WAkademia Rakowska – założona w 1602 roku szkoła średnia braci polskich, istniejąca w Rakowie do 1638 roku. Akademia ta nie była szkołą wyznaniową, kształcili się w niej oprócz braci polskich, także protestanci i katolicy. Została zamknięta na mocy wyroku sądu sejmowego z kwietnia 1638.
WZbór luterański w Bandrowia – były zbór luterański (parafia) założony przez kolonistów józefińskich na mocy Patentu Tolerancyjnego w kolonii Bandrów, w austriackiej prowincji Galicji.
WDawny kościół Misji Barbikańskiej w Białymstoku – budynek przy ul. św. Rocha 25 wzniesiony przez Misję Barbikańską. Po II wojnie światowej przebudowany na salę kinową.
WDaniel Mikołaj Chodowiecki – polsko-niemiecki malarz i rysownik.
WChrześcijanin – polski periodyk chrześcijański wydawany od 1929 roku przez różne denominacje ewangelikalne. Od 1989 roku jest organem prasowym Kościoła Zielonoświątkowego.
WChrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie (ChAT) – publiczna ekumeniczna szkoła wyższa posiadająca dwa Wydziały: Wydział Teologiczny i Wydział Nauk Społecznych. Status prawny uczelni określa ustawa z dnia 16 marca 2000 o Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Od 2018 uczelnia posiada nową, wybudowaną w latach 2017–2018 własną siedzibę przy ul. Władysława Broniewskiego 48 w Warszawie. W latach 1968–2018 mieściła się w gmachu Centrum Luterańskiego przy ul. Miodowej 21 w Warszawie.
WChrześcijańsko-mennonicka Gmina Kiernica-Lwów – mennonicka wspólnota religijna zapoczątkowana w Galicji pod koniec XVIII wieku, powstała w 1909 w wyniku połączenia się gmin mennonickich z Kiernicy i ze Lwowa, mająca do 1939 siedzibę we Lwowie przy ul. Jana Kochanowskiego 23.
WZbór luterański w Czerminie – były zbór luterański założony przez kolonistów józefińskich w 1784 na mocy Patentu Tolerancyjnego. Do 1867 siedzibą zboru był Sarnów a następnie Czermin.
WEwangelickie Seminarium Kaznodziejskie i Szkoła Teologiczna w Poznaniu – utworzona w Poznaniu w 1921 przez władze Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce uczelnia teologiczna mająca na celu kształcenie pastorów dla niemieckich Kościołów ewangelickich w Polsce. Po II wojnie światowej nie wznowiła działalności. Określana była także jako Wyższa Szkoła Teologiczna w Poznaniu. Od 1923 mieściła się przy ulicy Wierzbięcice 45.
WEwangelikalizm – nurt pobożnościowy w protestantyzmie, oparty na specyficznej duchowości. W większości protestantyzm ewangelikalny jest środowiskiem konserwatywnym i sprzeciwia się tendencjom liberalnego chrześcijaństwa, które zaznaczają się w głównym nurcie protestantyzmu. Powstał na gruncie purytanizmu, ortodoksji protestanckiej i pietyzmu. Niektóre jego elementy pobożnościowe w drugiej połowie XX wieku przyjęły się także poza protestantyzmem, czego przykładem są w Kościele katolickim Ruch Światło-Życie i Ruch Odnowy w Duchu Świętym.
WJerzy Bogusław Heczko – polski duchowny luterański, pisarz religijny, autor pieśni kościelnych, twórca jednego z najpopularniejszych polskich kancjonałów ewangelickich pt. Kancyonał czyli śpiewnik dla chrześcian ewangielickich.
WKościoły ewangelickie w II Rzeczypospolitej – w okresie istnienia II Rzeczypospolitej do działających na jej terytorium kościołów ewangelickich należało około 800 tys. wiernych, z których 70% stanowili etniczni Niemcy. Największy odsetek ewangelików zamieszkiwał województwa zachodnie, gdzie stanowili oni 5,9–9,7% całej ludności. Stosunkowo duży procent społeczeństwa tworzyli także w województwie łódzkim (7,1%) i warszawskim (3,7%).
WKościół Ewangelicki Augsburskiego i Helweckiego Wyznania w Małopolsce – dawny samodzielny Kościół protestancki funkcjonujący w II Rzeczypospolitej działający na terenie czterech województw: krakowskiego, lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego.
WKościół ewangelicki w Hołdunowie – świątynia parafii ewangelickiej istniejąca w latach 1902–1967 w Lędzinach, w dzielnicy Hołdunów. Świątynia była położona na wschód od obecnego kościoła ewangelickiego Św. Trójcy w tej miejscowości.
WKościół ewangelicki w Lipinach – ewangelicki kościół, który istniał w latach 1901-1936 w Lipinach, wówczas samodzielnej gminie, a obecnie dzielnicy Świętochłowic.
WMichał Kupferschmid – duchowny luterański, przez 44 lata pastor parafii ewangelicko-augsburskiej w Wiśle, działacz społeczny.
WZbór luterański w Nowym Gawłowie – zbór luterański założony przez kolonistów józefińskich na mocy Patentu tolerancyjnego w kolonii Nowy Gawłów na obszarze wsi Gawłów założonej pomiędzy 1785–1790. Istniał w latach 1809–1944.
WPamiątka Wyznania Augsburskiego – święto chrześcijańskie, obchodzone przez Kościoły luterańskie na pamiątkę ogłoszenia na sejmie Rzeszy w 1530 r. Augsburskiego Wyznania Wiary, będącego jednym z ważniejszych dokumentów teologicznych luteranizmu. Święto ma charakter rocznicy i przypada na dzień 25 czerwca. Jest to uroczystość o tożsamości protestanckiej. W przeciwieństwie jednak do obchodzonego przez większość Kościołów protestanckich Święta Reformacji, przyjęło się jedynie w wyznaniach luterańskich.
WPastorówka – potoczne określenie budynku będącego mieszkaniem pastora czyli duchownego protestanckiego. Alternatywnie nazywana jest plebanią, określeniem stosowanym także w innych tradycjach chrześcijaństwa.
WPietyzm – nurt religijny w luteranizmie z XVII i XVIII wieku kładący nacisk na intensywną modlitwę, studiowanie Biblii, udział w pobożnych zgromadzeniach religijnych, rygorystyczną moralność oraz działalność charytatywną. Szczególnie rozwinął się w Wirtembergii i Prusach w XVII wieku.
WZbór luterański w Podlesiu – były zbór luterański założony przez kolonistów józefińskich na mocy Patentu Tolerancyjnego w kolonii Reichau w Galicji, obecnym Podlesiu, w województwie podkarpackim.
WAleksander Pracki herbu Późniak – pułkownik, dowódca pułku wojsk polskich w czasie najazdu szwedzkiego w 1655 r.
WProtestantyzm na Lubelszczyźnie pojawił się dopiero w drugiej połowie XVI wieku, jednak ten region Polski szybko stał się jednym z najważniejszych ośrodków kalwinizmu i braci polskich aż do połowy XVII wieku, kiedy zwyciężyła kontrreformacja. Od XX wieku następuje odrodzenie protestantyzmu w regionie lubelskim. W XXI wieku działa na Lubelszczyźnie 47 zborów protestanckich różnych wyznań.
WProtestantyzm, a przede wszystkim luteranizm, od XVI w. do lat 70. XX w. stanowił jeden z ważnych czynników, wyróżniających Mazury od sąsiednich regionów i krajów. Protestantyzm przyczynił się do zachowania polskości tego regionu przez wprowadzenie nakazu używania języków narodowych do kultu i oświaty.
WZbór luterański w Raniżowie – były zbór luterański założony przez kolonistów józefińskich na mocy Patentu Tolerancyjnego, krótko po jego wydaniu, w Raniżowie.
WAleksander Schoeneich – duchowny luterański, w latach 1902–1937 superintendent diecezji warszawskiej, a w latach 1937–1939 diecezji lubelskiej i wołyńskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce.
WSejm trzebiatowski – landtag z 1534 roku, na którym zdecydowano o przyjęciu na Pomorzu Zachodnim nauki protestanckiej jako religii państwowej.
WSłowo Prawdy – założony w 1925 miesięcznik chrześcijański o profilu ewangelikalnym, organ prasowy Kościoła Chrześcijan Baptystów w RP. Od 2010 jego redaktorem naczelnym jest pastor Mateusz Wichary. W 2014 roku czasopismo ukazywało się w nakładzie 660 egzemplarzy.
WSpołeczność Chrześcijańska – protestanckie towarzystwo religijne o charakterze pietystycznym powstałe w początkach XX wieku na Śląsku Cieszyńskim.
WŚwięto Bratniej Pomocy imienia Gustawa Adolfa – święto chrześcijańskie, obchodzone przez Kościół Ewangelicko-Augsburski w pierwszy czwartek po Święcie Trójcy Świętej.
WTumult toruński – wydarzenia z 16 lipca 1724 w Toruniu, kiedy to doszło do zamieszek między miejscowymi protestantami a katolikami, zakończone zdemolowaniem kolegium jezuickiego przez protestantów. W odpowiedzi na to wydarzenie powołany przez króla Augusta II sąd asesorski skazał na śmierć 9 protestanckich uczestników zajść oraz 2 protestanckich burmistrzów miasta, co wywołało silne wzburzenie poza granicami kraju i poważny kryzys dyplomatyczny.
WTydzień Ewangelizacyjny w Dzięgielowie – wydarzenie ewangelizacyjne organizowane corocznie w Dzięgielowie przez Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP. Jest czołową formą aktywności polskich ewangelikalnych luteran. Od 1997 jest organizowane przez Centrum Misji i Ewangelizacji.
WWydział Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego – istniejąca w latach 1920-1954 jednostka organizacyjna Uniwersytetu Warszawskiego kształcąca na kierunku teologia wyznawców Kościołów protestanckich w Polsce, głównie Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. W 1954 uchwałą Rady Ministrów PRL usunięta z tej uczelni. W oparciu o nią utworzono Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie. Jej sukcesorem jest Wydział Teologiczny ChAT.
WZjednoczony Kościół Ewangeliczny w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (ZKE) – istniejący w latach 1947–1988 związek wyznaniowy skupiający pięć polskich wspólnot protestanckich charakteryzujących się pobożnością ewangelikalną i praktyką chrzczenia wyłącznie ludzi świadomych swojej wiary. Dwie z nich miały charakter zielonoświątkowy. W okresie PRL był to największy w Polsce Kościół ewangelikalny – za drugą co do wielkości denominację o takim profilu należy uznać w tym czasie Polski Kościół Chrześcijan Baptystów. Od 1967 roku siedziba Kościoła mieściła się przy ul. Zagórnej w Warszawie. Do roku 1953 Kościół miał charakter federacji, w ramach której każde ugrupowanie zachowało swoją odrębność, w roku 1953 zniesiono odrębności. W roku 1981 ZKE powrócił do struktury federacyjnej.
WWydawnictwo „Znaki Czasu” – wydawnictwo Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP, publikujące książki i czasopisma o charakterze religijno-społecznym.