WInstrument strunowy – instrument muzyczny, którego źródłem dźwięku są napięte, drgające struny, może być on wykonany z włókna roślinnego, metalu, jelit zwierzęcych, jedwabiu lub materiałów sztucznych, takich jak plastik lub nylon. Prawie wszystkie instrumenty strunowe zawierają komorę lub płytę rezonansową, dzięki której dźwięk wibrującej struny jest wzmacniany. Ze względu na to, że większość instrumentów strunowych została wykonanych z drewna lub innych łatwo psujących się materiałów, ich historia przed dokumentacją pisemną jest prawie nieznana, a wiedza o pierwszych instrumentach strunowych jest ograniczona do starożytnych kultur Azji Wschodniej i Południowej, Morza Śródziemnego, Egiptu i Mezopotamii. W klasyfikacji Ericha Moritza von Hornbostela i Curt Sachs instrumenty strunowe występują jako chordofony. Jednym z najstarszych instrumentów strunowych jest harfa. Jedną z głównych różnic instrumentów strunowych jest ich rozmiar.
WKhaen – tradycyjny instrument muzyczny w Tajlandii i Laosie. Bambusowy aerofon, odmiana harmonijki ustnej.
WKhong wong lek – tradycyjny tajski instrument muzyczny, składający się z osiemnastu gongów zamocowanych na rattanowej konstrukcji w kształcie okręgu. Jest mniejszy i odznacza się wyższym tonem niż bardzo podobny instrument zwany khong wong yai, posiadający 16 gongów. Gra się przy pomocy dwóch pałeczek.
WKhong wong yai – tradycyjny tajski instrument muzyczny, składający się z szesnastu gongów zamocowanych na rattanowej konstrukcji w kształcie okręgu. Jest większy i odznacza się niższym tonem niż bardzo podobny instrument zwany khong wong lek, posiadający 18 gongów. Gra się przy pomocy dwóch pałeczek.
WKomuz – prosty instrument strunowy z Kirgistanu.
WMusicon – polska zabawka muzyczna pozwalająca na programowanie kolejności dźwięków za pomocą przycisków. Instrument powstał w 2011 roku jako praca dyplomowa Pawła Laszuka na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.
WOrchestrion (orkiestron) – rodzaj szafy grającej zaliczanej do instrumentów mechanicznych, popularny szczególnie w XIX wieku. Zbudowany z oszklonej szafki, wewnątrz której umieszczony był mechanizm wagowy, który po wrzuceniu monety włączał urządzenie poruszające kolczasty walec. Za pomocą kolców umieszczonych na walcu uruchamiane były specjalne młoteczki uderzające następnie o struny, dzwonki czy też bębenki. Całość uzyskanej melodyjki odbywała się według specjalnie zaprojektowanego wzorca melodycznego. Z biegiem lat urządzenie to zostało zastąpione przez automaty płytowe.
WRanat – tradycyjny tajski instrument muzyczny, rodzaj ksylofonu, lub metalofonu. Podobne instrumenty występują również w kulturze muzycznej Laosu i Kambodży
WSwarmandal – indyjska odmiana cytry, służąca głównie do akompaniamentu w wokalnej muzyce hindustańskiej. Składa się zazwyczaj z około 30 strun i drewnianego pudła. Mimo iż należy do najstarszych instrumentów Indii, jest powszechnie uważana za instrument mniej ważny od innych i drugorzędny. Nazwa cytry pochodzi od słów „nuty” i „grupa”, co związane jest z charakterystyczną techniką wykonawczą, polegającą na graniu dużej ilości nut w odstępach. Istnieje elektroniczna wersja instrumentu
WTxalaparta – baskijski tradycyjny instrument muzyczny perkusyjny. Nazwa pochodzi zależnie od regionu od słowa oznaczającego hałas lub kłus konia.