
Okręg Wołyń AK terytorialnie pokrywał obszar dawnego województwa wołyńskiego. Kryptonom "Haneczka", "Proso"

27 Wołyńska Dywizja Piechoty Armii Krajowej – wielka jednostka piechoty Armii Krajowej utworzona z sił Okręgu Wołyń w ramach akcji „Burza”. Dane dotyczące jej liczebności są sporne, w momencie mobilizacji liczyła od 6000 do 7000 żołnierzy.

Akcja „Burza” na Wołyniu – akcja wojskowa zorganizowana i podjęta przez oddziały Armii Krajowej przeciw oddziałom Wehrmachtu, w końcowej fazie okupacji niemieckiej, bezpośrednio przed wkroczeniem i w trakcie działań Armii Czerwonej przeciw wojskom niemieckim, prowadzona w granicach II Rzeczypospolitej na terytorium województwa wołyńskiego II Rzeczypospolitej.

Władysław Czermiński ps. „Jastrząb” – oficer rezerwy Wojska Polskiego, porucznik Armii Krajowej, dowódca oddziału partyzanckiego na Wołyniu, z zawodu nauczyciel.

Obrona Huty Starej – walki obronne polskiego ośrodka samoobrony skupionego wokół wsi Huta Stara, gmina Ludwipol w powiecie kostopolskim województwa wołyńskiego z oddziałami UPA podczas rzezi wołyńskiej w 1943 r. Ośrodek przetrwał do stycznia 1944 roku, tj. do zajęcia tych ziem przez Armię Czerwoną. Bitwa uznawana jest za jedno z największych polskich zwycięstw nad oddziałami UPA.

Obrona Huty Stepańskiej i Wyrki – walki obronne polskiego ośrodka samoobrony w powiecie kostopolskim województwa wołyńskiego z oddziałami UPA i SKW podczas rzezi wołyńskiej w 1943 r. Dzięki istnieniu samoobrony udało się w czasie ich ataku ewakuować większość zgromadzonej w ośrodku ludności cywilnej, poza 600 osobami narodowości polskiej zamordowanymi przez Ukraińców.

Inspektorat Dubno AK – terenowa struktura Okręgu Wołyń AK.

Inspektorat Kowel Armii Krajowej – terenowa struktura Okręgu Wołyń Armii Krajowej.

Inspektorat Łuck AK – terenowa struktura Okręgu Wołyń AK.

Inspektorat Równe AK – terenowa struktura Okręgu Wołyń AK.

Władysław Kochański ps. Bomba, Wujek – kapitan piechoty Wojska Polskiego i Armii Krajowej, dowódca oddziału partyzanckiego, cichociemny, jeden z przywódców polskiej samoobrony na Wołyniu.

Jan Niewiński – żołnierz AK, dowódca samoobrony polskiej w Rybczy w czasie rzezi wołyńskiej, pułkownik MSW w stanie spoczynku, działacz sportowy i społeczny, przedsiębiorca-ogrodnik.

Obrona Pańskiej Doliny – walki obronne polskiego ośrodka samoobrony w kolonii Pańska Dolina, położonej w powiecie dubieńskim województwa wołyńskiego z oddziałami UPA podczas rzezi wołyńskiej w 1943 r. Ośrodek przetrwał do lutego 1944 roku, tj. do zajęcia tych ziem przez Armię Czerwoną i rozbrojenia go przez władze sowieckie.

Polska samoobrona na Wołyniu – zgrupowania polskiej ludności cywilnej i oddziałów Armii Krajowej w celu obrony przed masowymi mordami Polaków przez ukraińskich nacjonalistów.

Obrona Przebraża – walki obronne we wsi Przebraże należącej do gromady Trościaniec, w powiecie łuckim, woj. wołyńskim przed siłami Ukraińskiej Powstańczej Armii w okresie od lipca 1943 roku do stycznia 1944.

Jan Kanty Włodzimierz Antoni Rerutko ps. „Drzazga” – podporucznik piechoty Wojska Polskiego i Związku Walki Zbrojnej–Armii Krajowej.

Brunon Rolke ps. „Aspik”, „Panie Dziejku”, „Wasiuk”, „Jan Szpak”, „Jan Góra” – polski wojskowy, oficer Armii Imperium Rosyjskiego, armii Hallera, Wojska Polskiego i Armii Krajowej.

Obrona Rybczy – walki obronne polskiej samoobrony w Rybczy na Wołyniu z oddziałami UPA podczas rzezi wołyńskiej. Polakom udało się odeprzeć wszystkie ataki Ukraińców i utrzymać wieś aż do wejścia Armii Czerwonej w marcu 1944 r. W maju 1945 r. mieszkańcy Rybczy zostali przymusowo wysiedleni.