W

Franciszek Bieliński herbu Junosza – marszałek wielki koronny w latach 1742-1766, marszałek nadworny koronny w latach 1732-1742, wojewoda chełmiński w latach 1725-1732, podskarbi ziem pruskich w latach 1714-1738, cześnik koronny w latach 1713-1725, starosta osiecki, kowalewski, brodnicki i garwoliński, zasłużony dla rozbudowy Warszawy, sędzia kapturowy na sejmie elekcyjnym 1733 roku.

W

Jerzy August Wandalin Mniszech herbu Mniszech z Wielkich Kończyc – marszałek nadworny koronny w 1742 i 1757–1778, kasztelan krakowski od 1773, starosta generalny Wielkopolski od 1757, łowczy wielki koronny od 1732, podkomorzy wielki litewski od 1736, starosta sanocki, białocerkiewski, grudziądzki, lubaczowski, krzyczewski, starosta ujsko-pilski, przeciwnik Czartoryskich, 1758–63 przywódca stronnictwa dworskiego.

W

Józef Wandalin Mniszech herbu Mniszech – marszałek wielki koronny od 1713, marszałek nadworny litewski od 1706, kasztelan krakowski od 1742, generał artylerii litewskiej w latach 1701–1706, starosta sanocki w latach 1691-1729, starosta jaworowski, gołąbski, rohatyński, sędzia kapturowy na sejmie elekcyjnym 1733 roku, sędzia kapturowy ziemi sanockiej w 1696 roku.

W

Marcjan (Marcin) Michał Ogiński herbu własnego – wojewoda witebski od 1730, kasztelan witebski 1703-1730, miecznik wielki litewski 1695-1703, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1712, 1718, 1723, książę.

W

Mikołaj Jan Podoski herbu Junosza – wojewoda płocki (1736–1761), marszałek Trybunału Skarbowego Koronnego w Radomiu (1742), kasztelan płocki (1717–1736), chorąży płocki (1713–1717), cześnik ciechanowski (1701–1713), starosta bobrownicki (1744–1745), starosta dobrzyński i rypiński.

W

Józef Remigian Potulicki herbu Grzymała – wojewoda czernihowski.

W

Paweł Karol Sanguszko herbu Pogoń Litewska – książę, marszałek wielki litewski od 1734, marszałek nadworny litewski od 1713, podskarbi nadworny litewski od 1711. VII ordynat ostrogski, pułkownik gwardii litewskiej, starosta krzemieniecki i czerkaski, odznaczony Orderem Orła Białego. W 1708 roku był stolnikiem litewskim, w 1709 roku ustąpił z urzędu po powrocie Augusta II Mocnego, sędzia kapturowy na sejmie elekcyjnym 1733 roku.