WIzabela Dorota z Flemmingów Czartoryska – polska arystokratka doby oświecenia, żona księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego, przez którego weszła do stronnictwa politycznego Familii, w okresie Sejmu Czteroletniego związana ze Stronnictwem Patriotycznym. W młodości znana ze swobody obyczajów, wśród jej kochanków byli m.in. król Stanisław August Poniatowski i Nikołaj Repnin, poseł rosyjski w Warszawie. W późniejszym okresie życia czynnie zaangażowana w życie polityczne schyłkowego okresu I Rzeczypospolitej i pierwszych lat XIX wieku. Pisarka, mecenaska sztuki, kolekcjonerka pamiątek historycznych, które gromadziła zarówno w Polsce jak i podczas swoich licznych podróży po Europie. Po utracie przez Polskę niepodległości utworzyła pierwsze polskie muzeum w Świątyni Sybilli w Puławach, które wraz ze zbiorami również założonego przez nią w Puławach Domu Gotyckiego stały się zaczątkiem obecnego Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Matka m.in. polityka księcia Adama Jerzego Czartoryskiego i pisarki Marii Wirtemberskiej.
WAdam Kazimierz Czartoryski książę na Klewaniu i Żukowie herbu Pogoń Litewska, pseud. i krypt.: A. C. G. Z. P. P.; Ad. Cz.; Daniel Belgram, kamerdyner J. K. Mci; W. Imci Pan Daniel Belgram, starosta malczewski; A. Dantiscus; Doświadczyński; Mikołaj Doświadczyński; Morzygodzina; Philhellène; Wincenty Turski; Theatralski(?), – polski polityk, mąż stanu, dramatopisarz, krytyk literacki i teatralny, publicysta, mecenas sztuki, przywódca Stronnictwa Patriotycznego, feldmarszałek austriacki od 1805 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1792, generał lejtnant komenderujący 1 i 2 Dywizją wojsk litewskich, szef Gwardii Pieszej Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1765–1783, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1782 roku
WJerzy Detloff Flemming, hrabia, podskarbi wielki litewski w latach 1746-1764, od 1766 wojewoda pomorski, generał artylerii litewskiej w latach 1738-1724, generał lejtnant wojsk koronnych w 1737 roku, pułkownik-komendant Regimentu Piechoty królowej.
WRafał Leszczyński herbu Wieniawa – kasztelan wiślicki (1612), kaliski (1618), wojewoda bełski (1619), marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1609 roku, starosta horodelski (1616-1619), wschowski (1613), hrubieszowski (1633), dubieński, tłumacz i mecenas sztuki.
WLudwik Konstanty Pociej herbu Waga – pisarz ziemski brzeski litewski, potem podkomorzy brzeski litewski 1697, strażnik litewski 1698, podskarbi wielki litewski 1703 (1704), hetman polny litewski 1709, kasztelan wileński i hetman wielki litewski w 1709, wojewoda wileński 1722, starosta puński, borciański, szereszowski, stokliski, starosta ratneński w 1720 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1714 roku, odznaczony Orderem Orła Białego.
WRoman Sanguszko – książę na Niesuchojeżach i Łokaczach, hetman polny litewski w latach 1567-1571, wojewoda bracławski w latach 1566-1571, starosta żytomierski, był wyznawcą prawosławia.
WAugust Zamoyski – polski hrabia, ziemianin, szósty syn Stanisława Kostki Zamoyskiego, XII ordynata na Zamościu, i Zofii z Czartoryskich Zamoyskiej, córki Adama Kazimierza. Założyciel włodawskiej gałęzi rodu Zamoyskich, uczestnik powstania listopadowego. Spokrewniony z Działyńskimi i Sapiehami. Uczeń Stanisława Staszica.
WStanisław Kostka Franciszek Salezy Reginald Zamoyski herbu Jelita – hrabia, prezes Rządu Centralnego Wojskowego Tymczasowego Obojga Galicji w 1809, senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego (1810), prezes Senatu Królestwa Polskiego od 29 stycznia 1822 do 20 lipca 1831, członek Rady Ogólnej Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku, XII ordynat na Zamościu, do 1850 członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, rzeczywisty tajny radca, kawaler maltański.