WOdznaczeni Orderem Orła Białego – lista 112 kawalerów Orderu Orła Białego, którym został on przyznany przez głowę II Rzeczypospolitej w latach 1921–1939.
WOswald Marian Balzer – polski historyk ustroju i prawa polskiego, członek honorowy Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1898 roku, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.
WKazimierz Władysław Bartel – polski matematyk, profesor, rektor Politechniki Lwowskiej, poseł na Sejm, pierwszy premier Polski po przewrocie majowym, premier pięciu rządów Rzeczypospolitej, senator, w latach 1919–1920 kierownik Ministerstwa Kolei Żelaznych, wicepremier oraz minister wyznań i oświecenia publicznego w pierwszym rządzie Józefa Piłsudskiego, podpułkownik saperów Wojska Polskiego, wolnomularz. Po zajęciu Lwowa przez Wehrmacht został aresztowany przez Gestapo, a po trzech tygodniach rozstrzelany na rozkaz Heinricha Himmlera.
WJózef Beck – polski polityk, dyplomata, bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego, pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.
WStanisław Henryk Car – polski prawnik, polityk, wiceminister, a następnie minister sprawiedliwości. W latach 1930–1935 wicemarszałek Sejmu III kadencji, następnie marszałek Sejmu IV kadencji (1935–1938), wolnomularz. Szef Kancelarii Cywilnej Naczelnika Państwa i Prezydenta RP w latach 1918–1923 oraz w roku 1926.
WEdmund Dalbor – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański oraz prymas Polski w latach 1915–1926, kardynał prezbiter od 1919.
WWładysław Dominik Grabski – polski polityk narodowej demokracji, ekonomista i historyk, minister skarbu oraz dwukrotny premier II Rzeczypospolitej, autor reformy walutowej.
WJózef Haller von Hallenburg – generał broni Wojska Polskiego, Naczelny Dowódca wszystkich Wojsk Polskich od 4 października 1918 roku, komendant Legionów, od 16 marca do 2 kwietnia 1915 roku, pełniący obowiązki komendanta Legionów od 4 do 13 listopada 1916 roku, minister bez teki w drugim rządzie Władysława Sikorskiego w październiku 1939 roku, przewodniczący Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa w 1920 roku, dowódca Frontu Północnego w czasie wojny polsko-bolszewickiej, Generalny Inspektor Armii Ochotniczej w 1920 roku, prezes Rady Naczelnej Stronnictwa Pracy w 1937 roku, Komendant Polowych Drużyn Sokolich w 1913 roku, harcmistrz, przewodniczący ZHP, prezes Komitetu PCK, działacz polityczny i społeczny, kawaler Orderów: Orła Białego i Virtuti Militari.
WAugust Hlond – polski duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, biskup diecezjalny katowicki w 1926, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański w latach 1926–1946, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski w latach 1946–1948, prymas Polski w latach 1926–1948, kardynał prezbiter od 1927, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
WCarlos Ibáñez del Campo – chilijski polityk. W latach 1927-1931 dyktator, lecz został obalony i wygnany z kraju. W roku 1952 został demokratycznie wybrany prezydentem i sprawował tę funkcję przez sześć lat.
WTake Ionescu – polityk rumuński. Zwolennik przystąpienia Rumunii do I wojny światowej i utworzenia Wielkiej Rumunii podczas konferencji pokojowej w Wersalu. Pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych i premiera Rumunii. Odznaczony Orderem Orła Białego (1921).
WHenri Jaspar – belgijski polityk, działacz Partii Katolickiej.
WJerzy II – król Grecji w latach 1922-1924 i 1935-1947 z dynastii Glücksburgów, bocznej linii Oldenburgów. Syn Konstantyna I Greckiego i Zofii Pruskiej.
WJoseph Jacques Césaire Joffre – francuski dowódca wojskowy, szef Sztabu Generalnego, wiceprezydent Wyższej Rady Wojennej, generał dywizji, naczelny wódz armii francuskiej (1914–1916) w czasie I wojny światowej, marszałek Francji (1916).
WJuliana, właśc., nid.: Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina – królowa Holandii.
WAleksander Kakowski – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1913–1938, prymas Królestwa Polskiego w latach 1925–1938, kardynał prezbiter od 1919. Członek Rady Regencyjnej w latach 1917–1918.
WAleksander I Karadziordziewić,, – król Jugosławii (1929–1934) z dynastii Karadziordziewiciów. Władca Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców (1921–1929). Syn Piotra I Karodziordziewicia. Prowadził politykę centralistyczną i autokratyczną. Wskutek sporów religijnych i etnicznych w 1929 wprowadził dyktaturę i zmienił nazwę kraju na Jugosławia.
WKarol II – król Rumunii w latach 1930–1940.
WLeopold III – król Belgów w latach 1934–1951, z dynastii sasko-koburskiej.
WMaria Aleksandra Wiktoria Sachsen-Coburg-Gotha – królowa Rumunii.
WJules Laroche – francuski dyplomata, dyrektor Departamentu Politycznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych Francji w latach 1924–1926, ambasador w Polsce od 26 czerwca 1926 do 29 maja 1935. Następca Hectora André de Panafieu.
WZygmunt Łoziński herbu Lubicz – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup miński w latach 1917–1925, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego, biskup piński w latach 1925–1932.
WVojislav Marinković – serbski polityk i ekonomista. Uzyskał doktorat z prawa i ekonomii w Paryżu. Minister gospodarki Sebii (1914-1917). Członek serbskiej delegacji na konferencji wersalskiej. Minister spraw zagranicznych SHS. Premier Jugosławii. W 1931 otrzymał Order Orła Białego.
WFrancesco Marmaggi – kardynał prezbiter, prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa, dyplomata watykański, nuncjusz w: Rumunii, Czechosłowacji i Polsce (1928-1936). Odznaczony Orderem Orła Białego.
WTomáš Garrigue Masaryk wym. – pierwszy i najdłużej urzędujący prezydent Czechosłowacji, nazywany ojcem niepodległej Czechosłowacji, „prezydentem oswobodzicielem”. Zwany też skrótowo „TGM”. W Czechach jest do dzisiaj autorytetem. Miał w narodzie przydomek „Tatíček” – tatuś/ojczulek.
WDesiré Felicien François Joseph Mercier – belgijski duchowny katolicki, arcybiskup Mechelen, kardynał.
WMichał I – ostatni król Rumunii w latach 1927–1930 i 1940–1947. Syn Karola II i księżnej Heleny z dynastii Hohenzollern-Sigmaringen. Był następcą Ferdynanda I. W sierpniu 1944 obalił dyktaturę Iona Antonescu. W grudniu 1947 pod naciskiem ZSRR abdykował, następnie w 1948 wyemigrował do Szwajcarii.
WMikołaj, książę Rumunii, rum. Nicolae al României, Nicolae Brana, Prinţul Nicolae de Hohenzollern – czwarte dziecko i drugi syn pary królewskiej Ferdynanda I i Marii, książę krwi rumuńskiej gałęzi rodu Hohenzollern-Sigmaringen, regent Rumunii od 1927 do 1930, marszałek lotnictwa rumuńskiego, kawaler Orderu Orła Białego (1922).
WAlexandre Millerand – socjalistyczny polityk francuski, premier i prezydent Francji.
WMiron, imię świeckie Elie Cristea – patriarcha Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.
WKazimierz Morawski – polski filolog klasyczny, historyk, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prezes Polskiej Akademii Umiejętności, kandydat na urząd Prezydenta RP. Odznaczony Orderem Orła Białego.
WIgnacy Mościcki – polski chemik, polityk, w latach 1926–1939 prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Naukowiec, wynalazca, budowniczy polskiego przemysłu chemicznego.
WBenito Amilcare Andrea Mussolini – włoski polityk i dziennikarz początkowo socjalistyczny, główny założyciel i przywódca ruchu faszystowskiego; premier Włoch w latach 1922–1943, później do 1945 dyktator Włoskiej Republiki Socjalnej.
WGabriel Narutowicz herbu własnego – polski inżynier hydrotechnik, elektryk, wolnomularz, profesor Politechniki w Zurychu, minister robót publicznych, minister spraw zagranicznych, pierwszy prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Został zastrzelony przez zamachowca w czasie wizyty w galerii „Zachęta”.
WAntoni Osuchowski – polski prawnik, publicysta, działacz narodowy na Śląsku, Warmii i Mazurach.
WIgnacy Jan Paderewski herbu Jelita – polski pianista, kompozytor, działacz niepodległościowy, mąż stanu i polityk. Pod jego bezpośrednim wpływem prezydent Woodrow Wilson umieścił w swoim ultimatum uzależniającym podpisanie przez Stany Zjednoczone traktatu wersalskiego 13 punkt domagający się zgody stron traktatu na suwerenność Polski – dzięki któremu w traktacie zapisano utworzenie niepodległego państwa polskiego.
WReza Szah Pahlawi, per. رضا شاه پهلوی – szach Iranu od 15 grudnia 1925 do 16 września 1941, założyciel dynastii Pahlawi.
WNikola Pašić, cyr. Никола Пашић – serbski polityk, współtwórca Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, kilkakrotnie piastujący stanowisko premiera Serbii.
WKonstantin Päts – estoński polityk okresu międzywojennego, współtwórca państwowości estońskiej, wielokrotny premier, a od 1938 prezydent Estonii.
WEpitácio Lindolfo da Silva Pessoa – brazylijski polityk, prezydent Brazylii.
WPhilippe Henri Benoni Omer Joseph Pétain, wym. [] – marszałek Francji, polityk francuski, szef rządu Vichy.
WBronisław Wilhelm Pieracki – polski polityk, legionista, pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, pracownik Ministerstwa Spraw Wojskowych, a następnie sekretarz stanu w tym resorcie, poseł na Sejm II i III kadencji w II RP z ramienia Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, II zastępca szefa Sztabu Generalnego, wicepremier w rządzie Walerego Sławka, minister bez teki, minister spraw wewnętrznych w rządach Aleksandra Prystora, Janusza Jędrzejewicza i Leona Kozłowskiego, jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego po przewrocie majowym, zaliczany do czołowych członków tzw. grupy pułkowników. Zabity przez członka Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów.
WJózef Klemens Piłsudski herbu własnego – polski działacz społeczny i niepodległościowy, żołnierz, polityk, mąż stanu; od 1892 członek Polskiej Partii Socjalistycznej i jej przywódca w kraju, twórca Organizacji Bojowej PPS (1904) i Polskiej Organizacji Wojskowej (1914), kierownik Komisji Wojskowej i Tymczasowej Rady Stanu (1917), od 11 listopada 1918 naczelny wódz Armii Polskiej, w latach 1918–1922 naczelnik państwa, pierwszy marszałek Polski (1920); przywódca obozu sanacji po przewrocie majowym (1926), dwukrotny premier Polski ; wywarł decydujący wpływ na kształt polityki wewnętrznej i zagranicznej II RP.
WPius XI – włoski duchowny rzymskokatolicki, nuncjusz apostolski w Polsce w latach 1919–1921, arcybiskup metropolita Mediolanu w latach 1921–1922, 259. papież w okresie od 6 lutego 1922 do 10 lutego 1939 i 1. Suweren Państwa Watykańskiego od 7 czerwca 1929 do 10 lutego 1939.
WRaymond Poincaré – polityk francuski, pięciokrotny premier, prezydent Francji w latach 1913-1920. W kwestii polskiej wydał dekret o utworzeniu Błękitnej Armii dowodzonej przez generała Hallera.
WConstantin Prezan – rumuński wojskowy, dowódca wojsk rumuńskich w okresie I wojny światowej, marszałek Rumunii.
WMiguel Primo de Rivera y Orbaneja – hiszpański wojskowy, generał dywizji, po dokonanym zamachu stanu dyktator Hiszpanii w latach 1923-1930. Ojciec José Antonia Prima de Rivery.
WAdam Stefan Stanisław Bonifacy Józef Sapieha książę herbu Lis – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny krakowski w latach 1911–1951, kardynał prezbiter od 1946, senator I kadencji w II Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1922–1923. Przez historyków uznawany za jedną z czołowych postaci w dziejach Kościoła polskiego I połowy XX wieku. Nazywany Księciem Niezłomnym.
WConstantin Sărăţeanu – rumuński polityk, sędzia, minister spraw wewnętrznych (1918) i członek Rady Regencyjnej (1929/30).
WWalery Jan Sławek, pseudonim „Gustaw”, „Soplica” – polityk okresu II Rzeczypospolitej, trzykrotny premier Polski, marszałek Sejmu, wolnomularz, podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego. Członek Polskiej Partii Socjalistycznej i Organizacji Bojowej PPS, jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego, lider obozu sanacyjnego, jeden z głównych twórców założeń konstytucji kwietniowej. Pod koniec życia zmarginalizowany wewnątrz sanacyjnego obozu rządowego, popełnił samobójstwo.
WPehr Evind Svinhufvud – fiński polityk, regent w (1918), premier (1930–1931) i prezydent Finlandii (1931–1937).
WSzarlotta, właśc. Charlotte Adelgonde Élise Marie Wilhelmine – wielka księżna Luksemburga, ostatnia monarchini tego kraju z dynastii Nassau.
WEdward Śmigły-Rydz, także: Edward Rydz, Edward Rydz-Śmigły, ps. „Śmigły”, „Tarłowski”, „Adam Zawisza” – polski wojskowy, polityk, marszałek Polski, generalny inspektor Sił Zbrojnych, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w wojnie obronnej 1939, formalnie przez 17 dni „następca prezydenta RP na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju”.
WWojciech Trąmpczyński – polski polityk, prawnik, działacz Narodowej Demokracji, marszałek Sejmu i Senatu. Stał na czele władz administracyjnych podczas powstania wielkopolskiego. Był marszałkiem Sejmu Ustawodawczego (1919–1922), następnie w latach 1922–1927 marszałkiem Senatu I kadencji. Został członkiem dożywotnim Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.
WElefterios Wenizelos, gr. Ελευθέριος Βενιζέλος – grecki polityk, prawnik, ośmiokrotny premier.
WWilhelmina, niderl. Wilhelmina Helena Pauline Maria van Oranje-Nassau – królowa Holandii w latach 1890–1948. Po abdykacji została księżną Niderlandów.
WThomas Woodrow Wilson – dwudziesty ósmy prezydent Stanów Zjednoczonych (1913–1921).
WWincenty Witos – polski polityk, działacz ruchu ludowego, trzykrotny premier Rzeczypospolitej Polskiej.
WStanisław Wojciechowski herbu Nałęcz ps. „Wacław” – polski polityk i działacz spółdzielczy, w latach 1922–1926 drugi prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.
WZygmunt Zieliński – generał broni Wojska Polskiego.