
Aleksandr Nikołajewicz Afanasjew − rosyjski badacz folkloru i literatury rosyjskiej.

Władimir Iwanowicz Dal – rosyjski leksykograf i pisarz.

Aleksander Gieysztor, ps. „Borodzicz”, „Lissowski”, „Olicki”, „Walda” – polski historyk mediewista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Nauk. Kawaler Orderu Orła Białego.

Marija Gimbutas – amerykańska archeolog pochodzenia litewskiego, profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego, badaczka religii i kultur neolitycznych i epoki brązu Starej Europy oraz autorka teorii kurhanowej. Jej publikacje wprowadziły nową perspektywę do archeologii, poprzez połączenie tradycyjnej metody archeologicznej z lingwistyką i interpretacją mitologii. Jej działalność naukowa, a zwłaszcza teoria o egalitarnej strukturze społecznej w Europie epoki neolitu oraz centralnej – materialnej i duchowej – pozycji kobiet, stała się kluczowa dla studiów matriarchalnych i ruchu Bogini. Gimbutas jest jedną z głównych przedstawicielek archeologii feministycznej.

Henryk Łowmiański – polski historyk, mediewista, autor m.in. monumentalnej monografii Początki Polski (1963–1985). Budowniczy Polski Ludowej.

Lubor Niederle – czeski slawista, antropolog, etnograf, archeolog, historyk i artysta malarz; jeden z pionierów nowoczesnej archeologii w Czechach; członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie.

Ołeksandr Opanasowicz Potebnia, Aleksandr Afanasjewicz Potiebnia – ukraiński językoznawca, tłumacz, etnograf, pedagog, filozof. Jeden z najznaczniejszych przedstawicieli teorii lingwistyki w Rosji.

Władimir Jakowlewicz Propp – rosyjski literaturoznawca.

Boris Aleksandrowicz Rybakow – rosyjski historyk i archeolog.

Izmaił Iwanowicz Sriezniewski, – rosyjski slawista i etnograf. Profesor uniwersytetu w Charkowie i od roku 1847 w Petersburgu. W roku 1831 wydawał Ukrainskij almanach, w latach 1833–1838 almanach Zaporożskaja starina, autor prac z zakresu literatury ukraińskiej, folkloru, etnografii i historii języka rosyjskiego, m.in. Mysli ob istorii russkogo jazyka (1849), Driewnije pamiatniki russkogo piśma i jazyka X-XIV w. (1863–1866), Matieriały dla słowaria driewnierusskogo jazyka, t. 1-3 (1893–1912).

Nikita Iljicz Tołstoj – rosyjski językoznawca, slawista. Od 1987 członek Akademii Nauk ZSRR. Początkowo zajmował się paleoslawistyką i dialektologią, później także historią słowiańskich języków literackich oraz szeroko pojętą kulturą duchową Słowian. Uprawiał także etnolingwistykę.

Piotr Nikołajewicz Trietjakow (ros. Пётр Николаевич Третьяков, ur. 30 października?/ 12 listopada 1909 w Kostromie - zm. 6 grudnia 1976 r. w Leningradzie - rosyjski historyk i archeolog. Członek korespondent Akademii Nauk ZSRR. W latach 1950-1953 redaktor naczelny magazynu "Вопросы истории". W 1951-1959 dyrektor Instytutu Słowianoznawstwa AN ZSRR, "starszy pracownik naukowy" w Instytucie Archeologii ZSRR. Znawca słowiańskiej i wschodnioeuropejskiej historii i archeologii. Główne odkrycia: grodzisko Bieriezniaki, dawne osady w dorzeczu Desny. Trietjakow zorganizował m.in. prace nad przybliżeniem czytelnikowi rosyjskojęzycznemu historii Bułgarii, Polski i Czechosłowacji, w opracowywaniu pierwszych tomów uczestniczył jako autor i redaktor.

Aleksander Nikołajewicz Wiesiełowski – jeden z czołowych teoretyków literatury w carskiej Rosji. Jego prace leżały u podstaw studiów komparatystycznych. Był przedstawicielem szkoły historyczno-kulturowej, której metodologię wzbogacił przez zastosowanie metody komparatystycznej w badaniach literackich.