WActa Apostolicae Sedis – oficjalny organ prasowy Stolicy Apostolskiej, który zastąpił wychodzące od 1865 roku Acta Sanctae Sedis.
WAnnuario Pontificio – wydawany od 1912 jeden z oficjalnych organów informacyjnych Stolicy Świętej, rocznik statystyczny Stolicy Apostolskiej.
WApostazja – porzucenie wiary religijnej lub religii. W pierwotnym znaczeniu – całkowite porzucenie wiary chrześcijańskiej; termin został również adaptowany do ogólnych pojęć religioznawczych oraz wykorzystywany przez religie i wyznania niechrześcijańskie.
WBeatyfikacja – akt kościelny wydawany przez Kościół katolicki, uznający osobę zmarłą za błogosławioną, zezwalający na publiczny kult, ale o charakterze lokalnym. Akt taki wydaje się po pozytywnym rozpatrzeniu procesu beatyfikacyjnego. We wczesnym średniowieczu beatyfikacji dokonywano spontanicznie, później wymagana była zgoda Synodu Biskupów i Stolicy Apostolskiej. Od roku 1515 beatyfikację może zatwierdzić tylko papież.
WDinus de Rossonis Mugellanus – włoski prawnik okresu średniowiecza, zaliczany do szkoły postglosatorów.
WExtravagantes Joannis Papae XXII – zbiór prawa kanonicznego sporządzony przez francuskiego kanonistę Jana Chappuis wydany po raz pierwszy w 1500 roku. Został włączony do Corpus Iuris Canonici.
WKanonizacja równoważna – dekret papieski, zezwalający na kult w całym Kościele osoby, która nie została kanonizowana. Dotyczy to osób, których proces kanonizacyjny jeszcze się nie rozpoczął. Włącza on obchody święta takiej osoby, z Mszą i oficjum, do kalendarza liturgicznego.
WKolęda – w Polsce popularne określenie wizyty duszpasterskiej proboszcza lub osoby go reprezentującej w domach parafian. Wizyta duszpasterska jest jedną z form duszpasterskich stosowaną w wielu Kościołach chrześcijańskich.
WKonkordat wormacki – ugoda zawarta 22 września 1122 w Wormacji kończąca spór o inwestyturę między cesarzem Henrykiem V a papieżem Kalikstem II.
WLumen gentium, pełna nazwa: Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium” – konstytucja, czyli dokument teologiczny najwyższej rangi doktrynalnej uchwalony 18 listopada 1964 roku przez sobór watykański II i oficjalnie ogłoszony przez papieża Pawła VI 21 listopada tegoż roku. Konstytucja, czerpiąc ze źródeł biblijnych i patrystycznych oraz z myśli wybitnych współczesnych teologów, na nowo ukazała najważniejsze wymiary tajemnicy Kościoła i jego posłannictwa.
W]
WPadroado – porozumienie z XIV-XV w. zawarte pomiędzy Stolicą Świętą a królestwem Portugalii, w którym Watykan powierzał królom Portugalii administrowanie strukturami kościelnymi w zamorskich terytoriach.
WPodział administracyjny Kościoła katolickiego – wynikający z hierarchicznego charakteru Kościoła katolickiego podział na określone przez prawo kanoniczne jednostki terytorialne, zależne wobec siebie. Ich podstawą prawną są kanony od 431 do 572 kodeksu prawa kanonicznego z 1983 dla Kościoła łacińskiego, oraz kanony 63 do 321 kodeksu kanonów Kościołów wschodnich dla Katolickich Kościołów wschodnich.
WRodzice chrzestni – mężczyzna i kobieta przedstawiający do sakramentu chrztu osobę chrzczoną. Biorą także na siebie troskę o nią i poręczają za jej wychowanie w duchu religii, którą przyjmuje.
WRota Rzymska, oficjalnie Trybunał Roty Rzymskiej – obok Sygnatury Apostolskiej i Penitencjarii Apostolskiej jeden z trybunałów w Kurii Rzymskiej.
WSede vacante – w Kościele katolickim termin określający okres, w którym stolica biskupia jest nieobsadzona.
WSponsalia de futuro, sponsalia pro futuro – kanoniczna forma zaręczyn stosowana przez dynastie panujące w Europie w czasach średniowiecznych i nowożytnych. Pozwalała ona na uroczyste zaręczyny niepełnoletnich kandydatów, dzięki czemu możliwe było zawieranie przypieczętowanych małżeństwem sojuszy, bez względu na wiek potomków rodu.
WSpowiednik – w Kościele katolickim kapłan, który ma prawo spowiadania, a więc udzielania sakramentu pokuty. Musi więc posiadać ważnie przyjęte święcenia, a nadto być upoważnionym do sprawowania tego sakramentu. W pewnych sytuacjach może być tego prawa pozbawiony przez kompetentną władzę kościelną, a wtedy nie może w sposób ważny spowiadać.
WStopień pokrewieństwa – sposób ustalania wzajemnego stosunku, łączącego osoby pochodzące od wspólnego przodka, czyli spokrewnionych w znaczeniu społecznym i prawnym. Pokrewieństwo oblicza się za pomocą linii i stopni.