W

Ecce Homo – nieukończony obraz olejny autorstwa Adama Chmielowskiego przedstawiający ubiczowanego Chrystusa.

W

Kurtyna Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie – olejny obraz Henryka Siemiradzkiego o wymiarach 11,9×9,6 m, namalowany na lnianym płótnie rozciągniętym na drewnianym blejtramie. W przeciwieństwie do większości innych kurtyn nie jest ona zwijana, ale podnoszona ponad scenę.

W

Obraz Matki Bożej Piaskowej – wizerunek przedstawiający Maryję z Dzieciątkiem w typie hodegetrii, znajdujący się w sanktuarium maryjnym pod opieką ojców karmelitów w Krakowie, nieznanego autorstwa, otoczony szczególnym kultem religijnym wśród wiernych Kościoła rzymskokatolickiego i uważany za cudowny.

W

Obraz Matki Boskiej Bolesnej w Krakowie, zwany także obrazem „Smętnej Dobrodziejki Krakowa” – późnogotycki obraz znajdujący się w kaplicy Matki Bożej Bolesnej przy kościele Franciszkanów na Starym Mieście w Krakowie.

W

Portret Konstantego Laszczki – obraz autorstwa Leona Wyczółkowskiego, namalowany w latach 1901-1902. Obecnie dzieło znajduje się w zbiorach Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

W

Portret Stanisława Tęczyńskiego – obraz namalowany przez Tomasza Dolabellę w latach 1633-1634. Uznawany jest za jeden z najpiękniejszych staropolskich portretów. Przedstawia najmłodszego syna wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego i Doroty z Mińskich, ostatniego z męskiej linii rodu, zmarłego w wieku dwudziestu trzech lat. Wojewodzic odziany jest w strój polski: biały żupan i nałożoną nań białą delię podbitą brązowym futrem. Nakryciem głowy jest czerwony kołpak obszyty futrem i uzupełniony piórami. Napis w lewym górnym rogu został domalowany w okresie późniejszym. Początkowo był eksponowany na Zamku Tenczyn, w 2. połowie XVIII w. w Pałacu Potockich w Krzeszowicach. Obraz pochodzi ze zbiorów Potockich w Krzeszowicach, obecnie jest własnością Zamku Królewskiego na Wawelu i znajduje się w Sali Bitwy pod Orszą.

W

Taniec śmierci – barokowy obraz łączący tematykę rodzajową i religijną dotyczący kruchości i przemijania ludzkiego życia, adresowany do wszystkich stanów społecznych. Namalowany w ostatniej ćwierci XVII stulecia, przez nieznanego artystę. W starszej literaturze dzieło to przypisywano Franciszkowi Lekszyckiemu, malarzowi działającego dla małopolskich bernardynów. „Taniec śmierci” znajduje się w kaplicy Świętej Anny usytuowanej za południowym ramieniem transeptu kościoła Bernardynów na Stradomiu w Krakowie. Cenny przykład krakowskiego malarstwa barokowego i kultury staropolskiej. Jedno z najstarszych przedstawień w Małopolsce o tematyce wanitatywnej.