WBrowar Gambrinus – browar założony w Będzinie, w 1879 r. przez rodzinę Sercarzy.
WBrowar Grodziec – browar parowy założony w Grodźcu w 1800 r. przez hrabiego Bonatiego, ówczesnego dziedzica miejscowości. W latach 40. XIX wieku należał do nowego dziedzica, Stanisława Ciechanowskiego. W latach 1863-1933 właścicielem była A. Troppauer Spółka Akcyjna, którą tworzyli: Abraham Troppauer, Izaak Szpiegelman i Kalman Troppauer.Kapitał 1 300 000 zł został podzielony na 1 300 akcji na okaziciela po 1000 zł nominalnej wartości. Browar i słodownia wyposażona była w silnik parowy o mocy 12 koni mechanicznych. Zatrudniał około 30 robotników. Produkcja w 1934 r. wyniosła około 854 954 hektolitrów piwa. Browar zamknięto w roku 1948. Nieczynne zabytkowe obiekty po browarze wykorzystywane były m.in. na magazyny zbożowe, magazyny mebli, hurtowni win i napojów oraz mleka i wyrobów mlecznych.
WCementownia Grodziec – cementownia mieszcząca się w Grodźcu. Została uruchomiona w 1857 roku.
WTAURON Wytwarzanie S.A. Elektrownia Łagisza – elektrownia powstała w latach 1960-1970 w Łagiszy. Przedmiotem działania przedsiębiorstwa jest produkcja energii elektrycznej, przesył i sprzedaż ciepła.
WKopalnia Węgla Kamiennego Grodziec – nieistniejąca kopalnia węgla kamiennego, która działała w latach 1899-1998, ostatecznie zlikwidowana w 2001 roku. Jej siedziba znajdowała się w Będzinie, w Grodźcu przy ulicy Barlickiego, w pobliżu granicy administracyjnej z Wojkowicami.
WGrodzieckie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych S.A. w Grodźcu – przedsiębiorstwo branży górniczej powstało 18 października 1897 a zatwierdzone zostało 11 maja 1899.Założone z inicjatywy Stanisława Ciechanowskiego oraz Stanisława Skarbińskiego przy udziale kapitału górnośląskiego oraz zagranicznego. Głównym akcjonariuszem „Spółki Akcyjnej” byli baron śląski Gwidon Henckel von Donnersmarck i Emanuel Friedleander, K.Deinke. Władze carskie ukazem z 7 czerwca 1899 r. zarejestrowały kopalnie węgla kamiennego „Grodzieckie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych” S.A spółka Akcyjna, która nazywała się potocznie „Grodzieckie Towarzystwo”. W 1909 r. wydobyto w Towarzystwie Grodzieckim 458880 ton węgla, co stanowiło 8% wydobycia w Zagłębiu Dąbrowskim. Kapitał akcyjny wynosił 6.625.000 rubli, obligacje 1.500.000 rubli. W 1938 wydobyto 511438 ton węgla i wytworzono 44.364.950 kWh, a kopalnia zatrudniała 1544 robotników.
WHuta Będzin – przedsiębiorstwo mieszczące się w Będzinie, powstałe na przełomie 1889 i 1890 r. jako Będzińska Walcownia Cynku, która była wówczas największym w Królestwie Polskim producentem blachy. Po zakończeniu II wojny światowej huta nastawiła się na przetwórstwo metali nieżelaznych: miedzi, mosiądzu i aluminium, dostarczając na rynek m.in. rury, pręty, kształtki, mosiężne blachy i biel cynkową.
WHuta cynku w Grodźcu – huta wybudowana w 1845 roku w Grodźcu przez berlińskiego kupca Augusta Wilhelma Martensa.Długość budynku huty wynosiła 32, a szerokość 13 m. Zbudowano ją z kamienia łamanego, na zaprawie wapiennej. Dach budynku był pokryty gontem. Wewnątrz znajdował się piec z cegieł ogniotrwałych do wytwarzania galmu. Podczas cyklu produkcji czynnych było od ośmiu do dziesięciu pieców "dubeltowych" połączonych z muflami.Produkcja huty w latach 40. XIX w. wynosiła 6000 cetnarów rocznie, tj. 600 ton cynku. Głównym odbiorcą cynku z huty grodzieckiej był Dom Handlu "George E. Miler" z Petersburga. Dostarczano ją również do Warszawy i Brzegu. Dochód ze sprzedanego cynku wynosił około 48000 zł.Dostawcą węgla do wytopu rudy cynku w hucie - była pierwsza - mała grodziecka Kopalnia węgla "Barbara". Rudę cynku sprowadzano do huty ze Starczynowa k. Olkusza. Przywożono ją furmankami z zaprzęgiem konnym. Jadąc po rudę, zabierano do Starczynowa węgiel z kopalni.Trudności transportowe związane z przewozem rudy cynku, czyniły hutę mało opłacalną. W związku z tym została unieruchomiona. Przetrwała do drugiej połowy XIX w.