
Karl Alexander „Sander” Adelaar – holenderski językoznawca, orientalista. Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół odmian języka malajskiego oraz języków austronezyjskich z Borneo, Madagaskaru i Tajwanu. Zajmuje się także ustnymi i piśmiennymi tradycjami literackimi Indonezji.

Đuro Blažeka – chorwacki językoznawca, leksykograf, pedagog, dialektolog; specjalista w zakresie dialektu kajkawskiego.

Samuel Czambel lub Samo Czambel – słowacki filolog, językoznawca, tłumacz oraz badacz historii i dialektów języka słowackiego.

Pavle Ivić – serbski językoznawca, dialektolog i fonolog.

Tjaša Jakop – słoweńska językoznawczyni. Zajmuje się dialektologią słoweńską, przede wszystkim gwarami styryjskimi i panońskim zespołem dialektalnym.

Jakob Jud – szwajcarski językoznawca, romanista.

Stefan Mładenow – bułgarski językoznawca, slawista i indoeuropeista.

Milan Moguš – chorwacki językoznawca. Wniósł wkład w dialektologię chorwacką.

Fran Ramovš – słoweński językoznawca, dialektolog i badacz historii języka słoweńskiego.

Marius Sala – rumuński językoznawca. Zajmował się językiem rumuńskim, dialektologią rumuńską, romanistyką, językiem judeohiszpańskim i kontaktami językowymi.
Vera Smole – słoweńska językoznawczyni. Zajmuje się dialektologią słoweńską i rozwojem historycznym dialektów słoweńskich.

Georg Wenker – niemiecki językoznawca i dialektolog. Jeden z założycieli geografii językowej, autor pracy Sprachatlas des Deutschen Reichs.

Andriej Anatoljewicz Zalizniak – rosyjski językoznawca. Specjalizował się w lingwistyce historycznej i dialektologii.

Zigmas Zinkevičius – litewski filolog, językoznawca, lituanista, profesor, minister edukacji i nauki w latach 1996–1998.

Zinka (Terezija) Zorko – słoweńska językoznawczyni. Jej zainteresowania naukowe koncentrowały się na dialektologii słoweńskiej.