WAleje Sułkowskiego – południowo-wschodnia część Dolnego Przedmieścia, historycznej dzielnicy Bielska-Białej, położona w zakolu Białej. W jej obrębie znajduje się ulice: Bohaterów Warszawy, Grota-Roweckiego, Kołłątaja, Kunickiego i Wilsona. W 1489 r. został tu założony ogród zamkowy. W latach 1934–1937 ogród zlikwidowano, budując w ich miejscu modernistyczne osiedle mieszkaniowe. Obecnie, pomimo położenia w samym centrum miasta, jest to spokojna dzielnica mieszkaniowa. W jej obrębie znajduje się Centro Italiano di Cultura, III Liceum Ogólnokształcące oraz siedziba straży miejskiej.
WAleksandrowice – dzielnica Bielska-Białej położona w zachodniej części tego miasta.
WOsiedle Beskidzkie – wielki zespół mieszkaniowy w Bielsku-Białej, w południowej części dzielnicy Aleksandrowice. Powstał w latach 1975–1980. Zamieszkuje go ok. 8,5 tys. osób.
WBiała Krakowska – historyczna dzielnica Bielska-Białej, wschodnia część śródmieścia tego miasta, położona u zbiegu rzek Niwki i Białej. 1 stycznia 1951 roku została połączona ze śląskim Bielskiem w jeden organizm pod nazwą Bielsko-Biała.
WDolne Przedmieście – historyczna część Śródmieścia Bielska-Białej. Stanowi, obok Białej Krakowskiej, główne centrum administracyjno-handlowe miasta. Od 2002 r. funkcjonuje jako osiedle.
WGórne Przedmieście – zachodnia część Śródmieścia Bielska-Białej. Od 2002 r. administracyjnie funkcjonuje jako osiedle.
WOsiedle Grunwaldzkie – osiedle mieszkaniowe położone w południowej części śródmieścia Bielska-Białej, pomiędzy elektrociepłownią Bielsko-Biała na południu, ul. Broniewskiego na zachodzie, ul. Rychlińskiego na północy i ul. Żywiecką na wschodzie.
WHałcnów – do 1977 r. odrębna wieś, dziś wysunięta najbardziej na północny wschód część Bielska-Białej, położona nad rzeką Słonnicą, pomiędzy wzgórzami Bark i Hałcnowska Góra.
WKamienica – dzielnica Bielska-Białej położona w południowo-zachodniej części tego miasta, nad rzeką Kamieniczanką, u stóp Beskidu Śląskiego.
WOsiedle Karpackie – wielki zespół mieszkaniowy w Bielsku-Białej, we wschodniej części dzielnicy Kamienica, na wzgórzu Troclik. Powstał w latach 1980–1985 według projektu S. Smolarskiego i J. Glaca. Zamieszkuje go ok. 12 tys. osób.
WKomorowice – wysunięta najbardziej na północ część Bielska-Białej, położona w dolinie rzeki Białej.
WOsiedle Langiewicza – osiedle mieszkaniowe w Bielsku-Białej, we wschodniej części dzielnicy Złote Łany, na wzgórzu Złote Łany. Osiedle zaczęło powstawać w latach 80. XX wieku i jest wciąż rozbudowywane. Występuje tu zróżnicowana zabudowa – zarówno wielorodzinna, jak i jednorodzinna.
WLeszczyny – dzielnica Bielska-Białej w południowej części miasta, u zbiegu rzek Białej i Straconki, u podnóża wzgórza Złote Łany.
WLipnik – wysunięta najbardziej na wschód część Bielska-Białej, położona nad rzekami Niwka i Złoty Potok, pomiędzy wzgórzami Złote Łany i Kopiec Lipnicki, u podnóża Gaików w Beskidzie Małym.
WOsiedle Mieszka I – osiedle mieszkaniowe położone w północno-zachodniej części śródmieścia Bielska-Białej, w obrębie ulic: A. Asnyka, Bolesława Krzywoustego, Mieszka I, Piastowskiej, Spokojnej, Tarninowej i Wita Stwosza. Ma powierzchnię ok. 0,3 km² i jest zamieszkiwane przez ok. 1,7 tys. osób.
WMikuszowice – dzielnica Bielska-Białej, położona w południowej części miasta, w Bramie Wilkowickiej, u podnóża Beskidu Śląskiego i Beskidu Małego, nad rzeką Białą.
WObszary – dzielnica Bielska-Białej położona w północnej części tego miasta, u zbiegu rzek Krzywej i Białej, na wzgórzu o tej samej nazwie.
WOlszówka – dzielnica Bielska-Białej położona w południowej części miasta, w dolinie rzeki Olszówki, u podnóża Beskidu Śląskiego.
WOsiedle Kopernika w Bielsku-Białej – jedno z osiedli w Bielsku-Białej, leży pomiędzy ulicami: Cieszyńską, Wodną, Bukową oraz Spółdzielców na obszarze Aleksandrowic. Składa się z bloków o kilku piętrach. Główną ulicą osiedla jest ulica Jesionowa. Przez Osiedle kursuje 8 linii autobusowych w tym 7 dziennych i 1 nocna : 2, 4, 14, 15, 21, 24BIS, 34, N1.
WOsiedle Złote Łany – wielki zespół mieszkaniowy w Bielsku-Białej, w centralnej części dzielnicy Złote Łany, na wzgórzu o tej samej nazwie. Powstał w latach 70. XX w.
WStare Bielsko – dzielnica Bielska-Białej położona w północno-zachodniej części tego miasta, w dolinie Potoku Starobielskiego, u stóp wzgórz Malowany Dworek i Trzy Lipki.
WStare Miasto – osiedle i najstarsza część Śródmieścia w Bielsku-Białej położona na Wzgórzu Miejskim i posiadająca zachowany średniowieczny układ urbanistyczny.
WStraconka – południowo-wschodnia dzielnica Bielska-Białej, położona w dolinie potoku Straconki, u podnóża Beskidu Małego.
WOsiedle Śródmiejskie – wielki zespół mieszkaniowy w centrum Bielska-Białej, w historycznej dzielnicy Biała Krakowska, w rejonie ul. Dmowskiego, Kierowej i Broniewskiego. Zamieszkuje go ponad 2 tys. osób.
WŚródmieście, Centrum – potoczna nazwa centralnej części Bielska-Białej obejmującej w przybliżeniu granice Bielska i Białej przed 1925 r. W centrum znajduje się większość atrakcji turystycznych, obiektów użyteczności publicznej i placówek kulturalnych. Śródmieście dzieli się na:Stare Miasto Dolne Przedmieście Białą Krakowską Górne Przedmieście Żywieckie Przedmieście
WWapienica – wysunięta najbardziej na zachód i południe część Bielska-Białej, położona w dolinie rzeki Wapienicy, u podnóża Beskidu Śląskiego.
WOsiedle Wojska Polskiego – wielki zespół mieszkaniowy w Bielsku-Białej, w centralnej części dzielnicy Aleksandrowice. Powstał w latach 1976–1980. Zamieszkuje go ok. 6 tys. osób.
WZłote Łany – dzielnica Bielska-Białej, znajdująca się na południowy wschód od śródmieścia, na wzgórzu o tej samej nazwie.
WŻywieckie Przedmieście – południowa część Śródmieścia Bielska-Białej. Od 2002 r. administracyjnie funkcjonuje jako osiedle pod nazwą Bielsko Południe. Do czasów II wojny światowej nazywane było również Blichem.