WAbalgamasz – król Warahsze, regionu położonego na północ od Elamu. Wraz z Hiszep-ratepem, królem elamickim, zbuntował się on przeciw akadyjskiemu królowi Rimuszowi. Rimusz w odpowiedzi najechał Elam i w wielkiej bitwie pokonał buntowników biorąc ok. 4000 jeńców i wielkie łupy, w tym duże ilości złota i miedzi.
WAbdi-Milkutti, Abdi-Milki – władca Sydonu, który w 677 roku p.n.e. zbuntował się przeciw asyryjskiemu królowi Asarhaddonowi. Gdy ten ostatni zdobył Sydon, Abdi-Milkutti zdołał uciec z miasta łodzią, ale później - jak podają asyryjskie roczniki - schwytano go "jak rybę" i stracono. Nie jest wykluczone, iż to właśnie jego przedstawiono jako jeńca króla asyryjskiego na steli Asarhaddona.
WAbgar V Ukkama bar Ma'nu (Czarny) – otoczony legendą władca królestwa Osroene ze stolicą w Edessie. Panował w latach 4 p.n.e.–7 n.e. i 13 n.e.–50 n.e.
WAgag – król Amalekitów.
WAhuni – król aramejskiego królestwa Bit-Adini. Po raz pierwszy wzmiankowany jest w źródłach asyryjskich, według których złożyć miał on w 876 roku p.n.e. trybut asyryjskiemu królowi Aszur-nasir-apli II po tym, jak ten zdobył i zniszczył Kaprabu, jedną z twierdz królestwa Bit-Adini. W 858 roku p.n.e., gdy ziemie Bit-Adini najechał Salmanu-aszared III, następca Aszur-nasir-apli II, Ahuni odmówił złożenia mu trybutu i zawarł antyasyryjski sojusz z władcami sąsiednich królestw Sam'al, Patinu i Karkemisz. Koalicja ta stała się celem wypraw wojennych Salmanu-aszareda III w następnych latach jego panowania. W 856 roku p.n.e. udało mu się zdobyć Til Barsip, stolicę królestwa Bit-Adini, która przekształcona została w asyryjskie centrum administracyjne o nazwie Kar-Salmanu-aszared. Ahuni zdołał uciec z oblężonej stolicy, ale już rok później został pojmany w trakcie jednej z bitew z Asyryjczykami i zabrany jako jeniec do Asyrii. Jego dalszy los jest nieznany.
WAmyntas – tetrarcha Trokmów w latach 40/39-36 p.n.e., król Galacji od 36 p.n.e. do swej śmierci. Syn Dyitalosa i zięć Dejotara I Filoromajosa, króla Galacji.
WArchelaos I Filopatris Ktistes Soter – ostatni król Kapadocji od 36 p.n.e., król Małej Armenii od 20 p.n.e. do swej śmierci.
WArtawazdes I – król Medii Atropatene z perskiej dynastii Atropatydów w latach 56-31 p.n.e., król Małej Armenii od 30 p.n.e. do swej śmierci. Syn Ariobarzanesa I, króla Medii Atropatene.
WArtemizja II – władczyni Karii w Azji Mniejszej, cieszącej się dużą niezależnością prowincji imperium perskiego. Panowała w latach 353–351 p.n.e.
WArystobul III, Arystobul Młodszy – bratanek Heroda Agryppy I, król Armenii Mniejszej od 54 do 71, później Chalkis do 93 roku.
WBrennus – wódz celtyckiego plemienia Senonów, który zajął i złupił Rzym w lipcu 387 p.n.e.
WDruzylla Mauretańska, gr. Δρουσìλλη − księżniczka mauretańska, nosząca honorowy tytuł Regina, królowa Emesy.
WHerod Antypas – tetrarcha Galilei i Perei od 4 p.n.e., syn Heroda Wielkiego i brat Heroda Archelaosa. Założyciel Tyberiady. Poślubił swoją bratową Herodiadę, czym wywołał oburzenie wśród Żydów. Skazał na śmierć krytykującego ten związek Jana Chrzciciela. W 39 roku został skazany na wygnanie przez Kaligulę.
WHerod Archelaos, Herod Archelaus – etnarcha Judei, Samarii i Idumei w latach 4 p.n.e. – 6 n.e. Syn Heroda Wielkiego, rodzony brat Heroda Antypasa. Przez ojca został przewidziany na króla Judei, lecz pod wpływem zamieszek, do jakich doszło po śmierci Heroda Wielkiego i sporów między jego synami, Oktawian August mianował Archelaosa jedynie etnarchą. Tyrańskie rządy Archelaosa sprawiły, że August w 6 roku pozbawił go tetrarchii i skazał na zesłanie do Galii. Dalsze losy Archelaosa nie są dokładnie znane.
WHerod z Chalkis, czasami w literaturze opisywany jako Herod V - wnuk Heroda Wielkiego, król Chalkis od 41.
WMagas – król Cyrenajki, syn Bereniki I z pierwszego małżeństwa, pasierb Ptolemeusza I, mąż Apame, ojciec Bereniki II i teść Ptolemeusza III.
WMarbod – władca (król) plemienia Markomanów.
WMauzolos – król Karii w latach 377 p.n.e. - 352 p.n.e. Syn Haketomnosa.
WMesza – król Moabitów panujący w IX wieku p.n.e., syn Kemosz-meleka.
WMidas – władca Frygii, bohater wielu mitów greckich.
WPtolemeusz z Mauretanii – król Mauretanii w latach 23–40.
WSeptimius Odenathus – król Palmyry, małżonek Zenobii i ojciec Waballata.
WZenobia – żona króla Palmyry Septimiusa Odenathusa, po jego śmierci (267) rządząca w imieniu małoletniego syna Waballata.
WSofonisba (Sofonisbe) – córka wodza kartagińskiego Hazdrubala. Żona Syfaksa króla Numidii z plemienia Massesyliów. Jedna z nielicznych kobiet, obok legendarnej Dydony, która zapisała się w historii Kartaginy.
WTigranes V – król Armenii z dynastii herodiańskiej pod zwierzchnością rzymską w latach 6-12 n.e. Drugi syn królewicza żydowskiego Aleksandra I i Glafiry, córki Archelaosa I Filopatrisa Ktistesa Sotera, ostatniego króla Kapadocji oraz króla Małej Armenii.
WTomyris – wedle Herodota królowa Massagetów, która pokonała w 529 r. p.n.e. wojska perskie, pod wodzą Cyrusa II Wielkiego. Jak podaje Herodot w Dziejach głowę martwego Cyrusa włożyła w bukłak pełen krwi, twierdząc że krwi niesytego krwią nasyca. Scena ta jest często przedstawiana w malarstwie.
WWercyngetoryks – wódz galijskiego plemienia Arwernów oraz przywódca wielkiego powstania Galów przeciwko siłom rzymskim podczas ostatniej fazy wojen galijskich prowadzonych przez Juliusza Cezara.
WZoskales, właściwie Za Haqala – pierwszy znany władca państwa Aksum. Rządził na terenie Półwyspu Somalijskiego, na przełomie pierwszego i drugiego wieku naszej ery.