
Pierwszy rząd Kazimierza Bartla – gabinet pod kierownictwem premiera Kazimierza Bartla, utworzony 15 maja 1926 roku po przewrocie majowym dokonanym przez Józefa Piłsudskiego. Istniał do 4 czerwca 1926 roku.

Czwarty rząd Kazimierza Bartla – gabinet pod kierownictwem premiera Kazimierza Bartla, funkcjonujący od 28 czerwca 1928 do 13 kwietnia 1929.

Piąty rząd Kazimierza Bartla – rząd pod kierownictwem premiera Kazimierza Bartla, w skład którego weszli ministrowie z gabinetu Kazimierza Świtalskiego – zmieniono tylko czterech z nich. Rząd został powołany 29 grudnia 1929 roku, upadł 17 marca 1930 roku. Pretekstem podania rządu do dymisji przez premiera K. Bartla, było przegłosowanie w Sejmie, przez partie Centrolewu i endecji, wotum nieufności wobec Aleksandra Prystora.

Pierwszy rząd Władysława Grabskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Władysława Grabskiego, powołany 23 czerwca 1920 roku przez Józefa Piłsudskiego po ustąpieniu rządu Leopolda Skulskiego. Rząd ustąpił 24 lipca 1920.

Drugi rząd Władysława Grabskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Władysława Grabskiego, utworzony 19 grudnia 1923 roku po ustąpieniu rządu Wincentego Witosa. Rząd ustąpił 14 listopada 1925. W skład rządu weszli reprezentanci trzech partii: Związku Ludowo-Narodowego, Chrześcijańskiej Demokracji oraz „Piasta”, a także bezpartyjni specjaliści.

Rząd Janusza Jędrzejewicza – gabinet pod kierownictwem premiera Janusza Jędrzejewicza, utworzony 10 maja 1933 przez prezydenta Ignacego Mościckiego po dymisji rządu Aleksandra Prystora. Premier wraz z gabinetem podał się do dymisji 13 maja 1934.

Rząd Leona Kozłowskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Leona Kozłowskiego, utworzony 16 maja 1934 przez prezydenta Ignacego Mościckiego po dymisji rządu Janusza Jędrzejewicza. Premier wraz z gabinetem podał się do dymisji 28 marca 1935.

Rząd Jędrzeja Moraczewskiego – gabinet pod kierownictwem socjalistycznego premiera Jędrzeja Moraczewskiego, utworzony 17 listopada 1918 przez Józefa Piłsudskiego. Pod względem organizacyjnym i prawnym kontynuował prace powołanego przez Radę Regencyjną prowizorium rządowego Władysława Wróblewskiego. Politycznie był częściowo kontynuacją rządu lubelskiego Ignacego Daszyńskiego, który podporządkował się Józefowi Piłsudskiemu. Gabinet ten ogłosił m.in. powszechne prawo wyborcze, ustanowił ośmiogodzinny dzień pracy, zagwarantował legalność związków zawodowych i prawo do strajku, wprowadził inspekcję pracy oraz ubezpieczenia chorobowe. 20 listopada 1918 roku ogłosił swój program, zakładający przebudowę ustroju gospodarczego i społecznego wedle doktryny socjalistycznej, zapowiadając wywłaszczenie wielkiej własności ziemskiej i oddanie jej w ręce ludu pracującego pod kontrolą państwową, upaństwowienie kopalń i całego przemysłu. Jedynym posłem zagranicznym akredytowanym przez rząd Moraczewskiego był poseł niemiecki Harry Kessler. Rząd ustąpił 16 stycznia 1919 po konsultacjach z Piłsudskim, który dążył do porozumienia z prawicą oraz uspokojenia sytuacji w niepodległej Polsce. Endecja uważała bowiem gabinet Moraczewskiego za zbyt radykalny, zaś jej zwolennicy odmawiali wykonywania jego poleceń. Według Stanisława Głąbińskiego, polityka Narodowej Demokracji, rząd Moraczewskiego stanowczo sprzeciwiał się rekrutacji i tworzeniu armii polskiej, pragnął poprzestać na milicji ludowej, która w jego opinii była bojówką socjalistyczną, organizowaną z żywiołów niekarnych. Także w krajach Ententy niechętnie widziano rząd składający się z byłych sojuszników Niemiec.

Rząd Juliana Nowaka – gabinet pod kierownictwem premiera Juliana Nowaka, utworzony 31 lipca 1922 roku przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego, po odwołaniu rządu Artura Śliwińskiego. Rząd ustąpił 14 grudnia 1922 roku, jego dymisję przyjął nowo wybrany prezydent Gabriel Narutowicz.

Rząd Ignacego Jana Paderewskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Ignacego Jana Paderewskiego, utworzony 16 stycznia 1919 roku przez Józefa Piłsudskiego po ustąpieniu rządu Jędrzeja Moraczewskiego. Rząd ustąpił 9 grudnia 1919.

Drugi rząd Józefa Piłsudskiego – gabinet pod kierownictwem Józefa Piłsudskiego, o składzie takim jak rząd Walerego Sławka, z dodatkowym wicepremierem w osobie Józefa Becka. Powołany w dniu 25 sierpnia 1930 roku. Upadł 4 grudnia 1930 roku.

Pierwszy rząd Józefa Piłsudskiego – gabinet pod kierownictwem Józefa Piłsudskiego, funkcjonujący od 2 października 1926 do 27 czerwca 1928.

Pierwszy rząd Antoniego Ponikowskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Antoniego Ponikowskiego, utworzony 19 września 1921 roku przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego po ustąpieniu rządu Wincentego Witosa. Rząd ustąpił 6 czerwca 1922 roku.

Drugi rząd Antoniego Ponikowskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Antoniego Ponikowskiego, utworzony 10 marca 1922 roku przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego. Rząd ustąpił 6 czerwca 1922 roku. Zlikwidowano Ministerstwo Kultury i Sztuki.

Rząd Aleksandra Prystora – gabinet pod kierownictwem premiera Aleksandra Prystora, utworzony 28 maja 1931. Gabinet został zwolniony 9 maja 1933.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie – rząd Rzeczypospolitej Polskiej istniejący w latach 1939–1990, będący legalną kontynuacją władz II Rzeczypospolitej, zmuszonych opuścić Polskę po agresji III Rzeszy i ZSRR na nią we wrześniu 1939 i okupacji całego terytorium Polski przez agresorów. Siedzibą rządu był Paryż, później Angers, a od końca czerwca 1940 – Londyn. Do 5 lipca 1945 r. był powszechnie uznawany na arenie międzynarodowej za jedyny legalny rząd Polski; po tej dacie utracił status podmiotu prawa międzynarodowego, jednak mimo to funkcjonował nadal, aż do pierwszych powszechnych wyborów prezydenckich w Polsce w 1990 r. Władze RP na uchodźstwie zakończyły swoją działalność po wyborze i zaprzysiężeniu Lecha Wałęsy na prezydenta Polski i przekazaniu mu insygniów prezydenckich przez ostatniego prezydenta RP na uchodźstwie – Ryszarda Kaczorowskiego.

Pierwszy rząd Władysława Sikorskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Władysława Sikorskiego, utworzony 16 grudnia 1922 roku. Rząd ustąpił 26 maja 1923 roku.

Rząd Felicjana Sławoja Składkowskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Felicjana Sławoja Składkowskiego, powołany 16 maja 1936 roku przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego po dymisji rządu Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego. Był efektem kompromisu politycznego prezydenta i Edwarda Rydza-Śmigłego. Siedmiu z jedenastu członków tego rządu było żołnierzami Legionów Polskich i członkami Polskiej Organizacji Wojskowej: Składkowski, Kaliński, Kasprzycki, Kwiatkowski, Poniatowski, Ulrych i Zyndram-Kościałkowski. 23 czerwca 1937, ze względu na trwający konflikt wawelski, Składkowski demonstracyjnie złożył dymisję swojego rządu, która nie została jednak przyjęta przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego.

Rząd Aleksandra Skrzyńskiego – rząd koalicyjny utworzony przez Aleksandra Skrzyńskiego 20 listopada 1925 roku. W skład rządu oprócz premiera związanego ze Stronnictwem Prawicy Narodowej, weszli politycy z ZLN, PSChD, NPR, PSL „Piast” i PPS. Rząd działał do 5 maja 1926 roku. Upadł w rezultacie wycofania się z koalicji Polskiej Partii Socjalistycznej niemogącej się pogodzić z przedstawionym przez ministra skarbu Jerzego Zdziechowskiego planem ratowania budżetu kosztem mas pracujących oraz świadczeń socjalnych. Socjaliści obniżenie deficytu skarbowego widzieli jedynie w zmniejszeniu wydatków na wojsko przez skrócenie czasu służby i redukcję stanów, podwyższenia podatku majątkowego z warstw zamożniejszych, a domagali się w obliczu kryzysu gospodarczego zawrotnych sum na zatrudnienie aż 300 tys. bezrobotnych. W tych warunkach droga do kompromisu znikła, a wraz z nią koalicyjna większość sejmowa.

Rząd Leopolda Skulskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Leopolda Skulskiego, utworzony 13 grudnia 1919 roku przez Józefa Piłsudskiego po ustąpieniu rządu Ignacego Jana Paderewskiego. Rząd ustąpił 9 czerwca 1920.

Pierwszy rząd Walerego Sławka – gabinet pod kierownictwem premiera Walerego Sławka, w skład którego weszli ministrowie z poprzedniego gabinetu Kazimierza Bartla – zmieniono tylko dwóch z nich. Gabinet został powołany w dniu 29 marca 1930 roku, po kilkutygodniowym przesileniu, w trakcie którego misję utworzenia rządu powierzono Julianowi Szymańskiemu i Janowi Piłsudskiemu. Upadł 23 sierpnia 1930 roku.

Rząd Artura Śliwińskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Artura Śliwińskiego, utworzony 28 czerwca 1922 roku przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego. Rząd ustąpił już 7 lipca 1922 roku, odwołany przez sejm zaledwie po dziesięciu dniach urzędowania.

Rząd Kazimierza Świtalskiego – pierwszy z tzw. "rządów pułkowników", gdyż 6 na 14 ministrów było wyższymi oficerami. Gabinet został powołany 14 kwietnia 1929 roku, zaś upadł 7 grudnia 1929 roku, po wotum nieufności w Sejmie, przegłosowanym przez partie Centrolewu i mniejszości narodowych.

Rząd Obrony Narodowej – gabinet koalicyjny, sformowany w okresie inwazji bolszewickiej pod kierownictwem premiera Wincentego Witosa. Utworzony 24 lipca 1920 roku przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego po ustąpieniu rządu Władysława Grabskiego. Rząd podał się do dymisji 13 września 1921 roku.

Trzeci rząd Wincentego Witosa powstał 10 maja 1926 roku po utracie poparcia PPS-u przez rząd Aleksandra Skrzyńskiego. Był to kolejny rząd Wincentego Witosa utworzony przez Chrześcijański Związek Jedności Narodowej i PSL Piast, przy jednoczesnym udziale Narodowej Partii Robotniczej.

Rząd Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego utworzony 14 października 1935 przez prezydenta Ignacego Mościckiego po dymisji rządu Walerego Sławka. Rząd odwołany przez prezydenta 15 maja 1936.