W

Antoni Baraniak – polski biskup rzymskokatolicki, salezjanin, kapelan i sekretarz prymasów Polski Augusta Hlonda (1933–1948) oraz Stefana Wyszyńskiego (1949–1951), biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 1951–1957, arcybiskup metropolita poznański w latach 1957–1977. Pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego.

W

Bolesław I Chrobry (Wielki) – władca Polski z dynastii Piastów w latach 992-1025, książę Polski od 992 i pierwszy koronowany król Polski, w latach 1003–1004 także książę Czech jako Bolesław IV.

W

Bolesław Pobożny – książę wielkopolski w latach 1239–1247, książę kaliski w latach 1247–1249, książę gnieźnieński w latach 1249–1250, w latach 1250–1253 usunięty, książę gnieźnieńsko-kaliski w latach 1253–1257, w całej Wielkopolsce w latach 1257–1273, od 1261 w Lądzie, książę regent na Mazowszu w latach 1262–1264, w Bydgoszczy w latach 1268–1273, w Inowrocławiu w latach 1271–1273, od 1273 książę gnieźnieńsko-kaliski.

W

Marcin Dunin Sulgostowski – polski biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański oraz prymas Polski w latach 1831–1842.

W

Walenty Dymek – polski biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy poznański w latach 1929–1946, arcybiskup metropolita poznański w latach 1946–1956.

W

Bolesław Filipiak – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup od 1976, kardynał diakon od 1976, sekretarz prymasa Augusta Hlonda w latach 1933–1944, dziekan Roty Rzymskiej w latach 1967–1976.

W

Tymoteusz Paweł Gorzeński herbu Nałęcz – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup diecezjalny poznański w latach 1809–1821, arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski w latach 1821–1825.

W

Andrzej I Górka herbu Łodzia – starosta generalny Wielkopolski i kasztelan poznański od 1536, kasztelan kaliski od 1532, hetman polskich wojsk zaciężnych w kampanii 1534-1535 roku.

W

Zenon Grocholewski – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, biskup od 1983, arcybiskup od 1991, kardynał od 2001, sekretarz Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej w latach 1982–1998, prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej w latach 1998–1999, prefekt Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej w latach 1999–2015.

W

Kazimierz I Odnowiciel – książę z dynastii Piastów, władca Polski w latach 1034–1058, syn Mieszka II i Rychezy.

W

Mieczysław Ledóchowski herbu Szaława, właśc. hrabia Mieczysław Jan Halka-Ledóchowski – polski biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański oraz prymas Polski w latach 1866–1886, prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary w latach 1892–1902, kardynał prezbiter od 1875, protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego w latach 1896–1902.

W

Jan Lubrański herbu Godziemba – biskup poznański, prepozyt poznańskiej kapituły katedralnej w latach 1493-1497, założyciel Akademii Lubrańskiego.

W

Andrzej Łaskarz (Laskary) z Gosławic herbu Godziemba – biskup poznański, dyplomata, doktor praw, uczestnik soborów, reformator.

W

Mieszko II Lambert – król Polski w latach 1025–1031, książę Polski 1032–1034 z dynastii Piastów. Syn Bolesława Chrobrego, przejął władzę po śmierci ojca i prawdopodobnie wypędził z kraju swoich dwóch braci. Zorganizował dwa niszczycielskie najazdy na Saksonię w 1028 i 1030. Następnie prowadził wojny obronne przeciw Niemcom, Czechom i książętom Rusi Kijowskiej. Opuścił kraj w 1031 w wyniku kolejnej wyprawy Konrada II na ziemie polskie, oraz po ataku książąt ruskich Jarosława Mądrego i Mścisława, którzy pomogli na polskim tronie osadzić jego brata Bezpryma. Następnie uszedł do Czech, gdzie został uwięziony przez księcia Udalryka. Odzyskał władzę w 1032 jako książę jednej z trzech dzielnic. Zjednoczył państwo, ale nie udało mu się odtworzyć stabilnych struktur władzy. Za jego czasów od Polski odpadły nabytki terytorialne Bolesława Chrobrego: Milsko i Łużyce, Grody Czerwieńskie oraz Morawy. Był pierwszym władcą Polski umiejącym czytać i pisać. Znał język niemiecki, łacinę i grekę.

W

Odon (Odo) poznański – książę poznański 1177/79-1182, książę w południowej Wielkopolsce 1177/79-1194, książę kaliski w latach 1193–1194.

W

Przemysł I – książę wielkopolski w latach 1239-1247, , 1247-1249 w Poznaniu i Gnieźnie, 1249-1250 w Poznaniu i Kaliszu, 1250-1253 w całej Wielkopolsce, 1253-1257 w Poznaniu.

W

Przemysł II – władca z dynastii Piastów, książę poznański w latach 1257–1279, książę wielkopolski w latach 1279–1296, książę krakowski w latach 1290–1291, –1296, król Polski w latach 1295–1296.

W

Leon Michał Przyłuski – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański oraz prymas Polski w latach 1845–1865.

W

Ryksa – księżna wielkopolska, córka króla szwedzkiego Waldemara i Zofii, córki króla duńskiego Eryka IV.

W

Florian Oksza Stablewski – polski biskup rzymskokatolicki, poseł do sejmu pruskiego w latach 1876–1891, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański oraz prymas Polski w latach 1891–1906.

W

Jerzy Jan Stroba – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie w latach 1955–1958, biskup pomocniczy gnieźnieński skierowany do Gorzowa Wielkopolskiego w latach 1958–1967, biskup pomocniczy gorzowski w latach 1967–1972, biskup diecezjalny szczecińsko-kamieński w latach 1972–1978, arcybiskup metropolita poznański w latach 1978–1996, wiceprzewodniczący Rady Konferencji Biskupów Europy w latach 1974–1983, od 1996 arcybiskup senior archidiecezji poznańskiej.

W

Władysław (Włodzisław) Odonic (Plwacz) – książę wielkopolski, w latach 1207–1217 książę kaliski, 1216-1217 w południowo-zachodniej Wielkopolsce, od 1223 książę na Ujściu nad Notecią, od 1225 dodatkowo w Nakle, 1229-1234 w całej Wielkopolsce, 1234-1239 tylko na północ i wschód od rzeki Warty.