
Michaił Petrow Arnaudow – bułgarski etnograf], historyk i teoretyk literatury.

Roland Barthes fr: ʀɔlɑ̃: baʀt, – francuski krytyk literacki, pisarz, czołowy przedstawiciel strukturalizmu i poststrukturalizmu francuskiego, teoretyk semiologii.

Hendrik Brugmans – holenderski naukowiec, polityk socjalistyczny, pisarz, lobbysta na rzecz integracji europejskiej, założyciel i pierwszy rektor Kolegium Europejskiego w Brugii. Laureat Nagrody Karola Wielkiego za 1951 rok.

Luigi Capuana – włoski poeta i pisarz, tworzący także w dialekcie sycylijskim, krytyk literacki, jeden z głównych teoretyków weryzmu w literaturze, wykładowca akademicki.

Milovan Glišić – serbski pisarz, dramaturg i teoretyk literacki.
Rita Gombrowicz – badaczka literatury, wdowa po Witoldzie Gombrowiczu.

Michael Hardt – amerykański filozof zajmujący się marksizmem, profesor teorii literatury na Duke University, działacz polityczny.

Roman Osipowicz Jakobson – rosyjski językoznawca, teoretyk literatury, slawista oraz teoretyk języka. Współtwórca metody strukturalnej, w swojej pracy łączył kompetencje literaturoznawcy i językoznawcy.

Julia Kristeva – bułgarsko-francuska językoznawczyni, psychoanalityczka i filozofka.
Jiří Levý – czeski historyk, teoretyk literatury i przekładu. Jego prace miały ogromny wpływ na rozwój translatoryki nie tylko w Czechosłowacji, ale również poza jej granicami.
Jurij Michajłowicz Łotman – rosyjski teoretyk, historyk, semiotyk kultury, estetyk.

Zara Grigorjewna Minc – rosyjska semiotyczka i profesor literatury rosyjskiej na Uniwersytecie w Tartu; żona wybitnego semiotyka Jurija Łotmana, z którym współtworzyła prace naukowe, organizując środowisko tzw. tartuskiej szkoły semiotycznej.

Jan Mukařovský – czeski teoretyk literatury i estetyki, czołowy przedstawiciel Praskiej Szkoły Strukturalnej.

Jean Paulhan – francuski krytyk literacki, eseista i wydawca.

Edward Wadie Saïd [], w j. arabskim: إدوارد وديع سعيد, Idwārd Wadīʿ Saʿīd – teoretyk literatury i krytyk kultury, Amerykanin pochodzenia palestyńskiego.

František Sušil – czeski ksiądz katolicki, profesor teologii, poeta, teoretyk literatury oraz zbieracz i wydawca pieśni ludowych. Tworzył przekłady z łaciny i języka greckiego.

Wiktor Borisowicz Szkłowski – rosyjski pisarz, literaturoznawca, filmoznawca i scenarzysta, jeden ze współtwórców i najwybitniejszych przedstawicieli rosyjskiej szkoły formalnej, współzałożyciel OPOJAZu.

Tzvetan Todorov, bułg. Цветан Тодоров, Cwetan Todorow – bułgarsko-francuski filozof, krytyk literatury i teoretyk kultury.

Aleksander Nikołajewicz Wiesiełowski – jeden z czołowych teoretyków literatury w carskiej Rosji. Jego prace leżały u podstaw studiów komparatystycznych. Był przedstawicielem szkoły historyczno-kulturowej, której metodologię wzbogacił przez zastosowanie metody komparatystycznej w badaniach literackich.