
Yoshiaki Arata , zm. 5 czerwca 2018) - profesor fizyki pracujący na Uniwersytecie Osakijskim w Japonii, ekspert w dziedzinie fuzji jądrowej, członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk, doktor honoris causa Politechniki Warszawskiej, odznaczony japońskim Orderem Kultury.

Józef Jerzy Boguski – polski chemik, profesor Politechniki Warszawskiej.

Ignacy Kazimierz Brach – profesor Politechniki Warszawskiej, mechanik, doktor honoris causa Politechniki Warszawskiej (1987), dziekan Wydziału Mechaniczno-Kontrukcyjnego i Wydziału Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej.

Aaron Ciechanower – izraelski biolog.

Bogdan Franciszek Serwacy Hutten-Czapski herbu Leliwa, niem. Bogdan Graf von Hutten-Czapski – hrabia, polityk pruski, burgrabia Cesarskiego Zamku Poznańskiego, kurator uczelni warszawskich 1915–1918, prezydent Związku Polskich Kawalerów Maltańskich 1926–1937, właściciel ordynacji Smogulec w obecnym woj. wielkopolskim, doctor honoris causa Uniwersytetu i Politechniki Warszawskiej.

Jan Czochralski – polski chemik, metaloznawca, wynalazca powszechnie stosowanej do dzisiaj metody otrzymywania monokryształów krzemu, nazwanej później metodą Czochralskiego, podstawy procesu produkcji układów scalonych. Najczęściej cytowany polski uczony, radca Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie w 1935 roku.
Marek Stanisław Dietrich – inżynier mechanik, profesor nauk technicznych, specjalista w zakresie układów mechanicznych i biomechaniki kręgosłupa człowieka, w latach 1990–1996 rektor Politechniki Warszawskiej.
Władysław Findeisen – polski inżynier, profesor nauk technicznych, rektor Politechniki Warszawskiej (1981–1985), automatyk, współtwórca teorii systemów w ramach szeroko pojętej nauki o sterowaniu, przewodniczący Prymasowskiej Rady Społecznej, senator I i II kadencji. Kawaler Orderu Orła Białego.

Maciej Władysław Grabski – polski metaloznawca, profesor nauk technicznych, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej, w latach 1992–2005 prezes zarządu Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Janusz Groszkowski – polski naukowiec zajmujący się elektroniką i radiotechniką, kandydat do nagrody Nobla, inżynier, prezes Polskiej Akademii Nauk, polityk, przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz poseł na Sejm PRL VI kadencji i zastępca przewodniczącego Rady Państwa (1972–1976).

Maksymilian Tytus Huber – polski naukowiec, inżynier mechanik.

Willem Hendrik Keesom - holenderski fizyk.

Andrzej Kędzior – polski polityk, minister, działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”, doctor honoris causa Politechniki Warszawskiej.

Karol Henryk Martens – przedsiębiorca budowlany, inżynier, filantrop, działacz społeczny, doctor honoris causa Politechniki Warszawskiej.
Zdzisław Mączeński – polski architekt.

Józef Marian Morozewicz – polski uczony, mineralog i petrograf. Organizator i 1919–1937 pierwszy dyrektor Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie; od 1902 czł. AU; jeden z pierwszych na świecie prowadził prace eksperymentalne nad syntezą minerałów i skał; stwierdził, że kolejność wydzielania się minerałów ze stopów zależy od wzajemnych stosunków ilościowych składników stopu; otrzymał sztuczny bazalt i skały z nim spokrewnione.

Ignacy Mościcki – polski chemik, polityk, w latach 1926–1939 prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Naukowiec, wynalazca, budowniczy polskiego przemysłu chemicznego.

Pier Luigi Nervi – włoski architekt i inżynier budownictwa, przedstawiciel modernizmu.

Jan Oderfeld – profesor – wieloletni wykładowca Politechniki Warszawskiej, twórca polskiej szkoły teorii maszyn i mechanizmów, pionier zastosowań optymalizacji w technice; inżynier mechanik – konstruktor silników lotniczych, pionier badań nad napędem odrzutowym, wynalazca bębnowej pamięci magnetycznej; matematyk – pionier zastosowań statystycznej kontroli jakości w przemyśle.

Jan Józef Podoski – inżynier trakcji elektrycznej, profesor i doctor honoris causa Politechniki Warszawskiej, honorowy obywatel Warszawy, orędownik budowy warszawskiego metra.

Balthazar van der Pol – holenderski inżynier fizyk, specjalista analizy matematycznej, doctor honoris causa Politechniki Warszawskiej z 1956 r.

Karol Franciszek Pollak – polski elektrotechnik, przedsiębiorca i wynalazca.

Zbigniew Karol Porczyński, przedstawiający się także ang. Charles Zbigniew Carroll Porczynski – polski wynalazca, kolekcjoner malarstwa.

Aleksander Rothert – polski inżynier mechanik i elektryk.

Grzegorz Rozenberg – polski specjalista w dziedzinie matematyki i informatyki teoretycznej, naukowiec, wykładowca, laureat tytułu doktora honoris causa uniwersytetów europejskich, w tym Politechniki Warszawskiej w 2015.

Zygmunt Rudolf – wykładowca, twórca inżynierii sanitarnej w Polsce, laureat tytułu doctora honoris causa Politechniki Warszawskiej w 1987 r.

Maria Salomea Skłodowska-Curie – polska fizyk i chemik, dwukrotna laureatka Nagrody Nobla.
Dionizy Smoleński – polski specjalista z zakresu teorii spalania, materiałów wybuchowych oraz balistyki wewnętrznej, profesor Politechniki Wrocławskiej i Politechniki Warszawskiej. Pierwszy samodzielny rektor PWr (1951–1960), w latach 1965–1969 rektor PW. Członek PAN, sekretarz naukowy, potem wiceprezes, w latach 1960–1963 przewodniczący Komitetu do Spraw Techniki. Poseł na Sejm PRL II i V kadencji.
Jerzy Władysław Sołtan herbu Sołtan – polski architekt i teoretyk architektury, profesor Harvard University, w latach 1967–1974 dziekan tamtejszego Wydziału Architektury, współpracownik Le Corbusiera; syn Władysława.

Bohdan Stefanowski – polski termodynamik, jeden z głównych twórców warszawskiej szkoły termodynamiki, pierwszy rektor Politechniki Łódzkiej, założyciel Unii Narodowo-Państwowej w 1922 roku.

Stefan Straszewicz – polski matematyk i pedagog, od 1927 profesor Politechniki Warszawskiej.

Edward Śmigły-Rydz, także: Edward Rydz, Edward Rydz-Śmigły, ps. „Śmigły”, „Tarłowski”, „Adam Zawisza” – polski wojskowy, polityk, marszałek Polski, generalny inspektor Sił Zbrojnych, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w wojnie obronnej 1939, formalnie przez 17 dni „następca prezydenta RP na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju”.

Wojciech Alojzy Świętosławski – polski fizykochemik, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej, senator RP.

Maksymilian Marceli Thullie h. Prawdzic – polski inżynier, rektor Szkoły Politechnicznej we Lwowie, senator I, II i III kadencji w II RP.

Tadeusz Tołwiński – polski architekt, przedstawiciel neobaroku i modernizmu, urbanista, historyk i teoretyk urbanistyki, profesor Politechniki Warszawskiej; autor planów regulacyjnych Warszawy (1916), planu odbudowy Kalisza (1916), projektu gmachu Muzeum Narodowego w Warszawie (1924), przewodniczący Wydziału Konserwatorskiego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości.

Kazimierz Wejchert, mąż Hanny Adamczewskiej-Wejchert - polski architekt, urbanista, profesor Politechniki Warszawskiej, teoretyk i praktyk, uznany autorytet w kraju i za granicą, twórca własnej szkoły kształtowania przestrzeni miasta. Przez okres półwiecza uczył wychowanków Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej rzetelności zawodu, wyobraźni przestrzennej, zaangażowania w społeczny etos polskiego urbanisty. W młodości mistrz Polski w siatkówce.

Andrzej Kajetan Wróblewski – polski fizyk doświadczalny, profesor nauk fizycznych, profesor zwyczajny oraz dziekan Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (1986–1989), rektor Uniwersytetu Warszawskiego (1989–1993), członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, wiceprezes Polskiej Akademii Umiejętności, badacz fizyki cząstek elementarnych i historii fizyki, encyklopedysta.

Mychajło Zacharowycz Zhurowski, ros. Michaił Zacharowicz Zgurowski – ukraiński naukowiec, działacz edukacyjny i polityk. Z wykształcenia matematyk i cybernetyk, specjalista w zakresie teorii systemów, od 1992 rektor Politechniki Kijowskiej. W latach 1994-1999 minister oświaty Ukrainy w rządach Witalija Masoła, Jewhena Marczuka, Pawła Łazarenki i Wałerija Pustowojtenki.