24 Oblężenia w Azji

Zdobycie Akki przez mameluków – oblężenie Akki, stolicy Królestwa Jerozolimskiego, przez wojska mameluków pod dowództwem sułtana Al-Aszraf Chalila, rozpoczęte 6 kwietnia 1291, a zakończone 18 maja tego roku zdobyciem miasta.

Oblężenie Akki (1189–1191) – jedno z kluczowych starć zbrojnych podczas III wyprawy krzyżowej. Wielonarodowa armia chrześcijan z Europy i państw krzyżowych oblegała Akkę bronioną przez ajjubidzkie wojska Saladyna. Walki o miasto trwały od sierpnia 1189 do lipca 1191 i zakończyły się zwycięstwem krzyżowców.

Oblężenie Amidy – oblężenie, które miało miejsce w roku 359 w trakcie wojen rzymsko-perskich. Wielka armia perska pod wodzą Szapura II, wspomagana przez wojowniczych Chionitów po długotrwałym oblężeniu zdobyła Amidę. Walki o miasto wyczerpały jednak wojska perskie, które zakończyły kampanię. Jednym z ocalałych po stronie rzymskiej był Ammianus Marcellinus, który opisał zmagania o miasto i kampanię perską 359 r.

Oblężenie Antiochii – trwająca od 20 października 1097 do 28 czerwca 1098 roku seria oblężeń i bitew krzyżowców z Turkami Seldżuckimi, w wyniku których krzyżowcy ostatecznie zdobyli Antiochię. Oblężenie można podzielić na dwie główne fazy. W pierwszej, trwającej do 2 czerwca 1098 roku, krzyżowcy oblegali miasto i odparli dwie armie tureckie idące Antiochii z odsieczą. Faza ta zakończyła się zdobyciem miasta, przy czym Turcy utrzymali cytadelę. W drugiej, od 3 do 28 czerwca, krzyżowcy panujący nad miastem oblegali cytadelę i jednocześnie byli oblegani przez turecką armię Kurbughi. Zakończyła się ona bitwą w której krzyżowcy zmusili armię Kurbughi do ucieczki, zaś cytadela poddała się.

Zdobycie Aszur – starcie zbrojne, które miało miejsce w 614 r. p.n.e. Zdobycie miasta Aszur przez wojska medyjskie pod dowództwem króla Kyaksaresa zapoczątkowało serię porażek Asyryjczyków, które zakończyły się ostatecznym upadkiem państwa. Samo miasto zostało gruntownie zniszczone i nie odzyskało więcej swojego znaczenia.

Bitwa pod Bagdadem – oblężenie i zdobycie Bagdadu, stolicy kalifatu Abbasydów, przez mongolską armię Hulagu-chana w roku 1258.

Oblężenie Bezabde – oblężenie, które miało miejsce w roku 360 w trakcie wojen rzymsko-perskich. Po przekroczeniu granicy w roku 360 przez Szapura II, Sasanidzi zdobyli Sinagrę a następnie oblegli dobrze bronioną twierdzę Bezabde, którą zdobyto ostatecznie z rąk Rzymian. Dopiero odparcie ataku perskiego na twierdzę Wirta zatrzymało pochód Szapura. W tym samym roku cesarz Konstancjusz II zebrał wojsko w Edessie i wyruszył przez zniszczoną Amidę w kierunku Bezabde, które zamierzał odbić z rąk Persów. Po nieudanych rokowaniach, Rzymianie przystąpili do oblężenia, przeprowadzając ciężkie ataki na twierdzę i wykorzystując machiny oblężnicze. Wszystkie te próby zakończyły się niepowodzeniem a rozczarowany cesarz zdecydował się zawrócić do Antiochii.

Zdobycie Dur-Abi-hara – starcie zbrojne do którego doszło ok. 710 roku p.n.e. w trakcie wyprawy wojskowej asyryjskiego króla Sargona II na Babilonię.

Oblężenie Dżalalabadu – oblężenie, które miało miejsce podczas I wojny brytyjsko-afgańskiej. Udana obrona twierdzy Dżalalabad w północno-wschodnim Afganistanie przez brytyjski garnizon przed zbuntowanymi Afgańczykami.

Zdobycie Harranu – zajęcie Harranu w 608 r. p.n.e. przez Medów, Babilończyków oraz Scytów przyczyniło się do rozbicia głównych wojsk Aszuruballita II i śmierci ostatniego asyryjskiego króla. Upadek Harranu oznaczał też fiasko planów odbudowy Asyrii w oparciu o prowincje i wojska stacjonujące w północnej Mezopotamii oraz pomoc Egiptu.

Oblężenie Jerozolimy – jeden z decydujących epizodów pierwszego powstania żydowskiego. Rzymska armia pod wodzą przyszłego cesarza Tytusa Flawiusza i prokuratora Tyberiusza Juliusza Aleksandra obległa znajdującą się pod kontrolą Żydów od 66 roku n.e. Jerozolimę. Po trwającym od lutego oblężeniu wojskom rzymskim udało się w maju pokonać dwie z trzech linii murów miejskich, a w lipcu zdobyć Twierdzę Antonia. Wkrótce potem spłonęła Druga Świątynia, a wraz z nią spora część gęstej zabudowy śródmieścia. Ostatnie punkty oporu na Wzgórzu Świątynnym broniły się do sierpnia. Wraz z upadkiem Jerozolimy szala zwycięstwa przechyliła się na stronę Rzymian, choć Masada, ostatni izolowany punkt oporu, padła dopiero w 73 n.e.

Zdobycie Jerozolimy – oblężenie przez siły I wyprawy krzyżowej Jerozolimy bronionej przez fatymidzki garnizon, trwające od 7 czerwca do 15 lipca 1099 roku, zakończone zdobyciem i rzezią miasta.

Bitwa pod Kabulem lub oblężenie Sherpur – starcie zbrojne, które miało miejsce w grudniu 1879 w trakcie II wojny brytyjsko-afgańskiej. Chociaż bitwa zakończyła się zwycięstwem Brytyjczyków, skłoniła brytyjskie władze kolonialne w Kalkucie do szukania możliwości zakończenia brytyjskiej interwencji w Afganistanie.

Oblężenie Ma’arratu – oblężenie Ma’arratu przez krzyżowców w 1098 roku, podczas I wyprawy krzyżowej. Miasto, współcześnie znane jako Ma’arrat an-Numan, zostało zaatakowane przez wojska pod wodzą Rajmunda z Tuluzy, Roberta z Flandrii i Boemunda z Tarentu. Oblężenie jest znane przede wszystkim z aktów kanibalizmu, jakich mieli dopuścić się chrześcijanie. Wieści o tych wydarzeniach rozeszły się wśród muzułmanów, wpływając na ich wyobrażenie łacinników.

Oblężenie Masady – oblężenie w roku 73 naszej ery, w końcowym okresie wojny żydowskiej.

Oblężenie Nicei – trwające od 14 maja do 18 czerwca 1097 roku oblężenie stolicy Sułtanatu Rumu, przez krzyżowców i Bizantyńczyków podczas I wyprawy krzyżowej. Zakończone zwycięstwem chrześcijan i poddaniem miasta Cesarstwu.

Zdobycie Niniwy – zajęcie Niniwy w 612 roku p.n.e. przez sprzymierzone siły medyjsko-babilońskie. Upadek asyryjskiej stolicy doprowadził do opanowania rdzennej Asyrii przez koalicjantów oraz śmierci króla Sin-szar-iszkuna z dynastii Sargonidów. Był to moment przełomowy w toczonej przez Asyrię wojnie z koalicją, bowiem przeważył szalę zwycięstwa na stronę Nabopolassara i Kyaksaresa.

Oblężenie Ishiyama Hongan-ji lub Wojna Ishiyama Hongan-ji – walki o kompleks militarno-świątynny Ishiyama Hongan-ji pomiędzy członkami ruchu Ikkō-ikki i ich sojusznikami a Nobunagą Odą w trakcie schyłku okresu Sengoku i na początku okresu Azuchi Momoyama. Oblężenie było najdłuższym w historii Japonii i trwało od sierpnia 1570 do sierpnia 1580.

Oblężenie Tall az-Zatar – walki pomiędzy milicjami chrześcijańskim a zbrojnymi formacjami palestyńskimi o kontrolę nad bejruckim obozem dla uchodźców Tall az-Zatar podczas wojny domowej w Libanie.

Oblężenie Osaki – seria bitew pomiędzy siogunatem Tokugawa a rodem Toyotomi pod dowództwem Hideyoriego Toyotomi, skoncentrowanych wokół zamku Ōsaka, trwających w latach 1614-1615, zakończonych zwycięstwem sił siogunatu i unicestwieniem rodu Toyotomi. Oblężenie tradycyjnie dzielone jest na kampanię zimową (1614) i letnią (1615), między którymi był krótki okres rozejmu.

Oblężenie Sanginu – oblężenie stanowisk talibskich w Afganistanie, przez brytyjskie wojska wspomagane przez międzynarodowe siły ISAF. Trwało od czerwca 2006 do kwietnia 2007 i zakończyło się taktycznym sukcesem aliantów.

Oblężenie Tsingtau miało miejsce w roku 1914, na początku I wojny światowej. Kontrolowany przez Cesarstwo Niemieckie port w chińskim Qingdao, oblegany był w okresie od 13 września do 7 listopada przez połączone siły japońsko-brytyjskie. Oblężenie zakończyło się zwycięstwem sił japońsko-brytyjskich.

Oblężenie Tyru – oblężenie fenickiego miasta Tyr przez wojska Aleksandra Macedońskiego, które miało miejsce w roku 332 p.n.e.

Upadek Trapezuntu – nastąpił 15 sierpnia 1461, gdy ostatni cesarz Trapezuntu Dawid II Komnen poddał oblężoną stolicę państwa Turkom Osmańskim. Kapitulacja miasta i abdykacja cesarza zakończyły istnienie ostatniego państwa-spadkobiercy Bizancjum.