WValdas Adamkus – litewski polityk, inżynier, działacz społeczny i emigracyjny, prezydent Litwy.
WDaniel Ange – francuski duchowny katolicki i pisarz.
WFrancisco (Kiko) José Eduardo Argüello Wirtz – hiszpański malarz i współinicjator Drogi Neokatechumenalnej.
WBartłomiej I, właśc. Δημήτριος Αρχοντώνης, Dimitrios Archondonis – grecki duchowny prawosławny, patriarcha Konstantynopola. Pełna tytulatura: „Jego Świątobliwość Bartłomiej I, Arcybiskup Konstantynopola – Nowego Rzymu i Patriarcha Ekumeniczny”.
WWładysław Bartoszewski, ps. „Ludwik”, „Teofil” – polski historyk, publicysta, dziennikarz, pisarz, działacz społeczny, polityk oraz dyplomata.
WBenedykt XVI – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita Monachium i Freising (1977–1982), kardynał prezbiter (1977–1993), kardynał biskup (1993–2005), prefekt Kongregacji Nauki Wiary (1981–2005), dziekan Kolegium Kardynalskiego (2002–2005), 265. papież i 7. Suweren Państwa Watykańskiego od 19 kwietnia 2005 do 28 lutego 2013. Od 28 lutego 2013 jest emerytowanym papieżem, pierwszym od XV wieku, który dobrowolnie zrzekł się swojego urzędu.
WTarcisio Bertone SDB – włoski duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, arcybiskup metropolita Vercelli w latach 1991–1995, sekretarz Kongregacji Nauki Wiary w latach 1995–2002, arcybiskup metropolita Genui w latach 2002–2006, kardynał prezbiter w latach 2003–2008, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej w latach 2006–2013, kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego w latach 2007–2014, kardynał biskup od 2008.
WZbigniew Kazimierz Brzeziński – polsko-amerykański politolog, sowietolog, profesor nauk politycznych na Uniwersytecie Columbia oraz Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa, geostrateg i dyplomata; doradca ds. bezpieczeństwa narodowego USA w czasie prezydentury Jimmy’ego Cartera (1977–1981), wcześniej doradca prezydentów Lyndona Johnsona oraz Johna F. Kennedy’ego. Kawaler Orderu Orła Białego.
WRocco Buttiglione – włoski polityk, nauczyciel akademicki, były minister do spraw europejskich, wieloletni parlamentarzysta.
WAndrzej Stanisław Ciechanowiecki herbu Dąbrowa – polski historyk sztuki, marszand, mecenas kultury i kolekcjoner sztuki, antykwariusz, filantrop, założyciel Fundacji im. Ciechanowieckich na Zamku Królewskim w Warszawie (1986), honorowy profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, członek Polskiej Akademii Umiejętności. Członek honorowy, dożywotni lub zwykły wielu towarzystw naukowych polskich i zagranicznych: Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie, Rady Fundacji im. Lanckorońskich, Fundacji XX Czartoryskich, Fundacji im. Raczyńskich oraz Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. Działacz Polskiego Związku Kawalerów Maltańskich. Odznaczony m.in. Orderem Orła Białego (1998), Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (1993), odznaczeniami wojennymi, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
WBronisław Wacław Dąbrowski – polski duchowny rzymskokatolicki, orionista, biskup pomocniczy warszawski w latach 1962–1993, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski w latach 1969–1993, od 1982 arcybiskup tytularny pro hac vice, od 1993 biskup pomocniczy senior archidiecezji warszawskiej.
WKarl Dedecius – niemiecki tłumacz i popularyzator literatury polskiej i rosyjskiej. Zajmował się także eseistyką i teorią przekładu, publikował w prasie oraz wykładał na uczelniach.
WGeorges Michel Claude Duby – francuski historyk mediewista, przedstawiciel tzw. drugiej generacji szkoły Annales, członek Akademii Francuskiej.
WStanisław Jan Dziwisz – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, sekretarz i kapelan arcybiskupa metropolity krakowskiego Karola Wojtyły w latach 1966–1978, osobisty sekretarz papieża Jana Pawła II w latach 1978–2005, arcybiskup metropolita krakowski w latach 2005–2016, kardynał prezbiter od 2006, od 2016 arcybiskup senior archidiecezji krakowskiej. Kawaler Orderu Orła Białego.
WBruno Forte – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Chieti-Vasto od 2004.
WViktor Emil Frankl – austriacki psychiatra i psychoterapeuta, więzień obozów koncentracyjnych, m.in. Auschwitz, twórca logoterapii. Był doktorem filozofii, a także profesorem neurologii i psychiatrii wydziału medycznego Uniwersytetu Wiedeńskiego oraz profesorem logoterapii American International University w Kalifornii. Znany jest głównie dzięki bestsellerowej książce Człowiek w poszukiwaniu sensu.
WAleksander Gieysztor, ps. „Borodzicz”, „Lissowski”, „Olicki”, „Walda” – polski historyk mediewista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Nauk. Kawaler Orderu Orła Białego.
WJózef Glemp – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor obojga praw, biskup diecezjalny warmiński w latach 1979–1981, arcybiskup metropolita gnieźnieński w latach 1981–1992, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1981–2006, prymas Polski w latach 1981–2009, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w latach 1981–2004, kardynał prezbiter od 1983, od 2006 arcybiskup senior archidiecezji warszawskiej. Kawaler Orderu Orła Białego.
WHenryk Mikołaj Górecki – polski kompozytor współczesnej muzyki poważnej i religijnej. Profesor i rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, wychowawca i pedagog muzyczny. Kawaler Orderu Orła Białego.
WKonrad Józef August Górski – polski historyk i teoretyk literatury, specjalizujący się w historii literatury polskiej.
WZenon Grocholewski – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, biskup od 1983, arcybiskup od 1991, kardynał od 2001, sekretarz Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej w latach 1982–1998, prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej w latach 1998–1999, prefekt Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej w latach 1999–2015.
WWiktor Hahn – polski historyk literatury, bibliograf, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Uniwersytetu Warszawskiego.
WAugust Hlond – polski duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, biskup diecezjalny katowicki w 1926, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański w latach 1926–1946, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski w latach 1946–1948, prymas Polski w latach 1926–1948, kardynał prezbiter od 1927, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
WToomas Hendrik Ilves – estoński polityk, dyplomata, przewodniczący Partii Socjaldemokratycznej w latach 2001–2002, prezydent Estonii w latach 2006–2016.
WWiktor Andrijowycz Juszczenko, ukr. Віктор Андрійович Ющенко – ukraiński ekonomista, polityk, w latach 1993–1999 prezes Narodowego Banku Ukrainy, w latach 1999–2001 premier Ukrainy, w latach 2005–2010 prezydent Ukrainy.
WLech Aleksander Kaczyński – polski polityk i prawnik. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2005–2010. Brat bliźniak Jarosława Kaczyńskiego.
WWilliam Henry Keeler – amerykański duchowny katolicki, kardynał, w latach 1989–2007 arcybiskup Baltimore.
WHelmut Josef Michael Kohl – niemiecki polityk i mąż stanu. Związany z CDU, w latach 1969–1976 premier rządu Nadrenii-Palatynatu, 1982–1998 kanclerz Republiki Federalnej Niemiec. Kształtował proces zjednoczenia Niemiec i znacząco wpłynął na proces jednoczenia się Europy.
WTadeusz Kondrusiewicz – białoruski duchowny rzymskokatolicki polskiego pochodzenia, administrator apostolski Mińska w latach 1989–1991, administrator apostolski dla katolików obrządku łacińskiego w Rosji w latach 1991–2002, przewodniczący Konferencji Episkopatu Rosji w latach 1999–2005, arcybiskup metropolita moskiewski w latach 2002–2007, arcybiskup metropolita mińsko-mohylewski od 2007, administrator apostolski diecezji pińskiej w latach 2011–2012, przewodniczący Konferencji Episkopatu Białorusi od 2015.
WJózef Kowalczyk – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, nuncjusz apostolski w Polsce w latach 1989–2010, arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski w latach 2010–2014, od 2014 arcybiskup senior archidiecezji gnieźnieńskiej.
WJohn Joseph Krol, pol. Jan Józef Król – amerykański duchowny rzymskokatolicki polskiego pochodzenia, biskup pomocniczy Cleveland w latach 1953–1961, arcybiskup metropolita Filadelfii w latach 1961–1988, kardynał.
WChiara Lubich, wł. Silvia Lubich – włoska działaczka katolicka, założycielka, przywódczyni ruchu Focolari i służebnica Boża Kościoła katolickiego.
WJoachim Meisner – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy administratury apostolskiej Erfurt-Meiningen w latach 1975–1980, biskup diecezjalny Berlina w latach 1980–1988, arcybiskup metropolita Kolonii w latach 1988–2014, kardynał prezbiter od 1983.
WEnzo Moavero Milanesi – włoski prawnik, wykładowca akademicki, urzędnik europejski, od 2011 do 2014 minister ds. europejskich w rządach Mario Montiego i Enrica Letty, w latach 2018–2019 minister spraw zagranicznych w gabinecie Giuseppe Contego.
WCzesław Miłosz – polski poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, dyplomata; w latach 1951–1993 przebywał na emigracji, do 1960 we Francji, następnie w Stanach Zjednoczonych; w Polsce do 1980 obłożony cenzurą; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1980); profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i Uniwersytetu Harvarda; pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce; brat Andrzeja Miłosza. Uznawany za najwybitniejszego polskiego poetę XX wieku.
WGerhard Ludwig Müller – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup ad personam, biskup diecezjalny Ratyzbony w latach 2002–2012, prefekt Kongregacji Nauki Wiary w latach 2012–2017, przewodniczący Papieskiej Komisji „Ecclesia Dei” w latach 2012–2017, kardynał diakon od 2014.
WStanisław Kazimierz Nagy – polski duchowny rzymskokatolicki, sercanin, profesor nauk teologicznych, arcybiskup, kardynał diakon od 2003.
WJan Parandowski – polski pisarz, eseista i tłumacz literatury, autor Mitologii, medalista olimpijski (1936), dwukrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
WPaul Joseph Jean Poupard – francuski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii i historii, biskup pomocniczy Paryża w latach 1979–1980, wiceprzewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1980–1985, kardynał diakon w latach 1985–1996, przewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1985–1993, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury w latach 1988–2007, kardynał prezbiter od 1996, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego w latach 2006–2007.
WWanda Wiktoria Półtawska z d. Wojtasik – polska lekarka, doktor nauk medycznych oraz specjalista w dziedzinie psychiatrii, profesor nadzwyczajny Papieskiej Akademii Teologicznej, harcerka, działaczka antyaborcyjna, podczas II wojny światowej więziona w niemieckim obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, bliska przyjaciółka Jana Pawła II, dama Orderu Orła Białego.
WRomano Prodi – włoski polityk, ekonomista i nauczyciel akademicki, minister i parlamentarzysta, w latach 1996–1998 i 2006–2008 premier Włoch, od 1999 do 2004 przewodniczący Komisji Europejskiej.
WAndrea Riccardi – włoski historyk, wykładowca akademicki, założyciel Wspólnoty Sant’Egidio. Od 2011 do 2013 minister współpracy społecznej krajowej i międzynarodowej w rządzie Mario Montiego.
WCamillo Ruini – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup pomocniczy Reggio Emilia w latach 1983–1991, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1986–1991, przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1991–2007, wikariusz generalny Rzymu i archiprezbiter bazyliki św. Jana na Lateranie w latach 1991–2008, kardynał prezbiter od 1991, przewodniczący Peregrinatio ad Petri Sedem w latach 1992–1996, od 2008 emerytowany wikariusz generalny diecezji Rzymu.
WAdam Stefan Stanisław Bonifacy Józef Sapieha książę herbu Lis – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny krakowski w latach 1911–1951, kardynał prezbiter od 1946, senator I kadencji w II Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1922–1923. Przez historyków uznawany za jedną z czołowych postaci w dziejach Kościoła polskiego I połowy XX wieku. Nazywany Księciem Niezłomnym.
WAngelo Scola – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii i teologii, biskup diecezjalny Grosseto w latach 1991–1995, rektor Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w latach 1995–2002, patriarcha Wenecji w latach 2002–2011, administrator apostolski diecezji Treviso w latach 2009–2010, kardynał prezbiter od 2003, arcybiskup metropolita Mediolanu w latach 2011–2017, od 2017 arcybiskup senior archidiecezji Mediolanu.
WStanisłau Stanisławawicz Szuszkiewicz, biał. Станiслаў Станіслававіч Шушкевіч, ros. Станислав Станиславович Шушкевич, Stanisław Stanisławowicz Szuszkiewicz – radziecki i białoruski naukowiec i polityk białorusko-polskiego pochodzenia; uczony w dziedzinie radiofizyki, doktor nauk fizyczno-matematycznych, profesor, od 1991 roku członek korespondent Narodowej Akademii Nauk Białorusi; w latach 1991–1994 przewodniczący Rady Najwyższej Białoruskiej SRR/Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji; pełniąc funkcję przewodniczącego parlamentu, od ogłoszenia niepodległości Białorusi do dymisji z tego stanowiska był głową państwa.
WWładysław Tatarkiewicz – filozof i historyk filozofii, estetyk i etyk, historyk sztuki, członek Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk.
WElio Toaff – włoski rabin, w latach 1951–2002 Naczelny Rabin Rzymu. Wcześniej w latach 1941–1943 rabin w Ankonie a następnie w latach 1946–1951 rabin Wenecji.
WJan Jakub Twardowski – polski ksiądz rzymskokatolicki, prałat honorowy Jego Świątobliwości, poeta, przedstawiciel współczesnej liryki religijnej. To z jego wiersza dedykowanego Annie Kamieńskiej pochodzi zdanie: Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą.
WJohannes Willebrands – holenderski duchowny katolicki, arcybiskup Utrechtu i prymas Holandii, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.
WStefan Wyszyński – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lubelski w latach 1946–1948, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski oraz prymas Polski w latach 1948–1981, kardynał prezbiter od 1953. Uważany za jednego z największych Polaków XX wieku, zwany „Prymasem Tysiąclecia”, mąż stanu, obrońca praw człowieka, narodu i Kościoła, doktor prawa kanonicznego, kaznodzieja, publicysta, kapelan duszpasterstwa Wojska Polskiego. Twórca akcji duszpasterskich: Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego czy Wielkiej Nowenny Tysiąclecia, inwigilowany przez represyjny system UB i SB oraz internowany przez władze komunistyczne PRL. Pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego. Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
WKrzysztof Pius Zanussi – polski reżyser, scenarzysta i producent filmowy, związany z dwiema formacjami filmowymi: kinem Młodej Kultury oraz kinem moralnego niepokoju, komandor Orderu Odrodzenia Polski, od 1992 profesor sztuk filmowych.
WValdis Zatlers – łotewski lekarz i polityk, w latach 2007–2011 prezydent Łotwy, poseł na Sejm XI kadencji.