
Lambert Bos, filolog holenderski. Profesor języka greckiego.

Maria Alves da Silva Cavaco Silva – portugalska filolog, nauczycielka akademicka, pierwsza dama Portugalii (2006–2016), żona prezydenta Aníbala Cavaco Silvy.

Katica Ćuławkowa – macedońska pisarka i filolog, specjalizująca się w teorii literatury oraz hermeneutyce literackiej.

Arta Dade – albańska polityk i pedagog.

Đuro Daničić, Đura Daničić – serbski filolog, tłumacz i leksykograf.

Zwiad Gamsachurdia – gruziński polityk, pierwszy wybrany w wolnych wyborach prezydent Gruzji.

Ziba Pasza kyzy Ganijewa – radziecka filolożka i strzelec wyborowy podczas drugiej wojny światowej, mająca na koncie 21 zabitych, nagrodzona medalem „Za obronę Moskwy”, odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru oraz Orderem Czerwonej Gwiazdy.

Hans Gram – duński pisarz, filolog i historyk.

Tiberius Hemsterhuis – holenderski filolog; ur. 2 stycznia 1685 roku w Groningen; zmarł 7 kwietnia 1766 roku w Lejdzie.

Clara Holst – norweska filolog i działaczka na rzecz praw kobiet.

Błaże Koneski – macedoński akademik, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, filolog, lingwista, tłumacz i profesor Wydziału Filozoficznego w Skopju. Jeden z kodyfikatorów macedońskiego języka standardowego.

Josef Král – czeski filolog klasyczny, twórca nowoczeskiej wersologii, tłumacz. Był profesorem i rektorem Uniwersytetu Karola w Pradze. Zajmował się metryką antyczną i czeską. Usankcjonował sylabotonizm jako podstawowy system wersyfikacyjny poezji czeskiej. Poglądy Krála na teorię i praktykę czeskiego wierszowania szły w parze ze stanowiskiem lumirowców, czyli poetów i tłumaczy skupionych wokół czasopisma Lumír, w tym Jaroslava Vrchlickiego. Král tłumaczył z greckiego i łaciny. Przyswoił między innymi dzieła Sofoklesa, Eurypidesa i Plauta.

Liu Shipei – chiński filolog oraz działacz anarchistyczny.

Slamet Muljana – indonezyjski filolog, językoznawca i historyk.

Esaias Tegnér – szwedzki filolog i językoznawca.

Georg August Wallin [~ Yrjö August Wallin], wśród Arabów znany jako Abd al-Wali – fiński językoznawca-orientalista i etnolog.

Wu Zhihui – chiński filolog, filozof oraz działacz anarchistyczny. Przewodniczący działającej w latach 1912–1913 Komisji Unifikacji Wymowy, która była odpowiedzialna za opracowanie fonetycznego pisma bopomofo.