WAlbrecht Behmel – niemiecki pisarz i historyk.
WWilhelm Dittenberger – niemiecki filolog klasyczny, pracował głównie nad greckimi napisami i wydał "Inscriptiones atticae aetatis romanae", "Corpus inscriptionum Gaecarum Graeciae septentrionalis", "Sylloge inscriptionum graecarum", oraz: "Orientis graeci inscriptiones selectae" i "Inschriften von Olympia".
WKarl Franz Otto Dziatzko – niemiecki filolog klasyczny i bibliolog, dyrektor bibliotek uniwersyteckich we Wrocławiu i Getyndze.
WJakob Philipp Fallmerayer – niemiecki historyk, bizantynolog, podróżnik.
WCarl Johann Fredrich – niemiecki archeolog, historyk sztuki, filolog klasyczny, nauczyciel, autor licznych prac na temat starej zabudowy Szczecina.
WFriedrich Gottlob Heinrich Christian Haase – niemiecki filolog klasyczny, profesor i rektor uniwersytetu we Wrocławiu.
WCornelius Hartz – niemiecki filolog klasyczny, pisarz, scenarzysta i tłumacz.
WFryderyk Wilhelm Christian Karol Ferdynand von Humboldt – niemiecki filozof, językoznawca, polityk, przedstawiciel neohumanizmu, brat Alexandra.
WWerner Wilhelm Jaeger – niemiecki filolog klasyczny. Autor słynnego dzieła "Paideia".
WPaul Maas – niemiecki filolog klasyczny, bizantynolog.
WChristian Matthias Theodor Mommsen – historyk, poeta oraz prawnik niemiecki, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1902.
WKarl Otfried Müller – niemiecki filolog klasyczny i archeolog, w badaniach historii i kultury antycznej uwzględniał wiele aspektów – od religii i mitologii, przez archeologię i filologię, po filozofię i prawo – przez co uważany był za jednego z najważniejszych badaczy starożytności w I poł. XIX w. na terenie Niemiec.
WBarthold Georg Niebuhr – duński i niemiecki historyk, ekspert finansowy, mąż stanu w służbie pruskiej, w latach 1816-1823 ambasador Ambasador Elektoratu Brandenburgii i Królestwa Prus w Watykanie.
WFriedrich Wilhelm Nietzsche – niemiecki filozof, filolog klasyczny, prozaik i poeta. Kategorią centralną filozofii Nietzschego jest filozofia życia, ujmowanie rzeczywistości, a więc także człowieka, jako życia. Prowadzi to do zanegowania istnienia ukrytego sensu i układu świata – esencji, rzeczywistość staje się wobec tego chaosem. Konsekwencję tego stanowi radykalna krytyka chrześcijaństwa oraz współczesnej autorowi zachodniej kultury, jako opartych na tym złudzeniu. Podejście Nietzschego do religii i moralności cechował ateizm, psychologizm i historyzm; uważał je za wytwory ludzkie obarczone błędem zamiany przyczyny i skutku. Istotny u niego był także szacunek wobec wartości obecnych w antycznej kulturze greckiej, wraz z postulatem powrotu do niej.
WWalter Friedrich Otto – niemiecki filolog klasyczny. Był profesorem uniwersytetów w Wiedniu, Bazylei, Frankfurcie i Królewcu.
WKarl von Prantl – niemiecki filozof i filolog klasyczny. Był badaczem historii logiki. Opublikował wiele rękopisów logicznych pochodzących ze średniowiecza. Był profesorem uniwersytetu w Monachium. Jego synem był botanik Karl von Prantl.
WCarl Robert – niemiecki filolog klasyczny i archeolog, (1850—1922), profesor w Halle, napisał: „Bild und Lied” (1881), „Archäologische Märchen” (1886), „Studien zur Ilias” (1901), „Pausanias als Schriftsteller” (1909), „Die Masken der neuern attischen Komèdie” (1911), „Oidipus, die Geschichte eines poetischen Stoffes” (1915), „Archäologische Hermeneutik” (1919) i in. Od 1882 współwydawca „Hermesa”.
WJohann Gottlob Theaenus Schneider – niemiecki filolog klasyczny, ichtiolog; uczony, profesor Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą i Uniwersytetu Wrocławskiego. Pierwszy dyrektor Królewskiej Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu.
WWilhelm Weißbrodt – niemiecki filolog klasyczny, twórca jednego z najstarszych muzeów w Prusach Wschodnich.
WUlrich von Wilamowitz-Moellendorff – niemiecki filolog klasyczny. Był badaczem antyku, profesorem uniwersytetów w Gryfii, Getyndze i Berlinie.