WFigurki z Acámbaro – rzekome starożytne zabytki, mające być dowodem na współistnienie ludzi i nieptasich dinozaurów w niedalekiej przeszłości.
WBobblehead – figurka, której głowa jest nieproporcjonalnie większa w stosunku do tułowia. Przymocowana jest do korpusu za pomocą sprężyny tak, że nawet najmniejsze poruszenie figurki sprawia, że głowa zaczyna się kiwać.
WDogū – figurki z wypalonej gliny mierzące do 40 cm wysokości, przedstawiające ludzi, zwierzęta, lub postacie półludzi-półzwierząt, znajdowane w wykopaliskach archeologicznych z ery Jōmon na terenie całej Japonii z wyjątkiem obszarów prefektury Okinawa.
WDziadek do orzechów – ręczne narzędzie kuchenne służące do rozłupywania skorup orzechów, zazwyczaj włoskich lub laskowych.
WHaniwa – występujące w Japonii okresu Kofun cylindryczne naczynia i figurki wykonane z gliny, ustawiane wokół kofunów lub na ich powierzchni. Pojawiają się pod koniec III wieku. Przedstawiają ludzi, domy, zwierzęta łowne i domowe oraz przedmioty użytkowe, rytualne i magiczne. Haniwa są niewyczerpanym źródłem wiadomości o społeczeństwie japońskim okresu Kofun.
WKiwon – chińskie figurki wykonane zwykle z porcelany lub gliny z ruchomą głową, które po wprawieniu w ruch mają zdolność długookresowego kiwania się, sprawiającego wrażenie aprobującego potakiwania głową.
WKonik z Dalarna – ręcznie strugana i malowana figurka konika z drewna sosnowego. Wytwarzany w miejscowości Nusnäs, w gminie Mora, region Dalarna w centralnej części Szwecji.
WKoroplastyka – modelowanie wyobrażeń figuralnych w glinie z utrwaleniem ich przez wypał; zaliczane do rzemiosła artystycznego.
WKrasnal ogrodowy – figurka z ceramiki, gipsu lub tworzywa sztucznego, przedstawiająca krasnala, przeznaczona do dekoracji ogrodu przydomowego. Wzorem do postaci krasnala byli niemieccy górnicy z okresu średniowiecza. Według szacunkowych ocen w niemieckich ogrodach znajduje się około 25 milionów krasnali.
WManeki-neko – figurka kota z krótkim ogonem przedstawianego w pozycji siedzącej z podniesioną łapą, lewą lub prawą, w geście przywoływania, zachęcania do podejścia. Kot z podniesioną prawą łapą zaprasza „pieniądze”, a wzywający lewą łapą przywołuje „ludzi, klientów i szczęście”. W japońskim języku gestów podniesiona ręka z opuszczoną w dół i poruszaną dłonią zaprasza rozmówcę, osobę w oddali do przyjścia, podejścia bliżej.
WModelarstwo figurkowe – wykonanie kopii postaci lub zwierząt w pomniejszonej skali. Wyróżnić można kilka rodzajów modelarstwa figurkowego - czy to ze względu na tematykę, czy ze względu na przeznaczenie figur. Różne są także sposoby definiowania ich wielkości: 1/72, 1/35, 28 mm, 54 mm, 90 mm, 120 mm, 150 mm, 200 mm. Skale 1/72, 1/48, 1/35 oraz 1/16 wywodzą się z innych rodzajów modelarstwa redukcyjnego, ponieważ pierwotnie stanowiły uzupełnienie pojazdów lub samolotów na dioramach czy winietach, lub były wykorzystywane w grach bitewnych. Wielkość określana w milimetrach jest typowa dla figur kolekcjonerskich, funkcjonujących jako osobny model redukcyjny, najczęściej na podstawce. W tej kategorii największą popularnością cieszą się figury w skali 54 mm [w przybliżeniu 1/32], najczęściej odlewane z białego metalu, rzadziej z żywicy.
WNetsuke – miniaturowe rzeźby używane w Japonii od ok. XV w., służące do mocowania do pasa kimona woreczka służącego do noszenia drobnych przedmiotów, czy inrō ozdobnego pojemnika na leki lub osobistą pieczęć.
WOłowiane żołnierzyki – tradycyjne zabawki dziecięce, przedstawiające miniaturowe postaci żołnierzy, odlane ze stopu ołowiu i cyny. Figurki zazwyczaj były ręcznie malowane, oddając szczegóły umundurowania wojska z różnych epok i rodzajów sił zbrojnych.
WPazuzu – brązowa, pełnoplastyczna figurka przedstawiająca demona z mitologii mezopotamskiej reprezentującego świat podziemny. Dzieło jest datowane na początek I tysiąclecia p.n.e. Pochodzi z terenów dawnej Mezopotamii. Przykład plastyki asyryjskiej. Od roku 1872 w zbiorach paryskiego Luwru.
WPflaumentoffel, także Zwetschgenmännla lub Zwetschgenmännchen – figurka dla dzieci do jedzenia zrobiona z suszonych śliwek.
WPiesek z kiwającą się głową, piesek kiwający głową – figurka przedstawiająca psa, którego głowa kiwa się podczas drgań. Popularna ozdoba w samochodach.
WPlastikowy flaming – popularna w Stanach Zjednoczonych ozdoba przydomowego trawnika lub ogrodu przedstawiająca flaminga wykonanego z tworzyw sztucznych, na długich patykowatych metalowych prętach.
WRäuchermann (niem.), w dialekcie Rudaw Raachermannel – zabawka służąca do umieszczania w niej kadzidełek zwanych Räucherkerzchen.
WSkarbonka – naczynie służące do przechowywania pieniędzy. Zwykle używane do oszczędzania, by można było zgromadzić większą kwotę, a później wydać ją na zamierzony cel.
WUszebti – w starożytnym Egipcie figurka w kształcie mumii, z dwiema motykami w rękach i workiem na plecach, wkładana do grobu wraz z ciałem zmarłego.
WZabawki choinkowe – ozdoby choinkowe wykonywane z różnych materiałów w celu zdobienia bożonarodzeniowych choinek. Często w formie figurek jasełkowych lub związanych z kulturą i tradycją danego kraju lub regionu. Zwyczaj tworzenia zabawek na choinkę wywodzi się z tradycji zdobienia świątecznych drzewek dziełami domowej roboty. W dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce dziedziną tą zaczęli profesjonalnie zajmować się znani artyści, tacy jak np. Jan Kurzątkowski. Zespół zabawek choinkowych wykonał też m.in. rzeźbiarz Józef Gosławski w latach 50. i na początku lat 60..