WBolesław II mazowiecki (płocki) – książę mazowiecki od 1262, do 1275 współrządy z bratem, od 1275 w wyniku podziału książę płocki, od 1294 w całości Mazowsza, w latach 1288–1289 w Sandomierzu, książę krakowski w 1288 oraz w 1289, w 1310 wydzielił synom dzielnice w Warszawie i Czersku.
WBolesław (Bolko) III płocki – książę płocki od 1336, początkowo do 1340 regencja stryjów, od 1345 w Wiźnie i Sochaczewie, przez cały okres rządów formalnie lennik czeski.
WBolesław IV Kędzierzawy – książę mazowiecki od 1138, śląski w latach 1146–1163 i sandomierski od 1166. Książę krakowski i książę senior (zwierzchni) Polski w latach 1146–1173.
WBolesław V – książę czerski, liwski, warszawski, nurski, łomżyński, ciechanowski, różański, zakroczymski i wyszogrodzki w latach 1454-1471 razem z braćmi, książę płocki, wiski i płoński, oraz pan Zawkrza w latach 1462-1471, w wyniku podziału od 1471 książę warszawski, nurski i różański, od 1484 rezygnacja z Błonia, Tarczyna, Kamieńca i Zakroczymia.
WBolesław V Wstydliwy – książę krakowski i sandomierski, ostatni przedstawiciel małopolskiej linii Piastów.
WJanusz I Starszy (warszawski) – od 1373/1374 r. książę warszawski, od 1381 r. w wyniku podziału książę na Warszawie, Nurze, Łomży, Liwie, Ciechanowie, Wyszogrodzie i Zakroczymiu, lennik Polski, od 1391 na Podlasiu (dożywotnio).
WJanusz II – początkowo rządził wspólnie z braćmi na Mazowszu właściwym, w wyniku podziału od 1471 książę w Ciechanowie i Łomży, dodatkowo od 1475 w Płocku, Płońsku, Wiźnie i Zawkrzu, od 1484 w Błoniu i Kamieńcu, a od 1489 w Wyszogrodzie.
WJanusz III – książę mazowiecki, razem z bratem panujący w Czersku, Warszawie, Liwie, Zakroczymiu i Nurze w latach 1503–1524, po śmierci brata Stanisława od 1524 samodzielny władca. Był ostatnim księciem mazowieckim z dynastii Piastów.
WKazimierz I warszawski – w latach 1341-1349 książę czerski razem z bratem Siemowitem III, od 1345 r. dodatkowo w ziemi rawskiej, od 1349 r. w wyniku podziału w Warszawie, od 1351 r. w Sochaczewie, od 1351 r. lennik Polski.
WKazimierz II Sprawiedliwy – książę wiślicki w latach 1166–1173, książę sandomierski od 1173, od 1177 książę zwierzchni Polski, od 1186 książę mazowiecki i kujawski. Syn Bolesława III Krzywoustego z rodu Piastów. Przydomek Sprawiedliwy nie był mu współczesny, pojawił się w XVI wieku.
WKonrad I mazowiecki – w latach 1194–1200 współrządca razem z bratem Leszkiem w Małopolsce, na Mazowszu i Kujawach, od 1200 samodzielny książę kujawsko-mazowiecki, 1222–1228 w ziemi chełmińskiej, w latach 1229–1232 regent w Sandomierzu, 1229–1231 i 1241–1243 w Krakowie, w 1231 odłączył Sieradz i Łęczycę od księstwa krakowskiego i przyłączył do Mazowsza, w 1233 podział z synami i rezygnacja z Kujaw i północnego Mazowsza, od 1233 w Żarnowie (dożywotnio), od 1241 w Radomiu (dożywotnio).
WKonrad II czerski – książę mazowiecki w latach 1264-1294, w wyniku podziału 1275 r. książę w Czersku, w 1289 r. książę sandomierski.
WKonrad III Rudy – książę czerski, liwski, warszawski, nurski, łomżyński, ciechanowski, różański, zakroczymski i wyszogrodzki w latach 1454–1471 razem z braćmi, książę płocki, wiski i płoński, oraz pan Zawkrza w latach 1462–1471, w wyniku podziału od 1471 książę czerski i liwski, w latach 1474–1489 i od 1495 ponownie wyszogrodzki, od 1484 zakroczymski, od 1488 nurski, od 1489 warszawski.
WLeszek Biały – książę zwierzchni Polski w latach 1194–1198, 1199, 1206–1210 i 1211–1227, książę mazowiecki 1194–1200, książę kujawski 1199–1200 z dynastii Piastów.
WLeszek Bolesławowic – książę mazowiecki w latach 1173–1186.
WSiemowit (Ziemowit) I mazowiecki – w latach 1247–1248 książę czerski, w latach 1248–1262 na całym Mazowszu.
WSiemowit (Ziemowit) II – książę warszawski i liwski w latach 1310–1313, od 1313 roku w wyniku nowego podziału objął rządy w księstwie rawskim z Sochaczewem, Zakroczymiem, Gostyninem, Ciechanowem i Wizną, w latach 1336–1340 był regentem w Płocku.
WSiemowit III – od 1341 roku współrządził razem z bratem Kazimierzem I w Warszawie i Czersku, od 1345 roku w ziemi rawskiej, od ok. 1349 roku w wyniku podziału książę na Czersku, Liwie i Rawie, od 1351 r. w Gostyninie, od 1351 r. lennik króla Polski Kazimierza Wielkiego, od 1352 r. zastawny książę płocki, od 1355 r. w Warszawie i Sochaczewie, od 1370 r. władca suwerenny, także na Płocku, od 1370 w Zakroczymiu i Wiźnie, od 1373/1374 wydzielił synom dzielnice w Warszawie i Rawie.
WSiemowit IV (Ziemowit) – syn Siemowita III, od 1373/1374 w Rawie, od 1381 r. w wyniku podziału, książę na Rawie, Płocku, Sochaczewie, Gostyninie, Płońsku i Wiźnie, od 1386 r. dziedziczny lennik Polski, od 1388 r. w Bełzie, strata ziemi wiskiej w latach 1382-1401, strata Zawkrza w latach 1384-1399 i 1407-1411, strata Płońska w latach 1384-1399 na rzecz zakonu krzyżackiego.
WSiemowit V – w latach 1426-1434 książę mazowiecki na Rawie, Płocku, Sochaczewie, Gostyninie, Płońsku, Wiźnie i Bełzie, dziedziczny lennik Polski, w wyniku podziału w 1434 r. książę na Rawie, Gostyninie i Sochaczewie.
WStanisław mazowiecki – książę mazowiecki, razem z bratem panujący w Czersku, Warszawie, Liwie, Zakroczymiu i Nurze w latach 1503-1524.
WTrojden I – książę czerski od 1310, od 1313 dodatkowo w Warszawie i Liwie, w latach 1336–1340 regent w Płocku.
WWacław (Wańko) płocki – książę płocki od 1313, lennik czeski od 1329. Zięć władcy Litwy Giedymina.
WWładysław I – książę mazowiecki na Płocku, Rawie Mazowieckiej, Gostyninie, Sochaczewie, Bełzie, Płońsku, Zawkrzu i Wiźnie razem z braćmi w latach 1426-1434, w latach 1434-1442 na ziemi płockiej, płońskiej, wiskiej i Zawkrzu, od 1442 r. ponownie nad całością ojcowizny.