WBanderia Prutenorum – rękopis w języku łacińskim pochodzący z 1448 roku, autorstwa Jana Długosza, zawierający ilustracje i opisy 56 chorągwi krzyżackich. Banderia Prutenorum była pierwszym i jedynym wykonanym w średniowieczu, bez mała kompletnym zestawieniem chorągwi całej armii, a zarazem pierwszym dziełem historycznym Jana Długosza. Dzieło składa się z 48 pergaminowych arkuszy o wymiarach 18,6 × 29,3 cm, ilustrowanych przez krakowskiego malarza Stanisława Durinka.
WBreve regnum erigitur – incipit najstarszej znanej piosenki żakowskiej, powstałej w języku łacińskim wśród uczniów krakowskich. Została ona zapisana wraz z notacją muzyczną na karcie 181 verso rękopisu przez nieznanego kopistę w XV wieku.
WDies adest celebris – średniowieczne łacińskie oficjum rymowane poświęcone św. Stanisławowi.
WInsignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae – najstarszy znany lokalny opis herbów polskich napisany przez Jana Długosza.
WKatalog arcybiskupów gnieźnieńskich – dzieło Jana Długosza zawierające życiorysy biskupów gnieźnieńskich. Skompletowane zostało przed 1476 rokiem. Prócz katalogu biskupów gnieźnieńskich, Długosz napisał także katalog biskupów wrocławskich, włocławskich, poznańskich, płockich oraz krakowskich.
WKronika Galla Anonima, inaczej Kronika Anonima tzw. Galla lub Kronika polska, pełny tytuł Kronika i czyny książąt czyli władców polskich – pierwsza polska kronika, nieukończona. Spisana po łacinie, prawdopodobnie w latach 1113–1116, przez anonimowego autora zwanego Gallem Anonimem. Najstarszy zachowany rękopis pochodzi z XIV wieku i znajduje się w zbiorach Biblioteki Narodowej.
WKronika Janka z Czarnkowa – kronika w języku łacińskim autorstwa Jana z Czarnkowa obejmująca wydarzenia historii Polski w latach 1370–1384, powstała pod koniec XIV wieku.
WKronika konfliktu – kronika opisująca wielką wojnę z zakonem krzyżackim, stanowiąca obok Roczników Jana Długosza najważniejsze źródło historyczne informujące o tle oraz przebiegu bitwy pod Grunwaldem z 1410 roku.
WKronika wielkopolska – anonimowa, nieukończona kronika dziejów Polski od czasów legendarnych do roku 1271, 1272 lub 1273; napisana najprawdopodobniej przed rokiem 1296 w Wielkopolsce, za panowania Przemysła II. Na podstawie tekstu oryginalnego, najpóźniej w XIV wieku, sporządzono dwie, różniące się redakcje. Jedna z tych redakcji zachowała się w całości, druga we fragmentach.
WKronika Polski – kronika historii Polski, obejmująca jej dzieje od czasów pradawnych po rok 1202. Została spisana przez Wincentego Kadłubka na polecenie księcia Kazimierza II Sprawiedliwego.
WLegenda św. Stanisława - średniowieczny łaciński utwór hagiograficzny przedstawiający życie św. Stanisława, autorstwa Wincentego z Kielczy, napisany prawdopodobnie w roku 1253 lub 1254.
WLiber beneficiorum dioecesis Cracoviensis – utwór z gatunku liber beneficiorum poświęcony uposażeniu biskupstwa krakowskiego spisany przez Jana Długosza w trzech częściach w latach 1440–1480. Stanowi jedno z najwcześniejszych i najważniejszych źródeł piśmiennych do historii Krakowa oraz całej Polski, a szczególnie Małopolski i Śląska.
WList dedykacyjny Matyldy dla Mieszka II – list dedykacyjny w języku łacińskim zamieszczony na początku Kodeksu Matyldy, podarowanego przez księżną lotaryńską Matyldę Mieszkowi II w latach 20. XI wieku.
WMemoriał o urządzeniu Rzeczypospolitej – dzieło polityczno-społeczne Jana Ostroroga, wojewody poznańskiego, datowane na okolice roku 1477. Było najważniejszym dziełem życia Jana Ostroroga.
WNagrobek Bolesława Chrobrego – średniowieczny polski epigraf w języku łacińskim, poświęcony Bolesławowi Chrobremu.
WNawiedzenie Grobu – średniowieczny scenariusz oficjum z okazji Wielkiego Tygodnia, zachowany w antyfonarzu krakowskim, prawdopodobnie z przełomu XII i XIII w.
WNitor inclite claredinis – średniowieczna pieśń po łacinie, upamiętniająca narodziny Władysława Warneńczyka.
WCarmen Mauri – zaginiony łaciński poemat epicki o tragicznych losach palatyna i możnowładcy śląskiego z rodu Łabędziów Piotra Włostowica. Najprawdopodobniej spisany między 1153 a 1163 rokiem, przez benedyktyna o imieniu Maur, pochodzącego z ufundowanego przez Piotra klasztoru Św. Wincentego we Wrocławiu. Rękopis poematu uległ zniszczeniu najpewniej w roku 1529.
WPieśń o wójcie Albercie – anonimowa polska średniowieczna pieśń w języku łacińskim z XIV w.
WProcesja na Niedzielę Palmową – średniowieczny scenariusz dramatu liturgicznego z okazji Niedzieli Palmowej, zachowany w antyfonarzu krakowskim, prawdopodobnie z przełomu XII i XIII w..
WPsałterz floriański – trójlingwiczny psałterz pochodzący z końca XIV wieku. Bywa także zwany Psałterzem Jadwigi; jego nazwa pochodzi od miejscowości w Austrii – Sankt Florian, gdzie w 1931 roku w imieniu polskiego rządu zakupił go Ludwik Bernacki, dyrektor lwowskiego Ossolineum. W obliczu II wojny światowej wywieziony do Kanady, powrócił do Warszawy po 28 latach. Obecnie znajduje się w Bibliotece Narodowej w Warszawie.
WRocznik lubiński – rocznik obejmujący lata 1142-1274, zapisany w XIII wieku w opactwie benedyktynów w Lubiniu, zaliczany do zbioru tzw. roczników wielkopolskich i uważany za prawdopodobnie najstarszy zabytek historiografii polskiej, który zachował się w oryginale.
WRocznik poznański młodszy lub Rocznik poznański II – rocznik obejmujący lata 1241-1501, zapisany w XV i XVI wieku w środowisku katedralnym Poznania, zaliczany do zbioru tzw. roczników wielkopolskich.
WRocznik poznański starszy lub Rocznik poznański I – rocznik obejmujący lata 929–1341, zapisany w XIII i XIV wieku w środowisku katedralnym Poznania, zaliczany do zbioru tzw. roczników wielkopolskich.
WRoczniki wielkopolskie – zbiór roczników średniowiecznych, pochodzących z terenu Wielkopolski, zapisanych między XII a początkiem XVI wieku. Roczniki te powstały w środowiskach katedralnych Poznania i Gniezna, a także opactwie benedyktyńskim w Lubiniu oraz klasztorze franciszkańskim w Kaliszu. Obejmują okres od roku 731 do 1501. Dla współczesnych historyków są jednym z podstawowych źródeł do odtworzenia historii Polski średniowiecznej.
WStatuty Kazimierza Wielkiego – zbiory praw wydane przez Kazimierza III Wielkiego, króla Polski. Jedne z pierwszych na ziemiach polskich pisanych regulacji prawotwórczych, które weszły w życie w połowie XIV wieku.
WTempore illo – polski średniowieczny łaciński utwór hagiograficzny przedstawiający życie św. Wojciecha.
WWielka kronika lub Kronika wielka, pełen tytuł Kronika długa czyli wielka Polaków czyli Lechitów – obszerny zwód źródeł historycznych spisany w XIV wieku, składający się z Kroniki wielkopolskiej, roczników wielkopolskich oraz kilku ekscerptów z annalistyki krakowskiej, zapisków kalendarzowych różnego pochodzenia, luźnych not z końca XIV w. pochodzących z Gniezna oraz Kroniki Janka z Czarnkowa. Zwód był redagowany dwukrotnie w ostatnich latach XIV wieku, o czym świadczy dwojaki układ tekstów w rękopisach. Żadne ze źródeł historycznych wchodzących w skład Wielkiej kroniki nie jest oryginalne, wszystkie są kopiami innych dzieł historycznych. Jednak dzieła te znane są niemal wyłącznie z tekstów zachowanych w Kronice a badania nad nią mają bardzo duże znaczenie dla odtworzenia dziejów średniowiecznej Polski.
WWiersze o bitwie pod Grunwaldem – polskie średniowieczne pieśni poświęcone zwycięstwu w bitwie pod Grunwaldem.
WWiersze o bitwie pod Warną – średniowieczne utwory poetyckie poświęcone bitwie pod Warną.
WŻywot św. Stanisława – średniowieczny łaciński utwór hagiograficzny, przedstawiający życie św. Stanisława, autorstwa Wincentego z Kielczy, napisany prawdopodobnie między rokiem 1257 a 1261.