
Drukarz – zawód polegający na drukowaniu książek lub gazet. Dawniej odciskali oni czcionki na papierze. Do najsłynniejszych drukarzy należeli m.in.: Jan Gutenberg i Łazarz Andrysowicz.

Pamwo Berynda, imię świeckie Pawło – działacz rusko-ukraińskiej kultury i oświaty, leksykograf, pisarz, poeta, grawer.

Bi Sheng – Chińczyk, który w latach 1041–1048 wynalazł ruchomą czcionkę. Wydarzenie opisał uczony Shen Kuo (沈括) w Notatkach znad Strumienia Snów w 1086 roku. Bi Sheng nie miał rangi urzędowej, a więc był prostym człowiekiem. Według jednych źródeł kupcem, według innych – kowalem.

Knud Valdemar Engelhardt – pierwszy duński projektant przemysłowy, architekt i drukarz.

Iwan Fedorowicz (Fedorow) – działacz kultury wschodniosłowiańskiej, jej pierwszy znany z imienia drukarz, grawer, majster odlewnictwa czcionek.

Benjamin Franklin – amerykański polityk, drukarz, uczony, filozof i wolnomularz; jeden z ojców założycieli Stanów Zjednoczonych.

Andreas Hartvig Godiche – duński drukarz i wydawca.

Frederic William Goudy – amerykański drukarz, artysta-typograf i projektant krojów pisma, m.in. Copperplate, Goudy Old Style i Kennerley.

Józef Hudec, ps. Bramin – polski polityk socjaldemokratyczny, działacz związkowy, poseł do austriackiej Rady Państwa.

Miklós Tótfalusi Kis – węgierski uczony, typograf, rytownik, drukarz i wydawca. Propagator sztuki drukarskiej na Węgrzech.

Pehr George Scheutz – szwedzki prawnik, drukarz i wydawca ; zbudował wspólnie z synem Edwardem w 1843 roku maszynę różnicową, opartą na wczesnych projektach Charlesa Babbage’a.

Franciszek Skaryna, biał. Францыск / Францішак Скарына, Francysk / Franciszak Skaryna, także spotykany zapis Skoryna – ruski humanista, drukarz, wydawca, filozof, tłumacz Biblii z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego na język ruski (starobiałoruski) – Biblia Franciszka Skaryny, artysta-grafik, pisarz, lekarz i przedsiębiorca. Skaryna jest uważany za prekursora drukarstwa wschodniosłowiańskiego oraz piśmiennictwa białoruskiego.