WCapitulare de Villis vel curtis imperii – kapitularz o włościach, dokument wydany najprawdopodobniej w latach 771-800, w ostatnich latach panowania Karola Wielkiego. Tekst dokumentu wymienia w przypadkowej kolejności zalecenia i przepisy dotyczące sposobów zarządzania dobrami królewskimi. Kapitularz w założeniu miał być częścią reformy karolińskiego rządu i administracji. Dokument był przypisywany także Ludwikowi Pobożnemu synowi Karola Wielkiego.
WCienietnik – osoba zajmująca się łowieniem siecią zwierząt, zapewne także produkcją sieci i wnyków, pułapek na zwierzęta. Nieznany jest dokładny zakres powinności cienietników, gdyż zachowało się niewiele informacji źródłowych na ich temat.
WIskarz, ślednik – dawniej tropiciel, łowca.
WKucharz – osoba, która przyrządza zgodnie z zasadami sztuki kulinarnej potrawy w zakładach gastronomicznych, najczęściej według zamówienia przyjętego przez kelnera.
WŁagiewnik – wczesnośredniowieczny zawód rzemieślniczy.
WPsiarze – w okresie wczesnego średniowiecza grupa książęcej ludności służebnej zajmująca się hodowlą, tresurą i prowadzeniem psów na potrzeby monarchów świeckich i książąt Kościoła. Służebnicy (ministeriales) zwani psiarzami na dworach królewskich, książęcych i biskupich podlegali urzędnikom dworskim zwanym łowczymi. Ich zadaniem była opieka nad psami szkolonymi do łowów i prawdopodobnie uczestniczenie w polowaniach.
WSłużący – pracownik, który pracuje w domu pracodawcy.
WSzczytnik – zawód we wczesnym średniowieczu - przedstawiciel wolnej ludności służebnej, pracujący wyłącznie na potrzeby dworu książęcego.
WSzłomnik – kategoria ludności służebnej w Polsce w X–XIII wieku, trudniąca się wyrobem hełmów bojowych.