WDźinizm – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, który powstał w Indiach około VIII wieku p.n.e. w reakcji na silnie zrytualizowany braminizm.
WAbhiszeka – w hinduizmie i buddyzmie rytualne obmywanie wizerunku bóstwa lub lingamu. Niegdyś zwyczaj związany z namaszczeniem władcy podczas koronacji, obecnie zachowany przy konsekracji obrazów i posągów. Wizerunki bogów polewa się ghee, wodą zmieszaną z mlekiem lub kurkumą i obsypuje kwiatami.
WAdinatha – w dżinizmie bóg Rishabha, zwany Adinathą był pierwszym z tirthankarów.
WAkalanka – mistyk i poeta dżinijski, najprawdopodobniej z końca VIII wieku. Jego imię uwiecznione jest na wielu inskrypcjach z X, XII i XV wieku. Prawdopodobnie był jednym z ministrów króla Śubhatungi z Manjakheta i jego synem. Według dżinijskiego odłamu digambara napisał wiele dzieł w tym między innymi:"Asztasati", "Nyaya-Viniscaya", komentarz do dzieła "Aptamimansa" Samantabhadry.
WHoma – w hinduizmie, dźinizmie i buddyzmie – rodzaj ofiary, której centralnym elementem jest święty ogień. Jest to tradycja bardzo archaiczna, stanowiąca najstarszą formę indyjskiej pudźy, prawdopodobnie pochodzenia przedaryjskigo.
WKaruna – jest buddyjską oraz dźinijską koncepcją miłości. Pojęcie to tłumaczone jest również jako serdeczne współczucie. Jest kluczowym aspektem w buddyjskiej szkole mahajany.
WReinkarnacja – pogląd, według którego dusza po śmierci ciała może wcielić się w nowy byt fizyczny. Np. dusza jednego człowieka może przejść w ciało nowo narodzonego dziecka lub zwierzęcia czy nawet według niektórych poglądów rośliny.
WŚatrundźaja – góra o wysokości ok. 580 m n.p.m. w pobliżu miasta Palitana w indyjskim stanie Gudźarat, na zboczach której wzniesiono ponad 800 świątyń dżinijskich. Ważne centrum pielgrzymkowe. Pierwotne świątynie zbudowano pomiędzy X a XIV, później były wielokrotnie przebudowywane i odnawiane. Obecnie istniejące pochodzą z okresu od XVI do XIX w. Najważniejsze z nich:Śri Adiśwara Adinatha Ćaumukh Kumara Pala Wimala Śah Sampriti Radźa Nanda Waradwipa
WŚriwatsa – w kulturze indyjskiej symbol mający postać niekończącego się, poprzeplatanego węzła. Wraz z buddyzmem dotarł poprzez Tybet do Mongolii i Chin. Jeden z tzw. "ośmiu pomyślnych znaków" asztamangala. W ikonografii wisznuickiej pukiel pozłacanych włosów, umieszczany po lewej stronie wizerunków Wisznu. W dżinijskiej sekcie śwetambara trójkątny znak w formie gwiazdy.
WŚwięty – stosowane przez chrześcijan określenie człowieka, który „przebywa z Bogiem w niebie”. W Nowym Testamencie słowo święty lub święci używane jest pod adresem wszystkich wierzących w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. To pojęcie występuje również w innych religiach.
WWardhamana Mahawira – pierwszy zaświadczony historycznie przywódca dżinijski, uważany powszechnie za założyciela dżinizmu; według tradycji ostatni, dwudziesty czwarty z tirthankarów. Nazywa się go także przydomkiem Dżina.