Białogardzka Kolej Dojazdowa powstała 2 listopada 1905 r., kiedy to otwarto odcinek kolei wąskotorowej Świelino – Białogard. 16 września 1909 r. oddano do użytku nowo zbudowany odcinek Białogard – Rarwino.

Na terenie Pomorza Zachodniego na początku XX wieku istniała sieć kolei wąskotorowych użytku publicznego o łącznej długości 740 km torów i była jedną z największych tego typu w Europie. W latach 20. i 30. XX wieku niektóre z nich przebudowano na rozstaw toru 1435 mm tak, że w roku 1939 istniało jeszcze około 640 km linii wąskotorowych. Dążąc do centralizacji zarządzania już w 1937 r. utworzono LBD (Landesbahndirektion) z siedzibą w Szczecinie, z której w roku 1940 powstała PLB. W wyniku tego poszczególne koleje utraciły możliwość zarządzania, a PLB przejęła ich majątek i własność prawną. W 1945 r. koleje te przejęły PKP, jednak ze względu na duże zniszczenia wojenne oraz kradzież infrastruktury niektóre odcinki nie zostały już odbudowane. Na początku lat 50. czynnych było jeszcze około 580 km linii o ujednoliconym rozstawie 1000 mm. Obecnie – tylko w sezonie letnim – eksploatowane są dwie linie: z Gryfic Wąskotorowych do Pogorzelicy Gryfickiej i z Koszalina Wąskotorowego przez Manowo do Rosnowa.

Kołobrzeska Kolej Wąskotorowa – była kolej wąskotorowa na Pomorzu Zachodnim o długości 124 km torów i szerokości 1000 mm.

Koszalińska Kolej Wąskotorowa – zabytkowa kolej wąskotorowa położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim i Mieście Koszalin. Prowadzi sezonowy ruch turystyczny w okresie letnim na fragmencie linii kolejowej Koszalin Wąskotorowy – Bobolice Wąskotorowe, użytkując odcinek Koszalin Wąskotorowy – Rosnowo Wąskotorowe. Przewoźnikiem jest Towarzystwo Koszalińskiej Kolei Wąskotorowej.

Linia kolejowa Szczecin – Berlin – linia kolejowa łącząca Berlin (Berlin-Gesundbrunnen) ze Szczecinem. Linia ma 132,4 kilometra długości. W większej części znajduje się w Niemczech, a tylko 14,9 kilometrów jest w granicach Polski.

Nadmorska Kolej Wąskotorowa – kolej wąskotorowa na Pomorzu Zachodnim. Obecnie funkcjonuje jako kolej turystyczna.
Stargardzka Kolej Wąskotorowa – kolej wąskotorowa, liczyła 119,6 km torów o szerokości 1000 mm. Pierwsza linia otwarta w styczniu 1895 r. połączyła Stargard przez Starą Dąbrowę i Kozy Pomorskie z Ińskiem. W miejscowości Trąbki przecięła ona normalnotorową linię Szczecin – Gdańsk. W maju 1895 r. otwarto linię do Kani, przedłużoną w listopadzie do Dobrej Nowogardzkiej, gdzie łączyła się z Reską KW. W sierpniu 1896 r. otwarto linię z Kóz Pomorskich przez Dobrzany do Poźrzadła Dworu. Ostatnią linię otwarto w październiku 1897 r. z Ińska do Jankowa Pomorskiego, gdzie krzyżowała się z linią Runowo Pomorskie – Szczecinek, w 1910 r. została jeszcze przedłużona do stacji Drawsko Pomorskie. W 1964 r. zamknięto linię z Ińska do Drawska Pomorskiego Wąsk., a w 1969 r. z Dobrzan do Poźrzadła Dworu. Parę lat później obie linie zostały rozebrane, a na tym terenie utworzono poligon drawski. W 1989 r. czynnych było 81,7 km linii (68%). W 1996 r. została zamknięta kolejna linia ze Starej Dąbrowy do Ińska i Dobrzan, a w 2001 ostatnia czynna linia ze Stargardu do Dobrej Nowogardzkiej.