WAbhaja-mudra – w ikonografii hinduskiej i buddyjskiej tzw. mudra „braku strachu” (a-bhaja) symbolizująca gest opieki. Stojąca lub siedząca postać ukazywana jest z podniesioną prawą dłonią z wyprostowanymi palcami, niekiedy także oburącz. W pozie tej przedstawiany jest często historyczny Budda i Awalokiteśwara, a także niektóre bóstwa hinduskie.
WAplauz – ekspresja zadowolenia lub przyznania racji, otrzymywana głównie poprzez klaskanie i wytwarzania hałasu przez grupę ludzi. Aplauz jest często oczekiwany od publiczności po występach takich, jak koncerty, sztuki czy przemówienia; może również pojawiać się w środku występu, np. po udanym żarcie powiedzianym przez komika, czy też po opisaniu ważnej kwestii przez polityka podczas przemowy.
WChironomia – złożony system gestykulacji łączący rytm i ruch, rozwinięty przez starożytnych Greków.
WDygnięcie (dyg) – ukłon dziewczęcy i kobiecy, polegający na jednoczesnym ugięciu kolana oraz lekkim skłonie głowy, wraz z rozsunięciem rękami fałdów sukienki na boki. Współcześnie rzadko stosowany. Wymóg jego wykonywania związany jest z etykietą i protokołem dyplomatycznym, obowiązuje podczas ceremonii przywitania z głowami koronowanymi.
WFacepalm [] – gest, który polega na przyłożeniu dłoni do twarzy. Gest jest w wielu kulturach przejawem frustracji, zażenowania, rozczarowania, wstydu lub sarkazmu. Wykorzystuje się go także w memach internetowych.
WGest Kozakiewicza – potoczna polska nazwa obraźliwego gestu, który polega na zgięciu jednej ręki w łokciu i złapaniu jej ramienia drugą ręką. Jest on łączony z polskim tyczkarzem Władysławem Kozakiewiczem, który na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku pokazał go dwukrotnie wygwizdującej go radzieckiej publiczności po oddaniu udanych skoków na wysokość 5,70 m i 5,75 m. Później oddał jeszcze skok na wysokość 5,78 m, który zagwarantował mu złoty medal olimpijski, będąc jednocześnie rekordem świata.
WHeil Hitler, Hitlergruß – powitanie w III Rzeszy. Jest połączeniem salutu rzymskiego, czyli czynności polegającej na podniesieniu wyprostowanego prawego ramienia nieco powyżej wysokości ramion, z okrzykiem Heil Hitler!.
WKoutou lub ketou – element etykiety w dawnych Chinach, polegający na okazaniu szacunku osobie stojącej wyżej w hierarchii społecznej poprzez uklęknięcie przed nią i trzykrotne oddanie pokłonu. Wykonywany był także podczas ceremonii religijnych jako oznaka uniżenia wobec bogów.
WLiczenie na palcach – posługiwanie się palcami dłoni jako materiałem pomocniczym przy wykonywaniu prostych operacji arytmetycznych.
WMano cornuta lub corna (rogi) – gest wywodzący się z obszaru basenu Morza Śródziemnego. W krajach anglosaskich nazywany horns (rogi) lub devil horns. Gest wykonuje się dłonią, prostując palec wskazujący i mały przy równocześnie zwiniętych palcach środkowym i serdecznym oraz kciuku. Zwykle rogi pokazuje się wnętrzem dłoni ku odbiorcy.
WMudry – w medytacji symboliczne gesty. Mudry są stosowane zwłaszcza w buddyzmie ezoterycznym (wadżrajanie). Te specjalne układy dłoni i palców często stosowane są podczas rytuałów religijnych przez mnichów. W szkole mahajany mudr jest wiele, natomiast w bardziej zachowawczej południowej szkole therawada wykorzystywane są głównie cztery podstawowe tradycji buddyjskiej mudry:dhjanamudra – mudra medytacji bhumisparśamudra – mudra brania ziemi na świadka dharmaćakramudra – mudra głoszenia nauki abhajamudra – mudra odegnania lęku.
WNamaste lub Namaskar – tradycyjne indyjskie przywitanie, pozdrowienie. Dosłownie tłumaczone znaczy „Pokłon tobie”.
WOkay, okej lub kciuk w górę – gest polegający na pokazaniu podniesionego kciuka. Wywodzi się on ze starożytnego Rzymu, gdzie był używany w walkach gladiatorów jako osądzenie losu pokonanego wojownika. Obecnie oznacza tyle co wszystko w porządku. Kciuk podniesiony w górę może też być oznaką podziwu lub pochwały. W niektórych krajach azjatyckich znak okay jest uważany za obraźliwy gest o znaczeniu podobnym, co palec środkowy.
WPollice verso – w starożytnym Rzymie gest skazujący pokonanego gladiatora na śmierć. Wbrew obiegowym opiniom oraz obrazowi rozpowszechnianemu przez współczesną kinematografię, nie ma pewności, czy u Rzymian miał on rzeczywiście postać kciuka skierowanego w dół.
WPrzybicie piątki lub po prostu "piątka" – gest wykonywany przez dwie osoby, polegający na podniesieniu dłoni przez obie osoby i delikatnym uderzeniu się wzajemnie ich wewnętrznymi stronami. W języku angielskim gest ten nazywa się high five ; w celu wykonania gestu można mówić także give me five.
WPstrykanie palcami – czynność, która polega na uderzeniu placem o środkową część dłoni. Aby palec nabrał odpowiedniej szybkości należy wcześniej, oparłszy go o kciuk, spiąć mięśnie nim poruszające i poruszyć kciuk, przesuwając go w kierunku palca wskazującego. Palce mały i serdeczny, zgięte, tworzą pewnego rodzaju pudło rezonansowe.
WSalut rzymski – salut, w którym wyprostowane prawe ramię jest wznoszone do przodu, prostopadle do ciała. Rzekomo wywodzi się on ze starożytnego Rzymu, co jest współczesnym mitem, gdyż gesty, jakimi pozdrawiali się żołnierze rzymscy, nie są znane. W XX wieku salut był używany jako pozdrowienie ugrupowań faszystowskich.
WSalut wolkański – gest wykonywany ręką, stworzony na potrzeby serialu telewizyjnego Star Trek: Seria oryginalna przez Leonarda Nimoya; jeden z bardziej rozpoznawalnych symboli serii Star Trek. Stanowi powitanie fikcyjnej, kosmicznej rasy Wolkan.
WSalutowanie – oddawanie honorów, gest, polegający na uniesieniu ręki, często z dotknięciem palcami czapki lub głowy, albo uniesieniu ręki w inny sposób, używany w wojsku do pozdrowienia i oddania honorów.
WSalutowanie dwoma palcami – oddanie honorów przy użyciu wyłącznie palca środkowego i wskazującego, przy czym pozostałe palce są zgięte i przytrzymywane kciukiem, a wierzch dłoni skierowany jest do salutującego. Salutuje się tylko w nakryciu głowy, dotykając go czubkami palców. W ten sposób salutują żołnierze Wojska Polskiego i inne polskie służby mundurowe, członkowie organizacji strzeleckich, a także polscy harcerze salutując do daszka nakrycia głowy lub jego brzegu. Oprócz tego często salutują również pracownicy wybranych grup zawodowych np. kolejarze.
WShaka, hang loose – gest powitalny wywodzący się z kultury hawajskiej. Najszerzej używany przez subkulturę surferów. Wykonanie gestu polega na podniesieniu ręki z równoczesnym zaprezentowaniem drugiej osobie zewnętrznej strony dłoni z wyprostowanym kciukiem oraz małym palcem, przy równoczesnym zwinięciu pozostałych palców w pięść; często towarzyszą krótkie, energiczne ruchy nadgarstkiem do i od siebie.
WSpoliczkowanie – gest polegający na uderzeniu drugiej osoby w policzek otwartą dłonią. W kulturze europejskiej wykonany przez mężczyznę wyraża intencję znieważenia i sprowokowanie wyzwania na pojedynek, symbolizuje pasowanie na rycerza, włączenie do gildii i bierzmowanie oraz zapamiętanie umowy; wykonany przez kobietę jest podstawową uprawnioną reakcją na zniewagę.
WŚrodkowy palec – gest powszechnie uznawany za obraźliwy w krajach zachodnich. Wykonanie gestu polega na wskazaniu drugiej osobie palca środkowego dłoni, wyprostowanego w pozycji pionowej, przy równoczesnym zwinięciu pozostałych palców w pięść.
WTrzymanie kciuków – przesąd lub zwrot grzecznościowy wyrażający się słowami Trzymam kciuki!. Jako przesąd odwołuje się do sił, które najprawdopodobniej nie są w stanie zmienić wydarzeń. Deklarująca trzymanie kciuków osoba nie posiada wówczas innej możliwości wpłynięcia na rozwój przypadków poza wiarę w moc nadprzyrodzoną. Z kolei jako formułka grzecznościowa trzymanie kciuków występuje podczas komunikacji międzyludzkiej zamiast życzeń powodzenia, wyraża wówczas chęć utrzymania szczęścia dla innej osoby.
WUkłon – wizualna część przywitania i oddania honorów drugiej osobie. Jest powszechnie zrozumiałym gestem, wykonanym, poprzez pochylenie głowy, oraz części tułowia, do przodu, w kierunku osoby witanej. Często ukłon, jest połączony z wyciągnięciem dłoni do osoby witanej, celem wzajemnego uściśnięcia. Istnieje bogata różnorodność ukłonów, w zależności od tradycji danego kraju i jego kultury.
WVictoria, nazywana też czasem zajączkiem – gest wykonywany poprzez wyprostowanie palca wskazującego i środkowego przy zwiniętym kciuku oraz palcach serdecznym i małym. Podczas II wojny światowej spopularyzował go brytyjski premier Winston Churchill.
WWai – tradycyjne tajskie przywitanie, pozdrowienie. Jest to delikatny ukłon z rękoma złożonymi na piersi. Dłonie są ułożone jak do modlitwy, bez krzyżowania palców, łokcie umieszczone blisko ciała. Gest Wai wykonuje się w czasie powitania i pożegnania, ale może też oznaczać przeprosiny lub podziękowanie. Wykonywaniu tego gestu często towarzyszy słowo สวัสดี [sa-wùt dee], po którym następuje odpowiednie słowo uprzejmości: krúp w odniesieniu do kobiet i kâh w odniesieniu do mężczyzn. Przywitając mężczyznę, kobieta w Tajlandii mówi: สวัสดีค่ะ [sa-wùt dee kâh]. A mężczyzna kobiecie mówi: สวัสดีครับ [sa-wùt dee krúp]. Słowo สวัสดี [sa-wùt dee] utworzył Phraya Upakit Silapasan z Uniwersytetu Chulalongkorn. Użycie gestu „Wai” regulują pewne ściśle określane zasady społeczne, według których rozróżnia się kilka stopni „Wai” w zależności od sytuacji, m.in.:„Wai” w stosunku do osób w tym samym wieku lub kolegów z pracy; „Wai” w stosunku do osób starszych wiekiem oraz wyższych rangą w hierarchii zawodowej lub społecznej
WZogist – wojskowe pozdrowienie które było używane w Albanii, a także przez ludność cywilną w innych krajach.