
František Ladislav Čelakovský pseudonim Marcian Hromotluk – czeski pisarz, poeta, krytyk i tłumacz. Przedstawiciel czeskiego odrodzenia narodowego. Jego synem był botanik Ladislav Čelakovský.

Adolf Černý – czeski poeta i publicysta, profesor slawistyki w Pradze. Pod pseudonimem Jan Rokyta tworzył poezję. Dużą część swojego dorobku naukowego poświęcił Serbołużyczanom. W 1947 Uniwersytet Jagielloński w Krakowie nadał mu tytuł doktora honoris causa.

Josef Dobrovský – czeski filolog, językoznawca, ksiądz i slawista. Przyczynił się do powstania czeskiego odrodzenia narodowego. Jego działalność wywarła wpływ na slawistykę rosyjską (panslawizm) i austriacką (austroslawizm). Recenzował Słownik języka polskiego (1807–1814) Samuela Lindego.

Jan Gebauer – czeski filolog i językoznawca, profesor filologii czeskiej i słowiańskiej na uniwersytecie w Pradze.

Václav Hanka – czeski pisarz, językoznawca i pedagog akademicki.

Josef Jireček – czeski filolog, etnograf, historyk, współautor podręczników szkolnych dla wszystkich narodów Austrii, wydawca literatury staroczeskiej, minister rządu austriackiego (1871).
Konstantin Jireček – czeski historyk, slawista, bizantynolog.

Franiszek Bolemir Kwiet – czeski slawista, filozof, poeta i tłumacz, profesor nadzwyczajny warszawskiej Szkoły Głównej.

Lubor Niederle – czeski slawista, antropolog, etnograf, archeolog, historyk i artysta malarz; jeden z pionierów nowoczesnej archeologii w Czechach; członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie.

Josef Páta – czeski językoznawca, slawista, sorabista i tłumacz; profesor Uniwersytetu Karola w Pradze. Tworzył przekłady z języków łużyckich.

Jiří Polívka – czeski językoznawca, slawista. Zajmował się językiem i piśmiennictwem staro-cerkiewno-słowiańskim, zagadnieniami dialektologicznymi, ludową twórczością słowną, a także literaturą polską i rosyjską.

Jerzy Śliziński – slawista, pisarz, badacz folkloru słowiańskiego.

František Trávniček – czeski językoznawca, bohemista i slawista.

Václav Vondrák – czeski językoznawca, profesor filologii słowiańskiej.

Miloš Weingart – czeski językoznawca, slawista. Zajmował się językiem i piśmiennictwem staro-cerkiewno-słowiańskim, bizantyjsko-słowiańskimi związkami kulturowymi oraz dziejami i strukturą filologii słowiańskiej.