
Na poniższej stronie znajduje się lista osób, którym nadano tytuł doktora honoris causa Politechniki Poznańskiej.7 kwietnia 1967 prof. Władysław Ślebodziński 25 kwietnia 1978 prof. Stefan Ziemba 11 września 1978 prof. Tadeusz Malkiewicz 5 czerwca 1979 prof. Władysław Orlicz 18 października 1979 prof. Witold Nowacki 26 marca 1987 prof. Zbigniew Jasicki 12 maja 1987 prof. Robert Szewalski 15 listopada 1989 prof. Piotr Zaremba 24 stycznia 1990 prof. Teobald Olejnik 10 listopada 1990 prof. Wolfgang Paul 7 listopada 1991 prof. Wiktor Jankowski 7 lipca 1992 prof. Bernard Roy 14 grudnia 1992 prof. Dominique de Werra 19 maja 1993 prof. Jan Kmita 30 czerwca 1993 prof. Zbigniew Górny 30 sierpnia 1993 dr. Thomas M. Berberich 22 lutego 1994 prof. Hans Günther Natke 23 maja 1995 prof. Hinrich Seidel 19 października 1997 prof. Erwin Stein 6 czerwca 2001 prof. Bolesław Wojciechowicz 10 października 2001 prof. Jan Kaczmarek 23 stycznia 2002 prof. Edmundas Zavadskas 10 kwietnia 2002 prof. Zdzisław Pawlak 17 grudnia 2003 prof. Zdzisław Bubnicki 27 października 2004 prof. Alfred Fettweis 14 stycznia 2006 prof. Jan Węglarz 10 stycznia 2007 prof. Krzysztof Marchelek 20 lutego 2008 prof. Piotr Perzyna 17 grudnia 2009 prof. Edmund Kuffel 27 maja 2011 prof. Tadeusz Maliński 23 maja 2013 prof. Janusz Rajski 21 października 2015 prof. Wojciech Kacalak

Wojciech Kacalak – polski inżynier, prof. dr hab. inż., doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej i doktor honoris causa Politechniki Koszalińskiej.
Witold Nowacki – specjalista w dziedzinie mechaniki budowli, teorii sprężystości i termosprężystości. Profesor Politechniki Gdańskiej, Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej, prezes Polskiej Akademii Nauk. Ojciec Jerzego Nowackiego, dziadek Barbary Nowackiej, teść Izabeli Jarugi-Nowackiej.

Władysław Orlicz – polski matematyk należący do tzw. lwowskiej szkoły matematycznej. Pracował jako profesor Uniwersytetu Poznańskiego. Jego prace dotyczą głównie analizy funkcjonalnej i szeregów ortogonalnych. Do jego najważniejszych osiągnięć należy opracowanie teorii pewnego typu przestrzeni funkcyjnych. Udowodnił twierdzenie w teorii przestrzeni Banacha nazywane dziś twierdzeniem Orlicza-Pettisa.

Zdzisław I. Pawlak – polski matematyk, informatyk, twórca teorii zbiorów przybliżonych, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Janusz Rajski – elektronik i informatyk, prof. dr inż., chief scientist oraz director of engineering w firmie Mentor Graphics Corporation, doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (2013).

Robert Tadeusz Seweryn Szewalski — polski inżynier, uczony i wynalazca, specjalista energetyki cieplnej, w szczególności techniki turbinowej, profesor Politechniki Lwowskiej i Politechniki Gdańskiej, członek rzeczywisty PAN, twórca i dyrektor Instytutu Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku.

Jan Węglarz – polski matematyk i informatyk, członek rzeczywisty PAN, profesor zwyczajny Politechniki Poznańskiej, pełnomocnik dyrektora IChB PAN ds. Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego. Zajmuje się głównie badaniami operacyjnymi. Jeden z autorów mikrokomputera Elwro 800 Junior.

Piotr Zaremba – polski urbanista, współtwórca polskiej szkoły planowania przestrzennego, pierwszy polski prezydent Szczecina (1945–1950), prof. dr inż. dróg i mostów, inicjator utworzenia Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie związany z Wydziałem Budownictwa i Architektury Politechniki Szczecińskiej, współorganizator Uniwersytetu Szczecińskiego, członek rzeczywisty PAN.