i baroku.

Philippe Verdelot, także Verdelotto, Deslouges – francuski kompozytor.

Johann Walter – niemiecki kompozytor, kantor i kapelmistrz okresu renesansu.
Thomas Weelkes – angielski kompozytor i organista. Jeden z najbardziej utalentowanych madrygalistów i główny kompozytor muzyki liturgicznej Kościoła anglikańskiego.

Adrian Willaert – kompozytor flamandzki epoki renesansu; pierwszy przedstawiciel szkoły weneckiej. Należy do III generacji kompozytorów franko-flamandzkich, generacji Nicolasa Gomberta (1500-1556) i Jacoba Clemensa non Papy (1510-1555). Przez większość życia związany z Włochami.

Gioseffo Zarlino – włoski kompozytor i teoretyk muzyki okresu renesansu.