30 Geografia Bydgoszczy

Bydgoskie zakole Wisły, zwane także zakolem dolnej Wisły lub kolanem Wisły – mikroregion fizycznogeograficzny, dziesięciokilometrowy zakręt rzeki Wisły, od miejscowości Solec Kujawski po Fordon, w którym rzeka ta opuszcza Pradolinę Toruńsko-Ebeswaldzką i wpływa do makroregionu Doliny Dolnej Wisły.

Dolina Brdy (314.72) – mezoregion fizycznogeograficzny w środkowo-północnej Polsce, stanowiący południowo-wschodnią część Pojezierza Południowopomorskiego.

Dolina Fordońska (314.83) – mezoregion fizycznogeograficzny w północnej Polsce, stanowiący południową część Doliny Dolnej Wisły.

Dolina Kanału Bydgoskiego (315.351) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący zachodnią część mezoregionu Kotliny Toruńskiej.

Dolina Łęgnowska (315.356) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej. Obejmuje m.in. bydgoskie zakole Wisły.

Dolina Sandrowa Brdy (314.721) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący południową część mezoregionu Doliny Brdy.

Dolina Smukalska (314.722) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący południową część mezoregionu Doliny Brdy.

Dolina Śmierci – miejsce masowego mordu i jednocześnie grobu mieszkańców Bydgoszczy i okolic wymordowanych jesienią 1939 przez członków pomorskiego oddziału Selbstschutzu oraz SS-manów z oddziału Einsatzkommando 16. Fordońska „Dolina Śmierci” jest największą mogiłą zbiorową na terenie Bydgoszczy, a zarazem stanowi najbardziej znany symbol martyrologii mieszkańców miasta.

Fordoński Przełom Wisły zwany także Przełomem Doliny Wisły lub Bramą Fordońską – mikroregion fizycznogeograficzny (314.831) w północnej Polsce, w północno-wschodniej części miasta Bydgoszczy, na granicy z gminami: Osielsko, Dobrcz i Dąbrowa Chełmińska, stanowiący południowy skraj Doliny Dolnej Wisły.

Góra Myślęcińska – pagór wysoczyznowy w Zboczu Fordońskim w Bydgoszczy, na terenie Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku. Jest najwyższym punktem topograficznym na terytorium miasta Bydgoszczy, wznosząc się na wysokość 107 m n.p.m. Na jej zboczu znajduje się sezonowo naśnieżany stok narciarski z wyciągiem orczykowym oraz tor rowerowy downhill.

Góra Szybowników, zwana także Łysą, Czarcią lub Czarną Górą – pagór typu ostrogi wysoczyznowej w Zboczu Fordońskim w Bydgoszczy, w dzielnicy Fordon.

Kotlina Toruńska (315.34), zwana także Kotliną Toruńsko-Bydgoską – mezoregion fizycznogeograficzny w środkowo-północnej Polsce, stanowiący część Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, między Nieszawą, a Nakłem nad Notecią, długości około 90 km i szerokości do 25 km.

Miasto Bydgoszcz (315.353) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej.

Rozwój przestrzenny Bydgoszczy został ukształtowany pod wpływem fizjografii miasta oraz podziałów własnościowych i administracyjnych. Współcześnie śladem etapów rozwoju przestrzennego jest podział na jednostki urbanistyczne.

Równina Rynarzewska (315.358) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej.

Terasa Bydgoska (315.352) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej.

Terasa Łochowska (315.355) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej.

Terasa Słończa– mikroregion fizycznogeograficzny (314.832) w północnej Polsce, w gminie Dąbrowa Chełmińska, stanowiący południowo-wschodnią część Doliny Fordońskiej.

Atrakcyjność krajobrazowo-przyrodnicza wynikająca z położenia geograficznego oraz zalesienie okolic Bydgoszczy sprawia, że na obszarze podmiejskim i w okolicach miasta wytyczono kilkadziesiąt znakowanych szlaków turystycznych, pieszych i rowerowych.

Warunki naturalne w Bydgoszczy – środowisko przyrodnicze, w którym osadzona jest aglomeracja Bydgoszczy. Obejmuje ono geologię, geomorfologię, rzeźbę terenu, położenie fizycznogeograficzne, sieć hydrograficzną, gleby, zasoby naturalne, jak i system przyrodniczy miasta i okolic.

Wenecja Bydgoska – zespół architektoniczny Starego Miasta w Bydgoszczy zbudowany bezpośrednio nad rzeką Młynówką.

Wydmy Ostromeckie (315.357) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej.

Wydmy Puszczy Bydgoskiej (315.354) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący część mezoregionu Kotliny Toruńskiej.

Wysoczyzna Osielska – mikroregion fizycznogeograficzny (314.732) w północnej Polsce, w gminach: Bydgoszcz, Osielsko i Dobrcz, stanowiący południowy fragment Wysoczyzny Świeckiej.

Wysoczyzna Strzelecka – mikroregion fizycznogeograficzny (314.733) w północnej Polsce, w gminach: Dobrcz i Pruszcz, stanowiący południowo-wschodni fragment Wysoczyzny Świeckiej.

Wysoczyzna Wałdowska – mikroregion fizycznogeograficzny (315.111) w północnej Polsce, w gminie Dąbrowa Chełmińska, stanowiący część mezoregionu Pojezierza Chełmińskiego.

Zbocze Bydgoskie zwane również Skarpą Południową – granica mikroregionów fizycznogeograficznych (315.353), fragment strefy krawędziowej wysokiego poziomu tarasowego Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej w obrębie Bydgoszczy o deniwelacjach 15–40 m, charakterystyczny element morfologiczny miasta, wykorzystywany rekreacyjnie dla jego walorów przyrodniczych i widokowych.

Zbocze Fordońskie – mikroregion fizycznogeograficzny (314.731) w północnej Polsce, w gminach: Bydgoszcz, Osielsko, Dobrcz, Pruszcz i Świecie, stanowiący południową i wschodnią granicę Wysoczyzny Świeckiej.

Zbocze Kruszyńskie (314.723) – mikroregion fizycznogeograficzny, stanowiący południową część mezoregionu Doliny Brdy.

Zbocze Mariańskie– mikroregion fizycznogeograficzny (315.112) w północnej Polsce, w gminie Dąbrowa Chełmińska, stanowiący południowo-zachodnią granicę Pojezierza Chełmińskiego. Mikroregion stanowi granicę makroregionów: Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego i Doliny Dolnej Wisły.