W„Biblioteka Warszawska. Pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi” – miesięcznik literacko-naukowy ukazujący się w Warszawie w latach 1841–1914, przez cały czas swego istnienia utrzymujący wysoki poziom i cieszący się dużym zainteresowaniem czytelników.
WBiesiada Literacka – ilustrowany tygodnik literacki i polityczny, ukazujący się w Warszawie od 7 stycznia 1876 do 30 czerwca 1917.
WChimera: miesięcznik poświęcony sztuce i literaturze – czasopismo literacko-artystyczne wydawane nieregularnie w latach 1901–1907 w Warszawie. Redaktorem i kierownikiem artystycznym pisma był Zenon Przesmycki (Miriam).
WCodziennik Polityce, Handlowi, Przemysłowi i Rolnictwu Poświęcony – dziennik ogólnoinformacyjny, wydawany w Warszawie 8-12 kwietnia 1823 r. Wydawcą i redaktorem był Klemens Malecki. Pismo liczyło 4 strony niewielkiego formatu, było tłoczone w drukarni Natana Glücksberga. Wyszło tylko 5 numerów.
WCzytelnia Niedzielna – tygodnik katolicko-patriotyczny ukazujący się w latach 1856–1864 w Warszawie w Drukarni Józefa Ungera.
WDer arbajter – czasopismo w języku jidysz, wydawane przez Polską Partię Socjalistyczną. Gazeta została założona w grudniu 1898 roku, początkowo wydawana była w Londynie.
WDziennik dla Dzieci – czasopismo dla dzieci wydawane w 1830 w Warszawie. Założycielem i redaktorem był Stanisław Jachowicz. Ukazywało się codziennie, z wyjątkiem niedzieli i świąt. Miało format ósemki, nie przekraczało dwóch kartek objętości.
WDziennik Podróży Lądowych i Morskich – pierwsze polskie czasopismo turystyczno-geograficzne, miesięcznik, ukazujący się w roku 1827 w Warszawie.
WDziennik Warszawski – miesięcznik o charakterze naukowo-literackim ukazujący się w Warszawie od 1825 do 1829 roku.
WDziennik Warszawski – konserwatywne pismo informacyjno-kulturalne założone w 1851 przez Henryka Rzewuskiego, który był również jego redaktorem i wydawcą. Od 1854 pismem kierował Julian Bartoszewicz przy współpracy Wacława Szymanowskiego.
WEcho Muzyczne, Teatralne i Artystyczne (1885–1905), także znane jako Echo Muzyczne (1877–1883) i Echo Muzyczne i Teatralne – dwutygodnik (1877–83), a następnie tygodnik artystyczny wydawany w latach 1883–1907 w Warszawie.
WFotograf Warszawski – polski ilustrowany miesięcznik o tematyce fotograficznej, wydawany w Warszawie w latach 1904–1914.
WGazeta Codzienna Narodowa i Obca – dziennik ogólnoinformacyjny wydawany w Warszawie w latach 1818-1819, założony przez Brunona Kicińskiego i Teodora Morawskiego. Był to pierwszy dziennik ukazujący się na terenie Królestwa Polskiego. Miał charakter społeczno-polityczny, propagował liberalne poglądy i obronę praw konstytucyjnych.
W„Gazeta Polska” – ogólnopolski dziennik informacyjno-polityczny wydawany w latach 1826–1907 w Warszawie.
WGazeta Poranna 2 Grosze – polityczny dziennik informacyjny wydawany w Warszawie w latach 1912-1929.
WGazeta Świąteczna – tygodnik popularno-oświatowy dla ludu, wydawany w latach 1881–1939 w Warszawie. Został założony przez Konrada Prószyńskiego. Później pismem kierowali: Tadeusz Prószyński (1873-1925), Pelagia Wanda Prószyńska (1889-1953) i Konrad Marcjan Prószyński (1891-1944).
WGazeta Warszawska – jedna z pierwszych warszawskich gazet ukazująca się regularnie przez długi czas, została założona po kasacie zakonu jezuitów w 1774 r., pierwotnie pod tytułem „Wiadomości Warszawskie”, była najstarszym dziennikiem.
WKłosy – polski tygodnik ilustrowany, wydawany w Warszawie w okresie 1865–1890.
WKmiotek, tygodnik ilustrowany dla ludu – tygodnik wydawany w Warszawie w latach 1842–1850 i 1860–1866 nakładem Michała Glücksberga.
WKolce – ilustrowany tygodnik humorystyczno-satyryczny ukazujący się w Warszawie w latach 1871-1914. Najpierw ukazywał się jako dwutygodnik, od 1872 r. jako tygodnik.
WKrytyka Lekarska – polskie czasopismo medyczne wydawane w Warszawie w latach 1897–1907, zajmujące się tematyką związków pomiędzy filozofią a medycyną, etyką lekarską i teorią medycyny. Pomysłodawcą, wydawcą i redaktorem naczelnym magazynu był Zygmunt Kramsztyk.
W„Kurier Polski” – dziennik społeczno-polityczny wydawany w latach 1829–1831 w Warszawie.
WKurier Poranny – polski dziennik informacyjno-publicystyczny, wydawany w latach 1877–1939 w Warszawie.
WKurier Warszawski – gazeta codzienna wydawana w Warszawie od roku 1821 do 1939, związana ze Stronnictwem Chrześcijańsko-Narodowym. Była popularna wśród urzędników państwowych i warstwy inteligenckiej stolicy w okresie dwudziestolecia międzywojennego.
WMucha – ilustrowane czasopismo satyryczne wydawane w Warszawie w latach 1868-1939 oraz 1946-1952.
WMyśl Niepodległa – pismo wolnomyślicielskie, antyklerykalne i religioznawcze, z czasem ewoluujące w kierunku antysemickim i uważane za organ pro-endecki.
WNadwiślanin – czasopismo literackie i społeczno-kulturalne wydawane nieregularnie od marca 1841 do lutego 1842 roku, organ Cyganerii Warszawskiej.
W„Niwa” – dwutygodnik naukowy, literacki i artystyczny, a od 1895 r. – tygodnik, wydawany w latach 1872–1905 w Warszawie, m.in. pod redakcją: Juliusza Schönmana, Mścisława Godlewskiego (1846-1908) i Józefa Drzewieckiego.
WNowa Gazeta – dziennik polskiej mniejszości żydowskiej, wydawany w Warszawie w latach 1906–1918. „Nowa Gazeta” miała dwa wydania: poranne i wieczorne. Założyciel i redaktor Stanisław Aleksander Kempner nadał jej kierunek asymilatorski, rzadko zamieszczając publicystykę na tematy żydowskie. Mimo to, artykuły na temat pogromu w Siedlcach doprowadziły do administracyjnego zawieszenia wydawania gazety 16 września 1906. Po dwóch dniach kontynuowano jej wydawanie pod tytułem „Ludzkość” na podstawie odrębnej koncesji. Od kwietnia 1907 wznowiono wydawanie pod poprzednim tytułem. W 1917 roku jej właścicielem zostali Gustaw Grzybowski i Bogdan Straszewicz, od 31 grudnia 1918 ukazywała się jako „Gazeta Polska”.
W„Orzeł Biały i Pogoń” – dziennik polski ukazujący się w 1831 roku w czasie powstania listopadowego.
WPamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego – czasopismo medyczne w języku polskim wydawane w latach 1837–1938 i wznowione w 1997.
WPamiętnik Warszawski (1815-1823), to miesięcznik naukowo-literacki ukazujący się w Warszawie. Pismo zajmowało się nauką, literaturą, historią, było redagowane przez Feliksa Bentkowskiego (1781-1852). Na łamach pisma w roku 1818 ogłosił rozprawę „O klasyczności i romantyczności” Kazimierz Brodziński (1791-1835). Po roku 1822 pismo było redagowane przez Kazimierza Brodzińskiego, Fryderyka Skarbka (1792-1866) i J.K. Skrodzkiego. Miesięcznik ten był blisko związany z Towarzystwem Przyjaciół Nauk.
WPierwiosnek – polski noworocznik, wydawany w latach 1838-43, będący pierwszym polskim zbiorowym wydawnictwem tworzonym wyłącznie przez kobiety. Wydawnictwo miało charakter literacko-społeczny i wyrażało „ostrożnie nowatorskie” poglądy na rolę kobiety.
WPrawda. Tygodnik polityczny, społeczny i literacki – tygodnik w Warszawie w latach 1881–1915. Świętochowski kontynuował cykl felietonów "Liberum Veto", rozpoczęty w "Nowinach", w latach 20. XX wieku publikowanych w "Myśli Narodowej".
WPrzegląd Filozoficzny – pierwsze polskie czasopismo filozoficzne, wydawane od 1897 do 1949 w Warszawie. Założone przez Władysława Weryhę. Od 1909 pod patronatem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego; od 1918 wydawane przez Warszawski Instytut Filozoficzny; od 1930 przez Warszawskie Towarzystwo Filozoficzne. Wieloletnim redaktorem Przeglądu był Władysław Tatarkiewicz.
WPrzegląd Techniczny ukazuje się od 1866 roku. Jedno z najstarszych istniejących europejskich czasopism poświęconych tematyce ogólnotechnicznej. Od 1975, po fuzji z magazynem Innowacje, nosił tytuł Przegląd Techniczny Innowacje.
WPrzegląd Warszawski Literatury, Historii, Statystyki i Rozmaitości – miesięcznik wydawany w Warszawie od roku 1840 do 1842. Jego redaktorem był Budziłowicz. Ukazały się 24 zeszyty tego pisma.
WRocznik Administracji Leśnej Rządowej Królestwa Polskiego – wydawane w Warszawie w latach 1835-1859 polskie czasopismo poświęcone sprawom organizacyjnym leśnictwa.
WRocznik Korpusu Leśnego Królestwa Polskiego – polskie czasopismo wydawane w Warszawie w latach 1827-1834. Rocznik poświęcony sprawom organizacyjnym państwowego leśnictwa.
WRozrywki dla Dzieci – pierwsze polskie czasopismo dla dzieci, ukazujące się w Warszawie w latach 1824–1828 dzięki staraniom Klementyny Hoffmanowej.
W„Ruch Muzyczny” – polskie czasopismo muzyczne. Ukazało się po raz pierwszy w XIX w. (1857-1861) w Warszawie pod redakcją Józefa Sikorskiego, a po raz drugi w XX w., najpierw w Krakowie (1945–1949), następnie w Warszawie. Poświęcone muzyce poważnej wszystkich epok. Publikuje relacje z koncertów i festiwali, recenzje płyt i książek, eseje, felietony oraz artykuły dotyczące wszelkich aspektów muzyki poważnej.
W„Sylwan” – czasopismo naukowe założone w 1820 roku w Warszawie, organ Polskiego Towarzystwa Leśnego.
WŚwiat – tygodnik społeczno-kulturalny wydawany w Warszawie w latach 1906–1939.
WŚwiatło – polski ilustrowany miesięcznik o tematyce fotograficznej, wydawany w Warszawie w latach 1898–1900.
WTygodnik Illustrowany – warszawskie ilustrowane czasopismo kulturalno-społeczne, wydawane w latach 1859–1939, założone przez Józefa Ungra. Pismo nie było związane z żadną opcją polityczną, publikowało wiele materiałów historycznych i utworów literackich, zamieszczało również reprodukcje dzieł plastycznych. Z pismem współpracowało wielu pisarzy, m.in. Wincenty Pol, Henryk Sienkiewicz, Teodor Jeske-Choiński i Eliza Orzeszkowa. W okresie pozytywizmu był to najpopularniejszy w Polsce tygodnik ilustrowany.
W„Tygodnik Mód i Powieści” – ilustrowany tygodnik dla kobiet wydawany w Warszawie od 1871 r. zawierający odcinki powieściowe, poezje, szarady, artykuły literackie, korespondencje, felietony, rebusy, wzory haftów i ubrań.
WTygodnik Powszechny – czasopismo wydawane w Warszawie w latach 1877-1885 przez Maurycego Orgelbranda, który był również jego redaktorem.
WTygodnik Powszechny – ilustrowane czasopismo literacko-artystyczne, wydawane w Warszawie w latach 1887–1891.
WWarszawski Rocznik Literacki poświęcony Literaturze, Oświacie, Bibliografii i Księgarstwu – periodyk wydawany w Warszawie w latach 1872-1882. Jego redaktorem był Stanisław Jan Czarnowski.
WWędrowiec – polski ilustrowany tygodnik o tematyce podróżniczo-geograficznej a następnie społeczno-kulturalnej, wydawany w Warszawie od czerwca 1863 do 1906 roku.
WWisła – miesięcznik geograficzno-etnograficzny, wydawany w latach 1887-1905 i 1916-17 w Warszawie. Redaktorzy: Artur Gruszecki (1887-88), Jan Karłowicz (1888-99), Erazm Majewski (1899-1905); współpracowali m.in.: Ludwik Krzywicki, Jan Baudouin de Courtenay, Aleksander Brückner, Stanisław Ciszewski, Jan Czekanowski, Izydor Kopernicki, Adam Antoni Kryński, Stanisław Chełchowski. Wisła publikowała artykuły i rozprawy etnograficzne, antropologiczne, folklorystyczne, sprawozdania, recenzje, przekłady, bibliografię polską i obcą. Dział korespondencji wypełniały materiały zbierane przez etnografów amatorów.
WWiteź – wydawane w Królestwie Polskim czasopismo społeczno-polityczne i artystyczno-literackie, ukazujące się 1. i 15. dnia każdego miesiąca.
WZaranie – tygodnik ludowy, poświęcony tematyce popularnonaukowej, politycznej i gospodarczej, wydawany w latach 1907–1915.
WZiemia – rocznik poświęcony tematyce krajoznawczej. Wydawany w Warszawie oraz Krakowie. Jako organ Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego od 1926 roku a od roku 1950 Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.
WZwiastun Ewangeliczny – tygodnik polski o tematyce religijnej, wydawany w Warszawie pod zaborem rosyjskim i w okresie II Rzeczypospolitej nakładem kościołów ewangelickich. Pierwsze wydanie ukazało się 15 stycznia 1863 roku.