W

Siogun – wódz naczelny, generał, zwierzchnik sił zbrojnych, generalissimus. Słowo shōgun jest skróconą wersją pierwotnego tytułu oficjalnego sei’i-taishōgun . Początkowo był to stopień wojskowy dowodzących cesarską armią japońską, później dziedziczny tytuł wojskowych władców Japonii, sprawujących faktyczną władzę w kraju rządzonym tylko nominalnie przez cesarza.

W

Watamaro Bun’ya lub Watamaro Fun’ya – generał pod dowództwem sioguna Otomaro Ōtomo w okresie podbojów Ajnów na wyspie Honsiu oraz zastępca sioguna Tamuramaro Sakanoue w czasie kampanii przeciw plemionom Emishi na północnych terenach Honsiu.

W

Tadabumi Fujiwara – japoński dworzanin z okresu Heian oraz cesarski generał, czwarty w kolejności, który otrzymał tytuł sioguna.

W

Yoshinaka Minamoto – japoński generał z późnego okresu Heian, członek rodu Minamoto, kuzyn i rywal Yoritomo Minamoto podczas wojny Gempei.

W

Yoshitsune Minamoto – generał z japońskiego rodu Minamoto, żyjący na przełomie okresów Heian i Kamakura. Yoshitsune był dziewiątym synem Yoshitomo Minamoto. Jego starszy brat, Yoritomo, stworzył siogunat Kamakura. Jako dziecko Yoshitsune był znany pod imieniem Ushiwakamaru (牛若丸).

W

Książę Moriyoshi – syn cesarza Go-Daigo, szesnasty siogun w historii oraz pierwszy z siogunów okresu restauracji Kenmu Został zamordowany przez Tadayoshiego Ashikagę w 1335 roku.

W

Narinaga , ur. 1326, zm. 1338 lub 1344 – książę japoński, siedemnasty siogun w historii oraz drugi i ostatni z siogunów okresu restauracji Kemmu. Był także, przez jeden miesiąc, następcą tronu w 1336 roku.

W

Nobunaga Oda – japoński przywódca, jedna z najważniejszych postaci końca okresu Muromachi i okresu Azuchi-Momoyama, a także w całej historii kraju. W momencie śmierci kontrolował 33 z 66 historycznych prowincji Japonii. Był pierwszym z „trzech zjednoczycieli państwa”. Pozostali dwaj to: Hideyoshi Toyotomi i Ieyasu Tokugawa.

W

Otomaro Ōtomo – japoński dowódca wojskowy (bushō).

W

Tamuramaro Sakanoue był generałem pod dowództwem sioguna Otomaro Ōtomo w okresie podbojów Ajnów na wyspie Honsiu, po jego śmierci został drugim w historii siogunem o pierwotnym znaczeniu tego tytułu - sei’i-taishōgun w epoce Heian za panowania cesarza Kammu.

W

Siogunat Tokugawów – wojskowo-feudalny reżim w Japonii założony przez Ieyasu Tokugawę i rządzony przez siogunów z rodu Tokugawa. Okres ten jest znany jako Edo od nazwy stolicy w mieście Edo, od 1868 roku znanym jako Tokio. Tokugawowie rządzili z zamku Edo od 1603 do 1868 roku, kiedy restauracja Meiji przyniosła kres siogunatowi.